7 ay tek başıma bir mahsende nasıl kaldım

anlatıyorum beyler dinlemek isteyen varsa... başımdan geçen esrarengiz olaylar ve bildiğim tek bir sır yüzünden nasıl 7 ay boyunca aç susuz yaşadım anlatıyorum. nasıl kurtulduğumu ve o sırrın ne olduğunu anlatıyorum. dinlemek isteyen varsa yerlerini alsın.

devam panpa

reserved. çok erken bırakmışsın ama yarın gibe gibe gelecem amk merak ettim.

reserved

https://twitter.com/#!/ateskesla

beyler yarın devam edecem...

@30 yok panpa olaylar olaylar işte. yarın gel bekliyorum.

@34 eyvallah iyiki varsınız lan. yoksa duvara anlatıyor gibi hissediyordum kendimi.

devam edecez yarın... biraları da hazırlayın büyük bombalarım var.

#9

1 ay olmuştu adoyu ona teslim edeli. cesur bir adamdı. ama yaşlıydı. evliydi çoluğu çocuğu vardı.
kaybedecek şeyleri vardı. kaybedeceklerinin değeri kadar cesurdu. herkes gibi...
bizim cesaretimiz çok farklıydı. çünkü zaten kaybedeceğimiz en değerli varlığı bizden almaya çalışmılardı.
biz bu yüzden daha cesurduk. herkesten onlar kırmızı pelerin biz ise kızgın bir boğa...
ama onların okları da vardı. batırıyorlardı sırtımıza. biz kanı gördükçe daha da kızgınlaşıyorduk.
çünkü kan pelerinden daha da kırmızıydı.

---

1 aydır ado iyileşiyor. iyi gidiyordu. yavaş yavaş gözlerinin içi gülüyordu. doktor bize önceki doktorların (!) uyguladığı yöntemlerden bahsetmiyordu.

ona gelen tehtitlerden bahsetmediği gibi. korkuyordu ama cesurdu. allah bir insanı hem korkak hem cesur yaratmaz. ya korkaktır ya da cesur. onun cesareti daha da ağır basıyordu.

bir sabah telefon çaldı. arkadşım telefondaki sesi dinlerken şok geçirmişti. ne oldu diye sordum? ölmüş dedi.

kim dedim? doktor ölmüş dedi.

nasıl olur? dedim... kalp krizi geçirmiş dedi.

işte hayat böyledir. arada karşınıza iyi insanlar çıkarır ve sonra onu öldürür. seni tekrar çakalların içine atar.
işte hayat böyledir. sofrasına davet eder. gidersin. en sevdiğin yiyecekleri alır önünden. yanında sevdiklerini de bol koyar.
bu da adama çok feci koyar.

kalmak istersin sofradan ama sofrada kalmış sevdiğin yemekler vardır. onları bırakamazsın.

hayat en sevdiklerini alırken sofradan kalkma diye sevdiklerini bırakır.

#8

ilk önce adonun iyileşmesi lazımdı. çünkü her şey ondaydı ve daha kötü olursa her şey uçup gidecekti. ama hiçbir doktora güvenemiyorduk.
durumu daha da kötüleşmişti. belki ilk zamanlar tedavi istemiyebilirdik ama artık şarttı tedavi. çok boş bakıyordu ama bazen ağlıyordu.
suat tanıdğı bir doktordan bahsetti. akrabasıymış... ona zütürelim dedi. hiç değilse ona güveniriz.
peki dedim. zütürdük. çok iyi bir adamdı. çokta ilgilendi. ancak dediğim gibi işin içinde gölgeler varsa doktorlar çare olamazdı.
çünkü doktorlar bedeni tedavi edebilirdi gölgeleri değil. gölgeleri devlet tedavi edebilirdi ama ya bu gölgeler devletse...

hani bir şey yapmaya çalışırsın ama o şey iyice karmaşık durum alır. ve masum olan diğer insanlarda sürüklenir bunun içine. istemeden.
sırf insanlık için. sana ayrdım ederler ya. işte böyle bir şeydi. masumdu doktor. işini yapıyordu o da sürüklendi arkamızdan.

bizle beraber çok mücadele etti. ama en masum olan yine zarar gördü.

