6 senelik aşk hikayemi anlatıyorum

bağırmaktan ağlamaktan nefesim kesilmişti.
kalabalık toplanıyordu aşağıda, etrafımda
yukarıdaki aranıyor diyordum herkese
arayın polis arayın, arayın diyordum
telefonum çaldı, açtım adem
"o allahsız gelmiş beni aradı" dedi
"gel lan melisin evine giberim telefonunu" dedim kapattım.

herkes toplanıyordu, öğlen saatleriydi,
mami tekrar aradı,
"olum bu işin çıkarı yok lan polis gelecek birazdan ben yandım
senin de ciğerini yakacam" dedi.

"lan huur çocuğu, ben seni polise bırakacak mıyım lan" dedim.

adem ve fevzi geldiler o an yanıma fevzi kaptı telefonu,
"nerdesin lan kalıbını gibtiğimin bini" dedi.
camdan bir el daha sıktı mami.
adem "vay ananı gibiyim o ne" dedi
etraftakiler yukarda yukarda dediler.
fevzi:
"vay dıbına koyduğumun çocuğu o mermi kovanlarını ananın dıbına dizecem senin" dedi.

polis geldi. herkesi uzaklaştırdılar.
kalabalığın arkasından annem babam göründü.
herşeyi anlatmışlardı ordakiler, onlar da gelmişti buraya şimdi
polis ekipleri arttı.
arabalar sokağın başında ve sonunda durdular açtılar bizi.

10-15 dk sonra bi taksi durdu sokağın başında
anne-babası gelmişti melisin.
ben şoka girmiştim tırnaklarımı yiyordum ayaklarımı sallıyordum
ne yapacaz ne tak yiycez diyordum ademe, fevziye
onlar da krize girmişlerdi.

emniyet amiri bağırdı
"bak silahlısın teslim ol, kimseye bişey yapma"
dedi.

telefonum çaldı
"o polise ver lan telefonu" dedi.
"ananı gibiyim" dedim bastıra bastıra.

verdim polise, konuştular
"bak, kızı bırak, onun bi suçu kabahati yok" diyordu amir.
o ordan bişeyler diyordu
"tamam anlıyorum ama telefondan olmaz izin ver gelelim yukarı
tek ben gelicem" dedi.
mami kapattı telefonu.

telefonum emniyet amirinde kalmıştı
mami arıyor bişeyler söylüyordu ara ara.
adam yaralamadan aranan mami 16 yıl yemişti, aranıyordu
şimdi haneye tecavüz, tehdit, polisi oyalama
kol gibi girecekti, hele bir çıksın içerden.

melisin annesi bayıldı.
babası teselli etmeye çalışıyordu
benim babamı bir sandalyeye oturttular, annem hissizleşmişti.

polis amiri bir iki memuru çağırdı yanına,
içeri giriyordu amir, konuşmak için.

kapıdan geri döndü ve mamiyi aradı
"ver bi kızın sesini duyalım" dedi.

o anda olay yerine 2 ambulans gelmişti biri hazır bekletiliyordu.
diğerinde ise melisin annesi ve benim babam ayakta tedavi ediliyordu.

mami melisi vermiş telefona, konuşmuş melis polise.
sonra kapatmış mami telefonu.

babası gelip polisle konuştu nasıl olmuş o kim falan diye
onlar hala bi hırsız veya pgibopat biri sanıyorlardı
mamiyi duyunca daha da şoka uğradılar.
polisi mami aradı, "tamam dedi kızla konuştunuz hadi gelin benle de konuşun"
polis, tamam sen silahını ve kızı bırak kapıya gel dedi.
polis içeri gitti, diğer memurlar kendi aralarında
şuan konuşuyorlar der gibi bi işaret yaptı
birden bi el silah sesi daha duyuldu
sonra maminin sesi.
..

"laan oyun mu oynuyoruz orrrospuçocuklarııı" diyordu
bir el daha sıktı
emniyet amiri koşarak çıktı apartmandan.

olayın aslı:
mami kapıya yaklaşmış polisle konuşurken
bir diğer huur çocuğu olan melisin babası
aramış melisi, tak mu var huur çocuğu
bırak, herkes kendi derdinde işte
telefonun sesini duyan mami delirmiş..
bi oyuna getirildiğini sanmış, eve girmiş.

ben babasının yakasına yapıştım
"ne yaptığını sanıyorsun laan" diye bağırıyordum
adem ve fevzi girdi araya , bi memur babasını alıp arabaya bindirdi
polisin işine müdahale etmişti sonuçta.

