Süre olarak 2. yılın sonlarında 3. başlarındayız bu arada. Halen bir cinsellik yok ortada ve halen aldatmış degilim. Sabrediyorum... değer bu diye.. (Değmedi). O sıralar duyduk ki Şuan ifşa etmek istemedigim ve hepinizin bildigi gayet ünlü bir tiyatronun sınavla egitilmek üzere oyuncu alacagını duyduk. Girelim dedik. Bir heves çaliştik tiradlar şiiirler şarkılar hazırlandı benim şahsi hayalim tiyatro bazlı bir başarı. Onunkisi ise dizi/sinema bazlı. O ünlü olmak tanınmak isterdi bense alkışı en bol alan olmak. Şanş bu ki ikimizde sınavda başarılı olduk egitime hak kazandık. Lakin bu egitimi alan herkesi bunyesine alacak diye bir kaide yok elbette en kötü ihtimalle sadece ücretsiz olarak o kadar iyi oyunculardan egitim alacaktık. büyük bir heyecan ile başladık egitimlere 22 kişilik bir sınıf oldukca hoş bir ortam ve gayet kaliteli hocalardan alınan bir egitim. Mükemmellik bu olsa gerek bide sevdigin kızla beraber kazanmışsın daha ne... ucuyordum mutluluktan. Fakat fazla uzun sürmedi...

Ulan seri seri yazıorum uyudunuzmu yoksa binler

ilk derste daha hocaların ortak bir uyarısı oldu. Sevgili olmayın. Burda sevgili oldugunuzu ögrenirsek şansınızı kaybedersiniz. Bunu duyunca bizde bi ceki duzen verdik kendimize dezavantaj istemiyorduk cunki ikimizde burada calişmak için oldukca istekliydik ve riske edilecek bişey değildi. O duvarlar arasında rol yapabilirdik bize zararı dokunmazdi. Grubun erkekler arasından en ileri çıkanı bendim. Övgüler takdirler duyuyordum devamli hocalar gayet iyi yorumlar yapiyor ve en cok beni seviyordu. Dogaçlama yetenegime hayran kalmışlardı. Hatta başları olan hoca elinde bir not defteri devamlı not tutuyordu benimle alakalı içimden kesin alacaklar beni diyordum azcık zütümde kalkmadı degil hani sonucta o kadar sınavla giren insan arasından bide en önde olmak yeterince zor ve zor oldugu kadarda güzel birşeydi. Diger arkadaslarım bile kendi çalışmalarına yorum yapmamı , göz gezdirmemi ve fikirlerimi sunmamı istiyorlardı fakat bundan rahatsız olan birisi vardı. Ben ne kadar sivrildiysem ne kadar begenilip başarılı olduysam o okadar fazla somurtmaya başlamıştı. Kıskanclıktı bariz olarak fakat ilişki bazlı degil iş bazlı... 6. Ay sonlarına dogru herşey aynı seyirinde devam ediyordu arkadaslarımızın bircogunada gelmeden önce sevgili oldugumuzu söylemiştik hocalarda biliyor ama ses cıkarmıyorlardı cunku orda olmadık. Öyle geldik. Öyle kazandık. Ve egitim bitti... 2 kişi alınmıştı sadece...

