7 kasım 2010 trabzon galatasaray maçı

10. haftanın lideri bursaspor'un zorlu antalyaspor deplasmanında berabere kalmasıyla artık trabzonspor için işin içine bir de liderlik amacının girdiği karşılaşma.

bu sezon şenol güneş yönetiminde hem saha sonuçları hem de futbol kalitesi açısından taraftarını mutlu eden trabzonspor için, galibiyetle kapamış olduğu fenerbahçe ve beşiktaş maçlarından çok daha fazla dikkat edilmesi gereken bir karşılaşma olacak bu maç. takımda moraller zaten hafta içi hep yüksekti. bunun üzerine bir de bursaspor'un puan kaybıyla gelen liderlik fırsatı, sanıyorum ki futbolcularda adlarını bile unutturacak bir motivasyonu sağlamıştır. ancak işte bu noktadan başlayarak bazı tereddütlerimiz ve korkularımızın olduğunu da es geçemeyiz. öncelikle bu liderlik fırsatı iki ucu taklu değnek gibi. evet bu durum iyi bir motivasyon sağlar ancak geçtiğimiz örneklere bakınca, bu tip kırılma maçlarında trabzonspor'un anlamsız bir strese kapıldığını söylemek de mümkün. bunun dışında galatasaray'ın içinde bulunduğu durum da takıma iki yönlü yansıyabilir. bu konuda, daha 2 hafta önce oynanmış olan fenerbahçe-galatasaray maçını dikkate aldığımızda, maç içerisinde stres yaşamamak için trabzonspor'un mutlak surette erken bir gol bulması gerekmektedir. bu durum, kolu kanadı kırık, ama tek güvencesi hagi moral-motivasyonu olan galatasaray'ın direncini daha başlamadan en azından yarı yarıya düşürecektir. dakikalar ilerledikçe, büyük takım olmanın verdiği sorumlulukla gol aramaya başlayacak olan galatasaray'ın arka tarafında bir adet cirit maçı bile oynayabilir mesela yattara, mesela alanzinho..

hiç bir trabzonspor maçından önce "bu maç şu futbolcunun maçı olacak" dememişimdir. ancak içimden bir ses bu sefer bu maçın gustavo colman'ın maçı olacağını söylüyor. kendi ağzıyla da söylediği ve hatta bizim de tecrübe ettiğimiz gibi, kafasını tamamen maça verdiğinde çok tehlikeli olan colman, çocukları, çocuklarını çok seven colman ("oğlum aklıma geldiğinde bayılacak gibi oluyorum" gibisinden bir açıklaması vardı zamanında), ikinci kez baba olmanın verdiği gazla maçın da babası olabilir. geçen sezon yanılmıyorsam takımın en skorer 2. oyuncusu olan "colmandante", bu sezon henüz golle tanışamadı ve siftahı, önceki iki sezon ağlarını sık sık sarstığı galatasararay karşısında yapmak isteyecektir.. tabi şenol hoca onu oynatırsa, ki bence oynatır.

galatasaray favoridir, değildir, bilemem. şunu biliyorum ama. galatasaraylı oyuncular bu maçın favorisi olmamaktan çok memnunlar! favori olmak trabzonspor'un işini hep zorlaştırıyor çünkü.

bir tarafta 4 maçtır kazanan, son iki maçını geriden gelerek kazanan formda bir ekip ve takımını avucunun içi gibi bilen bir teknik adam. diğer tarafta toparlanma sürecinde olduğu düşünülen galatasaray, müthiş bir rüyanın el birliğiyle kabusa çevirilişini seyreden ve kahrolan galatasaray taraftarı.