akşam saatleri oldu
ev açık bi yerde değildi,
milet kendi arasında konuşuyordu nerde özel harekat falan diye
terörist baskınlarına gider sanırdım ben özel harekatı sadece,
böyle durumlarda da gelirmiş ama
girecek yeri yoktu ki evin
arkası yok, havalandırması yok.
bir kapısı vardı ve kapının arkasında mami.

polisler de bişey yapamıyordu
amir sürekli bağırıyordu teslim ol artık bi yere gidemezsin diye
mami aradı amiri.

tamam dedi teslim oluyorum ama bana 10 dk verin
polisler apartman kapısından girdiler.
o an bir cam kırıldı, bu melislerin salonunun camıydı
maminin bağırma sesi geldi, bi el silah sesi daha

hissizleşmiş, tepkisizleşmiştim.
elime kocaman bir taş parçası almıştım ama.

10 dk doldu "çıkıyorum" diye bağırdı mami.
polisler içeriye daldılar.

diğer polisler milleti uzaklaştırdı.
amir önde arkasında 3 polis
(ortadaki mamiydi, bu basit bi polis numarasıydı. "yelek giydirme")
çıktılar apartmandan.

diğer polisler ve ambulanstan giden hemşireler eve girdiler melis'in yanına
bizi almadılar.

ayağa kalktım koşar adım elimdeki taşı sallayarak yürüdüm
mami bana doğru geliyordu
melisin babası karşı arabanın içindeydi

mami bağırdı "haruuun beey, harun beey"
kafasını çıkardı arabadan adam.

"kutla bakalım, yeni damadını, kızın az önce kutladı" dedi mami.

benim dizlerimin bağı çözüldü
elimdeki taş çıktı elimden maminin alnının ortasında patladı.
"laaaan" diye bağırıyordum
kaskatı kesilmiştim

ameliyat olduğum gündeki gibi
ışıklar yerine
şimdi adem'i fevzi'yi ve polisleri görüyordum..

mami iki polisin arasında düşmüş, düştüğü yer kana bulanmıştı.

ağlamaktan ekranı göremiyorum dıbına koyayım
bi sigara içip gelicem biraz müsade.

geldim beyler devam, bitirelim şu lanet seneyi.

ambulanstakiler mamiyi topladı kaldırdı
annem babam, melisinkiler bayılmıştı zaten bir kaç ambulans daha geldi
beni gözaltına aldılar
adem, fevzi falan direndi bırakın diye, onları da aldılar.

karakola gittik.
ben ifade verdim.
adem ve fevzi de verdi, onlar gittiler
ben kaldım.

avukatımız geldi.
maminin de ifadesini hastanede almışlar.
melis sinir krizi geçirmiş uyuyormuş.

mami itiraf etmiş her şeyi.
ben bıçakladım demiş.
kaçtım, saklandım, kılık değiştirdim demiş.

mami bir gün önce buraya gelip mahallenin sucusundan iş istemiş
yalvarmış, açım 1 hafta çalışıp yol paramı çıkarıyım,
sonra memlekete dönücem diye
sonra kapmış suyu, melisin evine gitmiş.
melis o yüzden açmış kapıyı.

ama tecavüz etmedim demiş polislere.
sadece ordakileri daha fazla kahretmek için yaptım.

beni avukat ne yaptı etti serbest bıraktırdı
sonra maminin ifadesinde geçenleri de bana o anlattı.

melis hastanedeydi, uyandı.
gittim yanına..
beni görür görmez ağlamaya başladı
ben de ağladım, hemşire "hastayı yormay.."
kes ya dedim
bizi yalnız bırakın biraz ..

çıktı odadan
melis gözlerimin içine baktı
"bana bişey yapmadı" dedi
"biliyorum aşkım" dedim başını ellerimin arasına aldım.
biliyorum aşkım, sakin ol.. geçti herşey dedim
göğsüme bastırdım prensesimi.

ağladı ağladı.
sustu..
saçlarını öptüm,
ben hep yanındayım senin dedim.
sarıldı bana.

mami melis'e tecavüz etmemişti.
sadece dışarı çıkınca, durum vaziyeti görmüş.
ve bizi daha da kahretmek istemişti.
başardı da, ama bunun bedelini kafasına atılan 16 dikişle ödedi.
karpuz gibi ayırdım kafasını, o taşla.

• *

melis'e hastane odasında söyledim.
pgiboloji kazandığını.
içi sevindi.
mimikleri donmuştu ama
daha sık sarıldı bana,
"sen" dedi.