Evet birincisi bendim. Fakat ikincisi o değildi. Bir başka kızı almışlardı. O kadar cok sevinmiştim ki kendi adımı görünce orda havalara ucmuştum resmen fakat bu sevincim 3-4 saniye kadar sürdü sonra ona baktım boynu bükük.. üzgün.. aglamaklı.. gittim yanına ve seninle olmadıktan sonra hiçbir önemi yok istersen girmem dedim. oda olurmu öyle şey saçmalama dedi. Bu benim en buyuk hayallerimden biriydi nede olsa... ama onun için gözümü kırpmadan bırakırdım.. gitme demesi yeterliydi.. ama demedi.. ilk gün sözleşme imzalamak için gittigimde hocalarımdan birini aldım karşıma anlattımda anlattım acındırdım da acındırdım yalaklandımda yalaklandım ve onada bir şans vermeleri için ikna ettim. Bu haberi verdigimde o kadar çok sevindi ki havalara uçtu resmen gözlerindeki o parlamayı hiçbi zaman unutmicam... aynı oyuna koyucaklardı hemde bizi.. Bir cocuk oyunuyudu ilk olarak bize verilen sacmasapan kostumleri olan. Prova dönemine kadar sevgi pıtırcıkları gibi gezdik prova gunu geldi çattı. beni hiç beklemedigim zorluklar karşıladı. En baştaki hoca dedigim insan bana oranın tecrubeli ve eski topraklarından biri ile bir rol için savaşa girmem gerekicegini söyledi. Oyun cıkmış bir oyun 2. senesi oynanacak herkes rolunu biliyor ve benim rolümde 2. başrol sayılacak kadar büyük bir roldü ya onu oynucaktım yada figüran gibi 2-3 repligi olan bir yan rol vericeklerdi. Elbette bende büyük rolü istedim ve bunun için savaşmayı göze aldım. Fakat bu hiçte kolay olmayaktı cunki karsımda duran insan egitim surecindeki arkadaslarım gibi degil 15 senesini buna. Hatta bu tiyatroya vermiş tecrubeli ve işin ehli biriydi...

Start verildi ve koşu başladı dış kulvardan 6 numaralı cankız atak... öhöm... neyse savaş başladı.. Aynı repligi sırayla okuyoruz felan yönetmen kimi begenirse onu alacak. beni (ve onu) oraya alan hoca benim o rolu almam gerektiginde ısrarcı fakat oyunun yönetmeni sacmalama yeni gelen adama bu rol olurmu olmaz öle şey modundaydı. Ayrıca orasının kadrosundaki herkeste bana karsı garip bir cephe almıştı sonucta senelerdir tanıdıkları arkadaslarının rolunu , bir nevi ekmegine göz dikmiş gibiydim. ve herkes torpillimidir bu nedir kafasında bakıyordu bana cunki anlamsız bir sevgisi vardı hocamın bana karsı... Provalarda ben istenilen performansı sergileyemiyordum. tecrubesi beni ezip geçiyordu resmen onun kadar iyi tonlayamiyordum hiçbişeyi espri katmakta veya dogaclamada öne geçiyordum fakat tonlamaları , duruşu ve sahne teknigi bilgisi ile öne geçiyordu bariz olarak. bide arkadaslarını tanıyordu. butun grubu biliyor , oyunu biliyor , kim ne yapar ne yapmaz farkındaydı. Bense yeni gelmiş oyun veya ekip hakkında hiçbişi bilmeyen bir amatördüm.. Beni alan hocam bana bagırmaya başlamişti yapamiyorum diye. olmuyor diye aşagılamaya azarlamaya başlamıştı. bende iyice soguyup olaydan bunalıma dogru adım adım ilerliyordum cunkü cok zor bir durumdu bu benim için. Attan düşmüştüm resmen o kadar başarı hikayesinin sonunda böyle bir bozgun hiçte hoş degildi... Bu sırada benimkine basit bir rol vermişlerdi ve gayette iyi altından kalkıyordu bu basit rolün. ve o prova esnasında bir baktım ki bana acıyan gözlerle bakiyordu... içinde bir fesatlık sezdim o gün...

10dk mola veriyorum beyler parmaklarım koptu deli gibi yazıorum bu sırada dinleyenleri göreyim bi. Sabaha kadar yazarım varsa hatrı sayilir sayida dinleyen.

(5-6 kişi dinliyorsa 04.30da part girmezsem zütümü gibin)

Kimse kalmamiş son bir part girip devdıbını yarına saklicam sanırım...

Bu olaylardan sonra o dışarıdaki sevgi pıtırcıklıgı dönemide zarar görmüş gibiydi.. bi soguktu bana karşı.. zaten moralim cok bozuktu bide ustune onun bana soguk davranması cok koyuyordu... figüran rolunu vermişlerdi bana sonunda.. başaramamıştım buyuk rolu kapmayı.. bizimkiside bana karsı sogukluguna katlanan adımlarla ilerliyordu.. oyunlar başladı..2-3 repligi olan salak bir rolde oynuyordum ama yinede mutluydum o sahnede o insanlarla beraber oldugum için burukta olsa... ve olayların en igrençleştigi... hayatımın en karanlık günlerine adım adım yaklaşıyordum..

