61 yaşındaydım ve ağır abazaydım

huzurevimiz 45 kişiydi. taktan birsayısal huzurevi Huzurevi nasıl 45 kişi oluyordu aklım almıyordu. zaten fazla da düşünmüyordum.
en arkada sırada oturuyordum her zaman ki gibi. size yemin ederim huzurevinin en önünde oturanları tanımıyordum. hiç görmedim onları. zaten miyop muallaknin tekiydim bir de arkada oturunca ne tahtayı ne de önde oturanları görebiliyordum. sırf bu yüzden kitap okuma alışkanlığı kazandım. yapacak bir şey yoktu amk sınıfta mecbur kitap okuyordum.

yanımda iki kişi oturuyordu. bir koltukta üç kişiydik. önümüzde iki moruk oturuyordu. 3 sıra grubu vardı ve biz ortadaydık. sol sıra grubunda en arkalarda hasta bakıcıyı dinleyene rastlamadım. sağ grupta kiler ise çalışkandı. biz de ne yapacağımızı sol gruba göre belirliyorduk. onlar yatıyorsa biz de yatıyorduk. maksat vicdan azabını azaltmaktı.

zeki miydik? hayır. en az diğer mallar kadar taşşaklarımız veamcıklarımız buruşmuştu önümüzde bir çocuk vardı. bir gün bu herifle şöyle bir diyalog yaşadık:
ben: neden bu kadar kötülüyorsun lan sen komünistleri. (çok kötülerdi söz konusu muallak)
+hepsi allahsız kitapsız . baksana ayakkabı bağlarken bile ne kadar müthiş bir düzen var nasıl allaha inanmazlar.
kısa süreli mavi ekran verdim.
o zaman bütün kolsuzlar allaha inanmamakta serbest.
-yok kardeşim beni anlamıyorsun dinle..

ahahah kap sukunu pic cok iyi (bkz: 16 yaşındaydım ve ağır abazaydım)

ahahaha ulan muallak

reserved

asdasdasd :D

bahsi geçen kalçalı amı buruşmuş moruğun yanında sarışın polina egorova nın 65 versiyonlarından biri oturuyordu. 1.65 vardı bu moruk. yandaki ne göre daha mütevazi bir vücut. ama pantolon giyince bütün huzurevindeki moruklar ciks objesi halini alıyorlardı. pantolon hepsinin kalçalarını sıkıca çevreliyordu. bu buruşuk amcıklı en nefret ettiğim insan tiplerindendi. tuhaf bir aşağılama tarzı vardı. buna değineceğim. ayrıca ağır ergendi. biz de ergendikte bu çığır açmıştı. yanında ki moruk jigolo sevgilisiyle kaç çocuk istediklerini kararlaştırdıklarını söylüyordu. bir anda kalbim sıkıştı. böyle cümlelere gelemem ben.
-çocuğun nasıl yapılacağını biliyorsunuz değil mi? dedim. tırsak bir züttüm ama kendimi tutamazdım.
+sen işine baksana lan.65 yaşındayım 3 torunum var tabi biliyom zütoş dedi
cevap vermedim huurya. çocukta boy 1.90. gelse beni gibmekle kalmaz bir de .. yok o kadarla kalır. ne taktan bir devirde yaşıyoruz lan. mahallede 5 yaşında ki çocuk posta koyuyor laf çıkaramıyoruz. tabi kürt huzurevinde . pekekent yanında 50 kişi getiriyor. bu da anekdot olsun.

her neyse. tabi ki size güzel vücutlulardan bahsediyorum. yoksa huzurevinin çoğu tıfıl çirkin vücutlu moruklardan oluşyordu. aralarında 5-6 tane bu çeşit moruk vardı. bunalrdan biri de fadime diye bir moruktu. bunun kalçalarda önümde oturan mahide adlı moruğa yarışırdı. kazanamazdı ama yarışırdı. mahide diye bir moruk nasıl ciksi olur sormayın. bende bilmiyorum.

yuh ebesinin amı amk.

got yaa

biz koltukta üç mal: yarakdeligi,(me)cemil, furkan. isimleri vermek istedim. mahide nin yanında ki buruşuk amcıklının adı makbule ve sağ grubun 2 kevaşesi fadime ve ayşa hanım ne kadar çok kişi varlan böyle savaş ve barışa döndü olay.

yine bir gün holdeyiz normal olarak. önümüzde bu iki arzulanan kevaşenin konuşmalarına huzurevi müdürünün saçmalıkları eşlik ediyor. ben iyice kendimi kaybetmiş haldeyim.O buruşuk amcığı gözümde tanrılaştırdım . Huzur evinde kendisi bir benim ilgi alanım galiba. diğerleri daha parlak moruklara yöneliyorlar. çocukken sarışın kızlara aşık olmakla ilgisi var sanırım. yanım da cemil uyukluyor. bin kurusu zaten bir sene kalmış huzurevinde. bu sene de atılacak allah ın emri. furkan sa kadro kuruyor. top oynamayı da bilmiyor yavşak. ama kadro kurmayı seviyor. bir anda çekiştirip "bak lan ön libero gattuso olur mu" diyor. gibtir git diyorum. size sınıfın 2 kevaşesinden bahsedeyim biraz.

