7 ay tek başıma bir mahsende nasıl kaldım

@2 benimki tamamen orjinal... tamamen gerçekler.

walking dead terk

anlat bi panpa

rezerve

reserved

anlatma dinlemiyoz pic

2 ay daha kalsaydın normal olurdu.
erken doğum a.q

#4

evet gördükleri çok farklıydı. bir sırrın kapısıydı. eğer bir sır duyduysanız gerisi teferruattır. sır gerçeklerin kapsıdır. ve onun anahtarı sadece meraktır. gittikçe daha da büyür merak! gitmek istemezsin ama ayakların seni zütürür. sır başınıza çok işler açabilir. üstüne bir de kardeşinize zarar vermişse. sır > merak, intikam ise hepsinden büyüktür. artık geri dönüşü olmayan bir yola sapmışsınızdır. ne inandığınız ne de yolda gördüğünüz uyarı işaretleri sizi geri çevirebilir.

eee ne yapcaz oğlum o zaman? doktora zütürmeyecek miyiz? mal gibi burda ilzyecek miyiz? dedim. başka doktora zütüreceğimizi söyledi suat. tamam dedim zütürdük. ama sonradan öğrendim ki, büyük bir suç varsa ortada, suçluların gizli adamları olur, ortalığı kimse yokken temizler ve hep seni izler. o varken ortada hiçbir doktor çare bulamaz yarana. zütürdük doktora ilk gün çok ilgilendi. daha sonraları bize bakarken acıyordu. yüzünde bi acıma hissi vardı.

bunu çok iyi hissedebiliyordum. doktor kötü bir şey mi var diyordum "yok evladım" diyordu. susuyordu.

polise git huur çocuğu ahaha gibtir ya adamın hıkayeye bak

#3

sızıp kalmışız. baş ağrısı ile uyandık. bi yandan da davalar devam ediyor.bi deprem oluyor sadece bizim yurt yıkılıyor. herkes cezasını çekmeli, yoksa biz ceza vermesini iyi biliriz. adoyu aldık. dolaştık biraz. ağzından şu sözler döküldü " onu gördüm, onları gördüm... vurdular. doktor ölsün o doktor." anlam veremedik başta. ama kardeşimin bir şeyler hatırlıyor olması beni mutlu etti. sevinçten bağırıyordum. suat sus oğlum dedi. baksana bir şeyler anlatmak istiyor. adem devam etti " iğne vurmasınlar ben biliyorum." kardeşim dedim devam et. edemedi şartelleri yine indirdi. doktora zütürelim hemen gelişmeleri haber verelim dedim. suat yok dedi... "bu işte bir iş var oğlum. anlatmak istedikleri çok farklı dedi." ne saçmalıyon kanka dedim... iğnden korktuğu için doktoru sevmiyor dedim. o zaman dedi suat gördükleri neydi?

keşke hiç sormasaydı... 7 ay yalnız başıma çektiğim işkencelerin ilk adımıydı bu soru.

kardeşliğimizin bitişinin ilk adımı.