Bu gecelik son part pek dinleyen kalmadı nede olsa yarın devam edicem..

ilk ay o sogukluk ve prova döneminin üzerimde bıraktıgı etkiden dolayı cok mutsuz ve bunalıma çeyrek kala bir halde yaşantımı sürdürdüm.. yemege vurdum kendimi biraz.. kilo aldm... eskiden fit degildim zaten ama aldı başını yürüdü... 1.87 boy 87 kilodan 101 kiloya çıktm tipsizleştim iyice kendime olan saygımı felan yitirdim.. beni geçip o rolu alan arkadasla aram iyidi bitek geri kalan herkes benden nefret eder gibiydi..o arkasında neden benimle iyi oldugununun foyası sonradan sonradan cıktı.. kulisler karşılıklı olarak duruyor sahne arkasında birinden digerini görebiliyorsun.. o karsı kulisteydi oyuna baslarken ilk iki gün yanyana durduk sadece. sonra yanıma bile gelmemeye başladı.. karşı kuliste digerleri ile muhabbet etmeye karaka kikiri yapmaya başlamişti iyice.. ve dikkatimi çeken en önemli ayrıntı ise o rolü benden almiş olan arkadasla basbasa kalıyor olması oyunun belli bir bölümünde ve gayet derin muhabbetler dönüyor olmasıydı... facebooktanda mesajlar atmaya başlamıştı ona...

Devamı yarın binler alın reserveleri... dram yeni başliyor...

Unutmadım devdıbını yazicam azcık işlerim var 1 saat kdr sürer sonra seri seri yazip bitiricm hikayeyi sukulari gorelim kimler dinliyor

Bu durumdan iyice kıllanmaya başlamıştım üzerimde bi aşşağlık kompleksi oluşmaya başladı. Ortamda gram sevilmiyordum ve sevdigim kadın , o masum , saf, tertemiz diyerek kendimi kaptırdıgım ve elimden, cebimden ne yapabildiysem yaptıgım kadın şimdi benden uzaklaşmişti iyice nedenini içteniçe bilsemde halen kendimi teselli etmeye çalişyordum. iş meselesi yine burda degişiyor yapacak bişey yok katlanıcam, hayalimizdeki işi elde ettik boşver gerisini herşey yoluna girer , elbet aklı başına gelir hevesi geçsinde hele... vb dünyalar kadar telkin veriyorum kendi kendime. işin taktan yanı o zamanlarda hayatımın baştacı yapmıştım onu kimseyle görüşmüyordum neredeyse istemiyordum cunki o varken baska hiçbirşey çekici gelmiyordu sadece o olsun yetiyordu bana arkadas cevremde azaldı bu yuzden insanlar başta bana sitem etti , kızdı , küstü sonrada yavaş yavaş uzaklaştılar benden ve sonuc olarak yalnız başıma kalmıştım resmen. Günler günleri kovaladı herşey aynı çirkinliginde devam ediyor ve benim için sabır sınaması olmayı sürdürüyordu. Oyuna gitmeye bikaç saat kala yemek yiyorduk o gun telefonuna gereksiz yere fazlaca bakiyordu içime kurt düştü bi kere kaptım telefonu elinden mesajlarına baktım. O rolü benden almış olan kişi ile bütün gece sohbet edilmiş. imali duygusal mesajlar içeren sohbetler bunlar. Tam olarak hatırlayamasamda aklımda kaldıgı kadarı ile (+ o bin) (- bizimki)
+Duygusal birisin sen çok belli fakat neden böyle mesafeli olmaya çalişiyorsun herkese..
-Benim kapılarım vardır herkese açmam öyle kolay kolay
+Herzamanmi böyleydin hiç açmadınmı?
-bilmem...
+ hmm demek kimse seni yeterince anlayıp kapılarını açmanı saglayamamış...
-evet belkide...