"inşaat" dedim.
yine ayrılmadım dibinden dedim..

normal odadaydı, yavaş yavaş gelip gidiyorduk yanına.
sadece kafasını toplaması için hastanede kalıyordu.

fevzi girdi içeri.
"arkadaşlar" müjdemi isterim dedi.

"marmara makina"

adem geldi sonra,
vaay hepiniz üniversiteli oldunuz ha dedi.
içinde bir burukluk vardı
"ben tercih yapmadım olum, seneye puanım düşer" dedi.

sarıldım ademe, saçlarını bozdum.
sen alışkınsın böyle delme, geçme, çift dikiş atma falan
yine yaparsın seneye en kral yeri kazanırsın dedim.

fevzi
"he ya kazanırsın ne olacak atla deve mi dıbına koyayım" dedi.
sonra melise dönüp "aa pardon" dedi.

melis güldü.
"gibtir et."

tekrar bi mahkeme olmamış
mami;
• haneye tecavüz
• polise mukavemet
• saldırı
• rehin alma
• ruhsatsız silah kullanma
önceden de; *adam yaralama *kaçma falan..

bizim avukat sırf inadına gece gündüz çalıştı, en ağır cezayı verdirmek için.

50 küsür yıl koydular mami'ye.
2 ay burda kaldıktan sonra da anadolu'nun unutulmuş bi yerindeki
cezaevine naklettiler.

hayatını gibtiğimin, hayatı kaydı.

okullarımıza kayıt yaptırdık.

biz o yaz melisle birlikte muğla'ya gittik.
beni ordaki babaannesi ve dedesiyle tanışıracaktı.
hem de biraz kafamızı dinleyecektik.

--- lisenin ve 4.senenin sonu ---

hepiniz adamın dibisiniz..

bu gecelik bu kadar beyler,
anlatacağım 2 sene kaldı
o da tahminimce 2-3 güne bitecek.

hepinize iyi akşamlar,
up up up.

seviyorum sizi, dert ortaklarım.

@803 aynen, bizim öküz fevzi, kibarlığı tuttu işte *

beyler dün gece biliyorsunuz maç vardı
hayat durmuştu bizim için
nevizade'deydik, giremedim.

bu gece rahatız.
rahatlıkla 5.seneyi bitirebiliriz.

başlıyorum beyler, up up up.

öncelikle bir soruya cevap vereyim.

"yürek yemiş de gelmiş" yeni yeni ünleniyor doğrudur.
ama bu deyim, bilen bilir urfa, antep yöresinde çok kullanılır
2-3 senelik bişey değil,
biz de o zamandan kullanıyorduk.

--- 5.sene (5.sezon) ---

"dedeee" diye bağırdı melis,
denize yukardan bakan o müstakil eve.
ilk önce bi baston göründü kapıdan
sonra yaşlı adamın kendisi
"kurban olsun dedeen" dedi
o yaşlı haliyle koştu toprak yolu.
melise sarıldı, öptü.

arkasından gelen ses
babaannesine aitti.
"meliis, yavruum" dedi
o da koşarak gelip sarıldı
ben geride kalmış
üçünü izliyordum.

dedesi dönüp baktı bana
"ne eden sen?" dedi
ben gülümsedim, cevap verecek bişey bulamadım
"nişanlım o dede" dedi, melis.
"vaay nişanlın he"
babaannesi:
"nişanlıın dimeek" dedi.

ikisi de koşup bana sarıldılar.
"aslan gibi de oğlanmış gız" dedi babaannesi.
"övüp övüp bitiremedi gari seni." dedi.

ben de sizlerden de çok bahsetti bana
tanışmak nasip oldu dedi.

dedesi ilerden seslendi.
"tamaaam, geliverin hele içeri gari,
orda kucaklaşırsınız."

"ne edip durun, ne iş yapan" dedi babaannesi içeri girer girmez.
hadi karayara at ilk havanı dedim.
"öğrenciyim efendim, inşaat mühendisi olucam inşallah" dedim
"mehendis he, vay be yakışır bak aslan gibi çocuksun" dedi babaannesi.
bu arada adın neydi senin.
söyledim.
dedesi bastonunu koluna takıp elini uzattı.
ben de kazım, koreli kazım derler bana,
bu da naciye, emektar sevgilim dedi
dedesi.

bu yaşta bile naciye teyze'ye "sevgilim" demesi
kadını utandırmış ama mutlu etmişti.
utanarak gülümsedi
ben ikisini de çok sevmiştim.
ben de gülümsedim.