ön sıralardan yerimizi alalım

#2

o deprem de canla başla kurtardığımız kardeşimiz. kısa süreli hafıza kaybına uğramış bizi hatırlamıyor.
kardeşimin doktoru benim aşık olduğum kadın zeynep umutsuzdu. belki de hiç hatırlamaz diyordu.
biz bitmiş haldeydik. suatla birbirimize bakıyor ağlıyorduk. zeynep dedi ki " onun size çok ihtiyacı var. belki de onun hafızasını yerine getirecebilecek tek kişilersiniz." kardeşimizi aldık ama gerçekten çok boş bakıyordu bize. konuşuyordu her nesneyi tanıyordu ama insanları ve yaşadıklarını hatırlamıyordu. biz başladık onunla takıldığımız mekanlara gittik. sırf onun için evli barklı eski sevgilisini de getirdik ama yok! kardeşim hatırlamıyor. keşke o gün her zaman yattığım ranzayı hiç değiştirmeseydim. onla film izlerken uyuya kalmasını giblemeyip " kalk lan muallak... yerine yat deseydim." keşke onun yerinde ben olsaydım. ben ölseydim ama keşke kardeşime bi şey olmasaydı. ailesi yok kardeşimin... ama keşke hep kardeş kalabilseydik. ve keşke benim keşkelerim olsaydı. keşke hep onu eskisi gibi sevebilseydim. aradan 2 ay geçti! zeyneple sürekli görüşüyoruz. ilaçlar, şoklar filan derken, ado iyice bilincini kaybetmeye başladı. en sonunda yapıştım yakasına doktorun "bak kızım bu çocuk iyileşecek... gittikçe daha da kötüleşiyor. görmüyor musun? hala nasıl böyle durabiliyorsun" dedim... "fırat bey " dedi. "sizi anlıyorum ama her tedaviyi uyguluyoruz elimizden gelen her şeyi yapıyoruz." dedi. " sakin olun." dedi. sadece sakin olun dedi. kardeşim orda kayboluyor. farklı biri oluyor o bana sakin olun diyor. artık iyice kaybetmişti kendini adem. suat ise kendini iyice alkole vermiş. bir akşam rakı sofrası kurduk suat ile hem içiyor hem de neler yapacağımızı düşünüyoruz. konuşmasına konuşuyoruz, düşünmesine düşünüyoruz ama elimizden hiçbir şey gelmiyor. sadece inek gibi düşünüyoruz.

#1

adem, suat ve ben... bizim üniversite yıllarında arkadaş olmamızla başladı her şey...
baya baya sardı bizim arkadaşlığımız. kısa sürede kardeş gibi olduk.
birimizin canı yansa hepimiz koşardık. hani derler ya üniversite de dostluk zordur.
evet, biz zoru başardık. herkes imrenirdi bizim kardeşliğimize.
adem'e ado deriz biz. yaşca bizden büyüktür. zazadır kendisi ama tam anlamıyla kardeştir, dosttur.
suat ise karadenizli hayvan gibi güçlüydü o büyük kazayı geçirmeden önce 10 kişi yıkamazdı onu.
hepsi benim yüzümden oldu. ben dünyanın en adi insanıyım, keşke hiç ona "gel benle" demeseydim.
Bizim kardeşliğimiz öyle bir şeydi ki! tek birinin gözünden yaş aksa sabahlara kadar dizimizde yatırır dinlerdik onu.
hiç sıkılmadan, bıkmadan, yeter oğlum başım gibildi demeden. yıl 2005 günlerden cumartesi çok iyi hatırlıyorum o günü.
gece deprem olmuş ve hepimiz yurdun bahçesinde toplanmıştık. yurt hasarlıydı zaten. bakımsızdı. maddi durumlarımız iyi olmadığı için eve çıkamamıştık. alt ranzada ben kalıyordum, üst ranza da ado karşı yatakta ise suat... deprem oldu yurt yıkıldı. suatla ben ilk sarsıntı da kendimizi dışarı atabildik. ama adonun uykusu derindir. kardeşimdir. çok iyi tanırım yanında davul çalsan uyanmaz. dışarı çıkanlarla baktık herkes çıkmış yurttan. ilk şoku atlattık sadece suatın ado dediğini hatırlıyorum. gerisi tam bir kargaşaydı. ne ambulansı bekledik ne de yardım ekiplerini... gittik kardeşimizi tırnaklarımızla çıkardık. her şey ondan sonra başladı. keşke o deprem hiç olmasaydı ben o kıza aşık olmasaydım... dostluğumuz hala eskisi gibi devam edebilirdi.

yollamadı beyler.

yalanına sokuyum.

@17 ye inandım bastım eksiyi

inanmayın bu şerefsiz bilmem nerde kazı yaparken esrarengiz olaylar başımdan geçti diye hikaye uyduran bir bin. yada siz bilirsiniz diger hikayesinde yaptıgı gibi 40 entry sonra beyler roman yazarlığıyla ilgileniyorumda nasıl olmuş mu hikayem diye taşşak geçilin. hafızası kuvvetli olanlar hatırlar o hikayesini

anlatıyorum beyler dinlemek isteyen varsa... başımdan geçen esrarengiz olaylar ve bildiğim tek bir sır yüzünden nasıl 7 ay boyunca aç susuz yaşadım anlatıyorum. nasıl kurtulduğumu ve o sırrın ne olduğunu anlatıyorum. dinlemek isteyen varsa yerlerini alsın.