Bu tarzda devam eden ve bütün gece sürmüş bir konusma... başımdan aşağı kaynar sular döküldü görünce kıpkırmızı oldum gözümden bir damla yaş süzüldü o an engel olamamdim bogazım dügüm dügüm hiçbişi diyemeden kalktim telefonu bırakıp...

Bu olaydan sonra pek konusmamaya başladık... gidecek olanın önünde dag gibi dursanda gider o bi şekilde siz siz olun tutmaya çalişmayin ,degişmeyin , gerçekte olmadıgınız kişiler olmayın. ...
Bir süre sessiz kaldık ve bu böyle devam etmeye başladı.. hergün aynı yere geliyor aynı sahneye çıkıyorduk ve hergun bana karsı sevgisiz ilgisiz olusunu seyrediyordum. O kadar zorduki panpalar anlatamam sizlere ortamda kimsenin beni sevmediginden dolayı yalnız başıma oturuyordum hep o ise grup edinmişti kendine kahkahaları sigara içmekte oldugum dış balkondan duyuluyordu.. en sonunda dayanamadım bu sessizlige ve çektim kenara...
-Onunla konusmayı kesiceksin artık ben kaldıramam bunu
-ne var konustuysam kötü bişey yapmadım konusuyorum arkadas gibi sadece o kadar
- arkadas gibi konusma ile böyle bir konusma arasındaki farkı ayırt edebilecek zekadayım konusmicaksin dedim
-beni bunaltıyosun bak gelme üstüme iyi hissetmiyroum
-ne demek şimdi bu?
-Bi rahat bırak beni çok üstüme geliyorsun demek.

iyice içime yer etmeye başladı bu olay. Dışarıda yine o kadarda kötü degildik yine gülüp eglendigimiz çok zaman oluyordu taaki birgün tiyatronun kapısından girerken elimi bırakana kadar..

Evet buda olmuştu artık.. beraber el ele görülmeyelim diye elimi bırakmıştı kapısına yaklaştıgımızda.. artık nasıl guvenebilirdim? Nasıl inanabilirdim? Nasıl görmezden gelebilirdim bunu? Resmen korktugum şey oluyordu artık..ben dışarıda kalakaldım o içeri girdi.. deli gibi yagmur yagıyordu beni bi aglama tuttu ki sormayın çok agrıma gitti o an hüngür hüngür agliyorum resmen sırılsıklam oldum yagmurdan sahne saatine 10dk kalmıştı ve ben kapıda kimsenin görmeyicegi bir köşede agliyordum..
iş ile aşkı karıştırma yilaaaaaan dedim kendi kendime sildim gözyaşlarımı toparladım kendimi kostumumu giymeye koşturdum.. Giyindim kostumumu ve cıktım kulisime ve karsı kuliste diz dize oturmus onunla muhabbet ederken gördüm bunu... çevirdim kafamı toplamaliydim kendimi kolay kazanmadım ben bu sahneyi rezil edemezdim kendimi daha fazla... sahnedeyim ve aklımdan çıkmıyor bu durum bogazim dügümleniyor... zaten az olan repliklerimden birinde sesim o kadar boguk çıktı ki seyirci espri sanıp güldü buna bi yandan sevindim buna çakılmadı en azından diye bi yandanda kendime acıyorum ne hale düştüm diye.. o gun bittiginde hiçbişi söylemeden gittim evime bir büyük rakıyı tek başıma mezesiz içtim.. hastanelik olmak istedim bi yandan içimde öylesine salak bir duygu varki belki bana bişi olursa aklı başına gelir gibi düşüncelere kapıldım ama nafile bir büyügü içip sızmışım...