Ayşa hanım: iyi denebilecek bir vücut. yemeni yok, şalvar kısa, yüzünde huurlara özgü bir sırıtma. eğer biri aşık olursa bu buruşuk memeliye belli hayatı gibilecek. huurlar gibilmişliklerinin acısını başkalarını düzerek çıkarır.

Fadime: ayşa hanımın daha güzel ve daha kevaşe olanı. buna hayat gibtirilebilir aslında.

ben mahide ye bakarken fadime yüksek sesle "yarakdeligi bey takma dişlerimi virsene " diyor. yanında ki şişmanlı zayıflı moruklar gülüyor. cemil uyuyor. mahide bana bakıp sinirli bir bakış atıyor. cemil uyuyor. benim yüzüm kıpkırmızı oluyor. cemil bini hala uyuyor. tembel züt. `ölcek salak tansiyon haplarını almamış galiba
`
acayip utanmış vaziyette gözlerimi hasta bakıcıya dikiyorum. dediğim gibi miyop olduğum için bir şey göremiyorum. ama rezil olmuş durumdayım. makbule hafiften kafasını bizim sıraya çevirmiş vaziyette "Moruk sen de vücut taş he" diyor makbule ye. makbule de yavşakça bir sırıtma. furkan dürtüp "buldum aga scholes" diyor. bravo diyorum. ardından zil çalıyor. ayşa kevaşesinin yanına gidiyorum.

Ayşa hanımın yanında fadime var normal olarak.
- senin zorun ne lan
+oğlum göz muayenesi gibi düşün. gözlerini kurtardım.
-sen boşuna terkedilmiyorsun ağır kevaşesin. (çok terkedilip ağlar bu)
+düzgün konuş.
-düzgün mü konuşayım? her konuda yamuk seversin sen.. (anldıbını hala düşünüyorum)
ama kız nasıl anladıysa ağlayarak gitti. Ayşa hanım bastonuyla da peşinden. ben de koltuğa geçtim. cemil bu arada hala uyuyordu. bu herifin dıbına koyayım.

ders zili çalmadan önce makbule yanıma gelip sırıtarak "çıkışta hemen gitme konuşalım" dedi. olur dıbına koyim nere gitçem gitçek yerim olsa huzur evine gelmezdim dedim. midenizde tuhaf bir kasılma olur ya korktuğunuzda işte ondan oldu. sanırım çıkışta bir taklara bulanacağım dedim. ardından rahat takınmak için furkanın kadrosuna baktım. gerizekalı forvete inzaghiyi almıştı. futbol bilgisini gibeyim adam 50 yaşındaydı.

aahhaha şuku lan

değişik

ahahahaha devam et panpa

dinliyoz panpa

son televizyon saatinde benim içimde yarak var. evet evet bildiğiniz den. oturmuş içime bekliyor. nasıl bir pgibolojik travma geçiriyorum siz düşünün.zaten çocuklarda huzur evine atıp gibtir oldu

uyuma ziliçaldı ve ben kaderimi beklemeye başladım. sağıma baktım cemil malı hala uyuyor. bunu uyandırdım. saol hacı efendivalla içim geçmiş dedi. ya hacı bir gibtir git dedim. muallak hiç neden televizyon odasında bile durduğumu sormadan gitti. fadime yanıma geldi. dedim beni birilerine dövdürecek bu kevaşe garanti. ardından konuştu:
- benimle çıkar mısın?
+şimdi mi?
-genel anlamda?
+iyi. şimdi odalarımıza mi gidiyoruz.
-evet kendi odalarımıza.

çıkma kelimesinden bu tip konuşmalardan tiksinirim. felaket bir şey lan bu. içim vıcık vıcık olur. neden kabul ettim bilmiyorum hayatımda ilk kez biri sormuştu zaten. iyi dedim yalnız olmam hem. ama bu ağlayan kız neden şimdi böyle yaptı anlamamıştım. kafaya takamdım dayak yoktu, gerçekten güzel sayılabilecek bir kızlaydım kevaşe olsa da. tam absürd dizi modundaydı yaşananlar. fazla düşünmeden odama gittim. hasta bakıcaı odada yoktu, yemekte yoktu. yarım bayat ekmek ve dolaptaki buz tutmuş sarelleyi alıp yemeye başladım.

okurum biraz sonra