şimdilerde yıkılan umutların ve aynı tiyatroyu tekrar izler miyizin endişesiyle hagi'nin gelişine sevinmek arasında gidip geliyor akl-ı selim galatasaraylılar. takımda bir şeyler değişmiş. adnan polat "%95 hagi etkisi" diyor buna. bense aynı isimlerin eski açıklamalarını hatırlamakla yetiniyorum: "sezon devam ederken göreve gelmiş bir hocanın etkisini hissettirmesi için en az 3 hafta gerekir." skorlar istenildiği gibi olduğunda işler değişiyor tabii. hagi ilk iki maçtan 2 puan çıkartmış olsa, 3 hafta süreden, sabırdan dem vurulacaktı. ben bu çıkışımsıda hagi etkisi olduğunu düşünenlerden biri değilim, bunu da hagi'nin varlığını, yaptıklarını ve yapacaklarını küçümsemek için söylemiyorum. rijkaard'ın gönderilişi ile bu çıkış arasında bir ilişki var, evet. ama hagi, bu ilişkinin dışında kalıyor. o hagi, şimdi 2. ciddî sınavını verecek trabzon'da. favori trabzonspor, ama rakip galatasaray... iki takımın karışık bir değerlendirmesini yapmak istedim maça 1 gün kala. tek başına haftanın en önemli maçı olan bu karşılaşma, diğer maçlardan gelen sonuçlarla birlikte daha da büyük bir önem kazandı. trabzonspor kazanırsa lider olacak, galatasaray kazanırsa zirve yarışına ortak olma şansı doğacak.

galatasaray defansın belkemiği neill. topla ne kadar teknikse, pozisyon gerektirdiğinde bir o kadar sert bir oyuncu. az bulunan cinsten. servetle iyi bir ikili mi? bence değil. iyi ikililer birbirlerini tamamlayan iki ayrı parçadan oluşur. servet, üstün olan tarafın zaaflarını tamamlaması gereken bir rol oyuncusu fakat neill'in zaafı olan yavaşlığını kapatabilecek ne zekaya sahip, ne de hıza. umut'un ne kadar formda olduğu da ortada. böyle maçlarda aklıma -ne kadar bitiricilik konusunda zaafiyet gösterse de- lugano'nun, yani bana göre ülkemizdeki en iyi stoperin şu sözü aklıma gelir: tutmakta en çok zorlandığım oyuncu umut. galatasaray'ın bu ikilisine büyük problem çıkartacaktır.

hagi, ilk sınavını verdiği fenerbahçe maçında öncelikli olarak rakip orta sahayı durdurmayı hedefledi. bunda başarılı da oldu, cana, mustafa, ayhan, kanat gibi görünse de elano... misimovic'i de eklersek rakibi durdurmakla kalmadı, maçın beli bölümlerinde hakimiyeti elinde tuttular. kimsenin ummadığını verense pino idi. galatasaray - antalya maçında herkes kadronun biraz daha değişeceğini umuyordu. galatasaray'ın evinde oynadığı ve antalyaspor'un bir fenerbahçe olmadığının da etkisiyle. fakat değişim olmadı. ayhan'ın yerine barış'ı, elano'nun yerine de sabri'yi izledik. trabzonspor karşısında da benzer bir şablon izleyeceğiz gibi. şimdilik hedefe ulaşmış bir kadroyu, zorunluluk haricinde değiştirmeyecektir diye düşünüyorum hagi. kadro olmasa da şablon olarak aynı yapıyla dizilecek bir galatasaray olacak. trabzonspor'un orta sahasına baktığımızda, colman ve selçuk ikilisinin bir maç aradan sonra buluştuğunu görüyoruz. takımın oyun düzeninde colman ve selçuk'un rolü çok önemli. bu iki oyuncu, takımın liderleri ve bu rolü dönüşümlü çok iyi paylaşıyorlar. oyunun temposu rakip kim olursa olsun bu ikilinin ayaklarında. fakat...