Bu çirkinlikle ve acılarla devam ediyordum herşeye ragmen içim kapkara olmuştu sinirden üzütüden kendimi yemege vurmus ve bidon gibi bir hal almıştım günler geçmiyordu resmen. Bir zamanlar hayali ile mutlu oldugum oyunculuk sektöründende sogumuştum iyice yapasım gelmiyordu.. ayaklarım gitmiyordu o sahneye içimden bir yan bırakmak istiyordu ama cok zor elde etmiştim ve bunun için bırakamazdim.. devam ediyordum mecbur.. Boş bir haftamız vardı oyun olmayan bende bu haftayı güzel bir supriz yapip aramızdaki buzları eritmek için kullanmaya karar verdim. Savaşmak zorundaydım.. Deniz kenarında bir ev tuttum mumlar şaraplar... Bende muziklede ilgiliyim gitar ve saksafon çaliyorum o gece ona özel bir serenat yapayim mutlu romantik bir gece geçirelim istedim şiirler yazdım içersinde acılarımı anlatmak istesede anlatayamayan cumleler geçen. Herşeyi hazırladım ve bunu aradım:
-Yarın sana bir suprizim var kimseye söz verme
-Artık çok geç daha önce söyleseydin keske konyaya gidiyorum yarın ben
- yuh ne konyası ne alaka?
-Rol buldm kendime 2 bölüm çekilecek 3 gün ordayım
-Niye haberim yok benim bundan??

Devamida üstüme gelme , iş bu , kıskanclık yapma... vb şeklinde giden uzunca bir konusma ve kavga. Tek bişey istedim o zamanlar yüzük takiyorduk bunu hiç çıkarmamak koşulu ile gidebilecegini söyledim kabul etti. Bende tabi cebimdeki 3 kuruş para ile hazırladıgım suprizi tek basıma oturup içerek degerlendirdim. Haberi yoktu tabi bundan.. söylemedimde... merak ta etmedi zaten..

Gitti... ugurlamaya gitmedim cunki davet etmedi sabah sadece bindim otobuse gidiyorum yazmış o kadar... içimden kara kara dusunceler geciyor engel olamiyorum hemen gidip o bin burdamı hala diye kontrol ettim berabermi gittiler acaba diye düşünmekten alıkoyamadım kendimi cunki. Ama o bin hala burdaydı bu içime bir nevi su serpti ve azda olsa rahatladım. Çekimlerini anlatıyordu arada sırada eskiye nazaran daha cok mesaj atiyordu en azından yuzugu sordum parmagımda dedi. Sadece cekim esnasında cıkarıyorum dedi. Şans bu ya facebooktan bi arkadasımda konyada cekimler çekilmiyor diye bir espri yazmış sayfasında bu arkadas kameramandı eskiden tanıdıgım.. Aradım. Benimkinin orda oldugunu göz kulak olmasını ve cekimler harici parmagında yuzuk varmı yokmu bir bakıp söylemesini istedim. Aldıgım cevapta hiç yüzük görmedim oldu.. içim yine içimi yemeye başladı her konuda .. bunların başladıgı yıl tamamen bu şekilde geçmişti ve ben bu durumu yaklasık 1 yıldır çekiyordum artık dayanacak gucum kalmamaya başladı.. gelsin ciddi bir konusma yapicaktim zamanı gelmişti...

Dayanamiyordum o saf tertemiz kızı bu hale benmi getirdim acaba diye kendime sormadan edemedim.Bir kadının kendi özgürlügünü kendi gücünü elinde tutmasını istemiştim sadece bana veya herhangi birine muhtaç olmadan utanmadan kimsenden bişey istemeden hayat sürsün istemiştim ama sanırm bu benim en buyuk hatam oldu... Geldiginde güleryüzle karsıladım.. geçtik oturduk bi yere ve başladım konusmaya...
+Bu durum artık beni delirtmeye itiriyor ve ben kaldıramiyorum. Bu tiyatro bize iyi gelmedi... bırakalım beraber yeni bir sayfa açalım yapamiyorum cunki ben...
-Bırakamam ben sorumluluk bu herşeyin başında ... olmaz öyle şey sezon bitsin o zaman ancak..
+Benden degerlimi yani bu yer?
-Tabikide degil fakat ben öle hooop hadi biraktim diyebilen insanlardan degilim yapamam yani.
+Ben sana ne kadar acı cektigimi anlatıyorum baksana su halime harap oldum artık lütfen bırakalım surayı..
-Hayır bırakamam dedim anlamiyormusun? Sezon bitsin seneye girmeyiz olur biter..
+Ben yapamam.. yapamiyorum.. ben bırakıcam o halde...
-Sacmalama istersen.. böyle bir fırsatı bırakıcakmısn?
+Para pul umrumda degil ben mutsuz olduktan sonra hiçbişeye yaramaz... dayanamiyorum senin bu hallerine ben..
-Off of! Bırakamam ben baştan sölim çıkar bunu aklından sende gel paşa paşa yap işine bak sadece..
+Ya ben Ya tiyatro desem peki?
-saçmaliyorsun derim. Tabiki sen daha degerlisin ama bırakamam.
+Bırakamam diyorsan ben daha degerli olmuyorum yanlız..
-anlamiyormusun beni?
+Peki o zaman ayrılalım biz...