"garnınız açtır gari sizin" dedi naciye teyze.
koreli kazım dede kalkınca "oyy" dedi.
melis
"ne oldu dede"
"bacağım gari, lanet olasıca."
"hayırdır dede ne rahatsızlığın var" dedim.
"askerden hatıra evladım, kaldı öyle, kurşun yarası idi,
gelmiş damara, çıkardılar emme, sızlar durur yıllardır."

melis o anda bana baktı
adam anlattıkça
benim de bacağım sızlamıştı.
"geçmiş olsun bilirim acını" dedim
koluna girip sofraya kadar zütürdüm.

yemeğimizi yedik,
birbirinden güzel yemekler.
sonra kazım dede eski bir pikaba
müzeyyen senar koydu
bakın dedi bu bizim şarkımız
sizin şarkınız var mı bakem

melis ege şivesine ayak uydurmuştu hemen
var ya olmaz mı dede
hangisi
e ama bizimki yabancı, istersen dinleteyim sana
"yabancı mı eehh.."
dur dinleteyim ama önyargılı olma dede
neli olmıyım ?
yani dinlemeden bişey deme
iyi aç madem.

melis telefonundan hotel california'yı açtı.
dedesi ayaktaydı
oturdu kulak kesildi iyice.

şarkı bitince
güzelmiş ama bilemedim ki ne dedi.
ben anlatayım istersen kazım dede, dedim .
anlat tabi ya dedi, başını bastonuna dayayarak

anlattım burada anlattığım hikayenin aynısını.
sonra şarkı sözlerini açıkladım

babaannesi ve dedesi, ağladılar.
iyi bulmuşsunuz bak, böyle güzel olmuş dedi dedesi.

sonra melis ve babaannesi sofrayı toplamaya başladı
ben de sessizce çalışan televizyona baktım.
"damat" dedi kazım dede.
"efendim" dedim.
"şarkı iyi güzel de, bir de türkçe bulun bakem" dedi.
güldüm,
peki dedim.

"senin bacağına noldu oğlum" diye lafa girdi naciye teyze.
hiç uzatmadım.
"bıçaklandım" dedim
"oyy dağa taşa, hangi kansız yaptı." dedi.
"boşver teyze, hem cezasını çekiyor zaten" dedim.

dedesi bacağına bakabilir miyim dedi.
ısrar etti.
uzattım açtım bacağımı.
"vay be güzel dikmiş doktor" dedi.
"benimkine böyle merhem olan olmadı" dedi.

"seninki nasıl oldu ki dede." dedim.
iyice ısınmıştık birbirimize.

bir gece uyuduk dedi.
bizden habersiz solumuzdaki ve sağımızdaki birlikler ilerlemişler.
sabah kalktığımızda etrafımız kuzeylilerle çevriliydi
(kuzey koreliler)
amerikalılar toz olmuştu ordan, kaçarken de kimse bizi koruyup
bizi de yanına katmamıştı.

bi komutanımız vardı öldüyse rahmet kaldıysa selamet.
evlatlarım, dedi.
sağımız solumuz koreli
bize en yakın müttefik mevzi 300 metre ilerde
oraya kadar çıkıp koşacağız
size ağırlık veren ne varsa atın
canınızdan değerli değildir.
savaşın, 300 metre sonra kurtulacağız, belki sesimizi duyanlar
yardıma gelip bu mesafeyi kısaltabilir
benim hakkım size helaldir
siz de helal edin dedi.

ağlıyorduk, helal olsun diye bağırdık.
süngü taktık. "allah allah" deyip çıktık mevziden
çıkar çıkmaz silah sesleri duyuldu
"aah" dedi yanımdaki düştü yere, konyalıydı konuşmuştuk.

önüme bi koreli çıktı süngüyü indirdi üstüme,
kolumu sıyırdı
ya allah dedim, geçirdim süngüyü karnına
devam ettim koşmaya
gözümün önünde bombalar patlıyordu
ölüyorlardı, ben koşuyordum kurtuluşa doğru.
bana doğru gelen türkler gördüm,
sesleri duyup yardıma gelmişlerdi, komutanın dediği olmuştu.
koreliler önümüze yığıldı
60 kişiydik ama şimdi 40-45 kişi kalmıştık
koreliler ortada kaldı
cenk ettik orda, kurtulduk.
tam çıkarken yerde yatan biri kaptı tüfeğin ucundaki süngüyü
taktı bacağıma ben de kafasına dipçiklen vurdum ama süngü bacağımda kaldı.

ara ara, bulamadık bi hekim
acıdan bayılmışım
uyandığımda çıkarmışlardı.
o kadar kaldı ki bacağımda meret, hala sızlar dedi.

lafı bittiğinde, gözlerimden iki damla yaş
çenemden süzülmüştü.