#7

suatla uzun uzun konuştuk konuyu kesin tedaviden korkuyordu ama onun şüpheleri hala devam ediyordu. tedavi devam ediyordu. biz yorulmuştuk artık. her şeyi doğal akışına bırakmıştık. ama biz doğal akışına bırakırken bazıları bırakmıyordu işte.
bazıları sürekli doğal akışı bozuyordu. biz tedavi dedikçe tedavi daha da kötü hale getiriyordu.
ado bizle tanışana kadar yetimdi. artık biz onun ailesi olmuştuk.
o bizim kardeşimizdi. onun eriyip bitmesine göz yumamazdık ama adonun da güçlü olması gerekirdi.
bir gün ilaçları araştırmaya karar verdik. suatla beraber araştırdık.
ilaçların yan etkisi yok denecek kadar azdı. bu tür tedavilerde kullanılan bir ilaçtı.
ancak işin içine karanlık eller girerse ilaçlar da değişirdi tedavide...

ado güçlü olmalıydı. hayatla var gücüyle mücadele eden biriydi. yaşama sevinciyle yetiştirmişti kendini.
anı yaşardı. gerisini düşünmezdi. şimdi ise yaşayan bir ölü gibiydi. yavaş yavaş sayıklamaları da durmuştu.

ado güçlü olmalıydı öyle de oldu ve bir kez daha konuştu " onlar kötü... sır, sır... deprem de gördüm. kurtarın."

evet bu sözler her şeyi açıklıyordu. bizim içimize korku girmişti. ama yıllardır 3 kişi ama tek tabanca devam eden biz 3 arkadaş.
her zorluğun üstesinden geldiğimiz gibi bunun da gelmeliydik. artık düğümler çözülmüştü.
deprem de görülen bir olay var ortada. ve saklanması için yok edilen bir genç.
açık açık anlamıştık ve ne yapacağımızı düşünmeye başladık.

evet biz her zorluğun üstesinden geldik bunun da geldik ama bir daha bir araya gelemedik.

22 dakka oldu yaz artık amk

#6

kaybolmak! yok olmak! benim en büyük korkumdur. kardeşlerimle gece sohbetlerimizde hep diğer taraftan bahsederdik. adem inanmazdı, suat ile ben inanırdık ama öylesine... değiştirmeye çalışırdık onun düşüncelerini... ha bize bi faydası yoktu. cenabetken de aynı şeyleri yaşıyordum abdestliyken de ama işte inanç bir vicdan işiydi. görmeden inanıyorduk. yine bir gece dalmışıp duvara karşı. düşünüyorum. kardeşim kayboluyor. yok oluyor lan yok! bir daha hiç olmayacak yanımızda. bedeni olsa bile o yok işte lan! daha ötesi var mı? allahım diyorum yardım et! ilk defa kendimi o kadar çaresiz hissetmiştim. o gün allahı inkar ettim. şuan nasıl dua ediyorum, ses yok, cevap yok, yardım yoksa. öldükten sonrada ses yok! cevap yok! yardım yok!... kardeşim gidiyor lan benim. sevdiklerimi alıyor lan benden dedim. suat seslendi irkildim yüzüne baktım. ağladım, omzuna yaslandım uzun uzun ağladım. kaybolmak işte en korktuğum şeydi, ha kardeşimin ha benim başıma gelmiş ne fark ederdi ki?

sarıyo panpa devam et

mahsen ne amk

rezerved amk

@40 panpa yarın devam edelim. yarın burda olun.

@42 eyvallah panpa.

@43 panpa direk yazdığım için uzun sürüyor. yoruluyorum. yaşadığım şeyler aklıma geliryor. yarın part part hazırlayıp sizi bekletmeden atacam. hepinizi seviyorum hadi iyi geceler.

reserved
bunlar yalansa varya giberim sıfatını çaça

mahsende öldün kaldın mı amk

ne güzel yazıyodun kalp krizi mi geçirdin amk

reserved

rezerve