Ve ayrildik.. 1 ay kadar süren ve 3 senenin sonunda ilk defa yaşanan bir ayrilikti bu iş olarak görüyordum sadece tiyatroyu ve bırakmak/bırakmamak arasında cok ince bir cizgide gidip geliyordum hergun.. Yüzüme bile bakmiyordu zaten tiyatro çatısı altında.. merhaba millet diye girerdim hep mekana ve ondan geriye bir hoşgeldin bile gelmiyordu artık. işine gelmişti sanki...

Panpalar son 4 part bitiriyorum. dinleyenleri göreyim yazdım wordde bekliyor hepsi

Hırs yaptım iyice ayrıydık görüşmüyorduk.. face ve instagramdan engellenmiştim üstüne üstlük fake bir hesap açıp baktımki barlarda arkadaslarıyla keyif çatıyor gununu gun ediyor.. spor ve diyete başladım. Dans klubune yazıldım aktif ve faal olmaya çalişiyordum evde oturursam kafayı yiyebilirdim cunki. Etrafımda yalnız oldugumu ögrenen , bunu bekleyen yada yeni tanıyanlar arasında beni begenen oldukca fazla kız vardı fakat içim böyle bişeye hazır degildi henüz.. olmadıda zaten... aklımda o vardı cunku.. 1 ay sonunda bir oyun sonrasında kenara çektim.. böyle mutlu olup olmadııgnı sordum.. degilim dedi.. özledigini söyledi bende dayanamadım... tekrar barıştık... orda olmaya devam edicektik yine.. istedigim olmadı.. tüküürdügümü yaladım aşk ugruna.. fakat ertesi hafta istifamı verdim... dayanmazdım öyle görmeye.. en azından görmiyecektim artık hergun o sacmasapan şeyleri.. sevilmedigim yerdede bulunmicaktim.. Vazgeçtim hayallerimden umutlarımdan hedeflerimden.. elde ettigim en buyuk başarıyıda buruşturup attım tek kalemde.. ona söyledim telefonda inanmadı. Ertesi gün oyunda göremeyince beni anladı.. belki düşünür dedim benim sayemde girdigi yerden onun yüzünden çıkmış olmam agır gelir belki diye ama... nerde... konustuk...
-neden yaptin bunu?
+ gayet iyi biliyorsun nedenini..
-Çok fazla saçmaliyorsun yapilirmi böyle şey o kadar çabaladık elde ettik nasıl bırakabiliyosun..
+ Getirisiden çok zütürüsü var o yuzden.. bilseydim çabalamazdim... bilseydim hocayla hiç konusmazdım senin içinde biliyormusn..
-Beni zaten alacaklardı ben başardım bunu sakın sayemde felan diye düşünme...
+ Anlamadım?!

Evet böylece buraya kadarki yolu kendi başına başardıgını idda eden biri vardı karşımda. Güldüm.. ama sinirim bozuldugu için güldüm hatta kahkaha attım.. Nankörlük bu olsa gerek.. gayet kendinden emin bir şekilde ‘’kendi başarımı senin şımarıklıgın için feda edemem ben bırakmıyorum sen bıraktın o senin seçimindi’’ dedi. Konusamadım... cunki burda öylesine derin bir mevzu vardi ki onun anlamayacagını / anlayamayacağını biliyordum.. gerek duymadım konusmaya... sana başarılar o halde dedim ve kalktım...