galatasaray'ın fenerbahçe maçı ışığında değerlendirmemiz gereken bir nokta var: gençlerbirliği maçının ilk yarıs. bu maçın ilk yarısında da izlediğimiz gibi, bu oyunculara şok pres uygulandığında, özellikle trabzonspor yarı alanında bir pres uygulandığında, diğer oyunculardan yardım gelmeyince oyun kilitleniyor ve bu iki oyuncu yalnız kalıyor, topu organize bir şekilde rakip yarı sahaya taşıyamıyordu. galatasaray tam olarak bunu yapmak isteyecek. cana, sarp, ayhan ya da barış, trabzonspor'u orta sahada kilitlemeyi beceremezlerse galatasaray için işler zorlaşır. çünkü çok formda ve moralli iki oyuncuya karşı oynayacaklar, birbirlerini çok iyi tanıyan, pas alışverişinde ustalaşmış, birbirlerini gözü kapalı bulabilen iki oyuncu. tam tersi durumda trabzonspor için aynı şeyi söyleyebiliriz. bu karşılaşmada dikkat edilmesi gereken bir diğer muhtemel tehlike de pino. alışılmışın dışında sağ kanada biraz yakın oynatılırsa trabzonspor'un başına olmadık işler açabilirler. zira cale hem o bölgede yalnız, hem de pino'ya göre oldukça ağır bir oyuncu, en önemli özelliği ilk müdahaleleri. pino çok çabuk hızlanıyor ve ilk hamleyi çok seri gerçekleştiriyor. buradan taşıyacağı toplarla trabzonspor'un savunma dengesini bozabilir.

jaja'nın çok önemli bir rol oynayacağını düşünüyorum trabzonspor için. jaja ilginç bir oyuncu. orta sahanın ortasına yakın pozisyon alıyor. ve aldığı topları en yakın arkadaşına, müsaitse vakit geçirmeksizin, değilse müsait olduğunda gönderiyor. topun maço kocası olmak yerine düşünceli sevgilisiymişçesine hareket ediyor. ceza sahasına yaklaştığında etkili bir hücumcu, uzağındayken de güvenilir bir orta saha oyuncusu. trabzonspor'un gerçekten zorlandığı gençlerbirliği maçında serkan'la birlikte rakibin kilidini açan isimdi. galatasaray'ın kalesinde zaafiyet de düşünüldüğünde, jaja'nın şenol güneş tarafından bu maça özel olarak hazırlanacağını tahmin etmek zor değil. duran toplardan bahsetmeme gerek yok, hatırlatmam yeterli. özellikle sağ kanattan kullanılan tüm duran toplar çok tehlikeli. bu karşılaşmada da bir duran top golü izlememiz işten değil.

en önemli noktayı en sona sakladım: ciddiyet. trabzonspor'un bu sezonki tek rakibi bu. 3-2 kazanılan fenerbahçe maçında, 2 puan kaybedilen antalyaspor maçında , 6-1 kazanılan sivas karşılaşmasında, 3-0'dan sonraki laubalilik, manisaspor karşısında 1-0 önde iken başgösteren ciddiyetsizlik, beşiktaş karşılaşmasının özellikle golden sonraki bölümlerindeki ciddiyetsizlik, ve son olarak konyaspor maçındaki ciddiyetsizlik. oyuncular olarak, yapabildiklerinizi bir kenara bırakıp yapmayı hayal ettiklerinizin peşinden koşarsanız sıkıntı yaşayan yalnızca siz olmazsınız, takımınız da bundan etkilenir. futbol kelebek etkisi dediğimiz kırılma anlarını içerisinde barındıran bir oyun. trabzonspor için de durum tam olarak bu. engin ve burak'ın başını çektiği, sonra da neredeyse tüm takımı etkileyen bir ciddiyetsizlik baş gösteriyor takım öne geçince. şenol güneş de usanmadan, bıkmadan her maç sonrası haklı olarak buna vurgu yapıyor. ve taraftar... bu takım o maçta hangi skoru alırsa alsın, sonuna kadar destek vermeyecek, gol geciktikçe homurdanacak, sahada oyuncuların hata yapmasını kollayıp kin kusacak taraftarlar maça gitmesin. amin.

http://www.cezasahasi.net/ ... zonspor-galatasaray.html