Çalişmiyordum artık işsizdim.. eski tanıştıgımız yerdeki hocam vefat etmişti ve orada artık benim için bişey yoktu.. param vardı 3-5 kalmış onunla yaşiyordum.. dansa gidiyor spor yapiyor evde muzikle ugrasiyordum.. arada sırada buluşup yemek yiyorduk bununla ama eski tadı tuzu yoktu.. içime o kara leke düşmüştü bi kere büyüyordu gitgide..
Yeni bir rol aldıgını duydum..(Ondan degil tabikide) hemde bu rol bir muzikal havasında olan bir oyundaki pavyon danscı grubundan bir rol... bir kostumu vardı ki seyredenlerin gibi kalkardı o derece açık saçık bir kostumle erotik dans yapiyordu... bunuda gördüm ya ölsem gam yemem artık dedim bırak dedim nafile... herzamanki cevaplar ve kavgalar.. hocalarda onu sevmişti artik herkesle arası cok iyidi. Beni kötülüyordu herkes buna. Buda katılıyordu onlara. Çekip çıkarmam lazımdı ordan ama elimden şiddet harici birşey gelmiyordu ve onuda yapamazdim.. asla yapmam.. bir kadına el kaldırmak en buyuk acizliktir diye düşünenlerdenim.. ama beni bu dusuncelere sokmustu artık sacından tuttugum gibi çıkarmasınıda bilirdim ama işte... yürek yufka... hala kıyamiyordum.. oyunu seyretmeye gittim haber vermeden sahnede o kadar erotik bir dans yapiyordu ki... ve bu dansı yapan kişi 5 yıldır cinsellik ndıbına bişey yapmayan... utanan sıkılan biri... başbaşa bu işi yapamayan insan 600 kişiye bu dansı nasıl yapabiliyordu aklım almadı.. kalbim sıkıştı görünce zaten bogazımdaki dügüm artık yüregime indi dügüm dügüm oldum fenalaştım devdıbını seyredemeden kenardan çıktım salondan.. nefesim daraldı iyice tansiyonum oynadı... hastaneye attım kendimi...

Hastanede serum verdiler yatırdılar yataga tek başıma saatlerçe kaldım öyle. Anneme haber vermek istemiyordum cok paniklerdi gerek duymadım bizimkisinede ne dicektim? Cıkar kostumu gel hastanedeyim mi? Tabikide hayır. Tek basıma kimsesizler gibi yattım o aksam hastanede. Azıcık ateşi çıksa deliler gibi başında dört dönen ben.. hastanelik ve kimsesiz olarak yatiyordum o salak hastane yatagında hala ben nerrede yanlış yaptim diyordum ama birtürlü kabullenemiyordum gerçegi..
Ertesigün durumu anlattım ona... neden haber vermiyosun gibi saçmasapan içten olmayan konusmalar yapti bana inanmiyordum artık ona ve sevgisine.. deliler gibi seviyor olmama ragmen hemde... güvenmiyordumda... hiçbişey eskisi gibi degildi... o masum saf tertemiz kız gitmiş yerine egoist manyagın teki gelmişti huurluk yolunda git gide emin adımlarla ilerliyordu. instagram ve facebook hesaplarındaki fotograflar git gide rujlu makyajlı duckface haline gelmişti. Taytlar giyiyor gögüs dekolteli geziyor ve oldukca mutlu gözüküyordu..
Hayatımda yedigim en büyük kazık buydu sanırm. Düşündügünde kadınlar derler ya hani kendimi kullanılmış hissediyorum diye.. HEH işte onları anladıgım nokta burası olmuştu tam anlami ile kullanılmış hissediyordum kendimi.. Hiçbirşey olmayan birini alıp elimden gelen herşeyi yapip sevip koruyup kollayıp yön gösterip her türlü destegi saglayıp sonunda böyle bir duruma düşmüştüm.. Sezon bitiyordu ama az kalmıştı hala içimde minik minik umut parçacıkları vardı belki herşey düzelir diye düşünüyordum orası olmayınca..

3 Sayfalik Final partı geliyor... 10 şuku gelsin göndericem direk.