6 senelik aşk hikayemi anlatıyorum

karayara, dedim.
tanıyorum kardeş dedi.
hayırdır dedim
ben maminin amcaoğluyum dedi.
gel biraz oturup konuşalım.

oturduk oradaki taşların üstüne.
çıkartıp bi lark yaktı, ikram etti ben de yaktım.
"mami, deli çocuktur" dedi.
bekledim, daha fazla konuşsun diye.
sigarasından bi nefes daha alıp konuştu.

"yaptı bi eşeklik, bi çok eşeklik yaptı.
ama senin olayın, tuz biber oldu hepsine.
inan biz de affetmiyoruz onu.
sildik defterden."

"evet?"

"kardeş evet'i şu ki, mami nerdedir napıyodur bilmiyoruz,
en son sivasa gitti, yolda mı indi, bi yerde zütünü gibip attılar mı
nereye gitti, nerde kaldı bu kancık, bilmiyoruz, sen biliyor musun?"

"ben ne bilicem, polis peşinde zaten."

"polis (güldü) polis herkesin peşinde be paşam."

"sen ne diyecektin bana."

"kardeş, oturduk insan insan konuşuyoruz, mami seni arıyormuş
yerini de demiştir o, sen de yerini bana, polis almadan biz alalım
hesabını biz keselim."

niyetleri ağzımdan laf alıp, mamiyi daha uzağa kaçırmaktı
maminin yerini gerçekten onlar da bilmiyordu.

"ben bilmiyorum, sadece beni aradığından şüpheleniyorum."

"ne diyor?"

"intikdıbını alacam mami'nin" diyor. başkası gibi konuşuyor belki..

"sen yine ararsa beni ara tamam? yaz. 0532... "

fevzi yanıma geldi.
"ne dedi lan"
durumu anlattım.
melise söylemeyin bunu da dedim
kızın dikkati falan dağılmasın, tamam dediler.

günler geçti.
ben evden çıkmıyordum doğru düzgün
sadece bir kaç kere melisle buluştuk.
bi buluşmamızda telefonu çaldı

"alo, aloo"
kim?
cevap vermiyor.
ben aldım telefonu elime.
"alo, efendim? aloo, kimsin lan?"
"bağırma koçum abine, bağırma."
"kimsin lan puşt."
"puşt mu, terbiyesiz?"

kalktım melisin yanından, gözlerinden okunuyordu korku.
dışarı çıktım.

"lan bin, sen misin lan? mami!"
"muhammet abi diyeceksin oğlum"
"gibtir lan!"
"yakında ensendeyim kim kimi gibecek o zaman görücez."
"gel ulan, yine gel"
"bekle herşeyin zamanı var... "
".."
".."

kapattı.
içeri gittim.
melis'e "küfür edip kapattı, sapığın biri" dedim
hemen hüseyin'in numarayı çevirdim.
onları kendi tuzaklarına düşürecektim.

"alo" dedim
"beni mami aradı."
"yaa nerdeymiş."
"söylemedi yerini, ama gelecekmiş buraya, ben de polise haber verdim" dedim.
"lan ne yaptın" dedi.
telefonu kapattım.

polisi aradım.
"bir şikayette bulunacaktım... "

polis ihbarım üzerine eve geleceklerini söyledi.
melisi eve bırakıp eve koştum hemen
evdekilere durumu anlattım kısaca
polis geldi
onlara da anlattım.
tamam dediler aranan numarayı aldılar, gittiler.
telefonumun dinlenebileceğini, dikkatli olmamı söylediler.

sonra benim raporum bitene kadar kimseden ses seda çıkmadı
20 gün geçti aradan, yine unutuldu herşey.

• **

babam beni yanına çağırdı bi gün.
üstünde emekliliğinden beri çıkarmadığı eşofmanı
her zamanki köşesinde oturdu.

"naptın bizim işi"
"ne işi baba"
"denkdaş işini oğlum, baktın mı?"
"baba baktım da.."
"ne, da.?
"pahalı baba."
"var mı birikmişin?"
"200 liram var"
"eyi, benim de maaşım gelecek. üstüne goysan alır mısın."
"hepsini mi?"
"tabi hepsini salak, alır mısın?"
"alırım baba o zaman"
"gendine biraz ucuz bi alyans al, ama gızınki denkdaş olsun."

ertesi hafta gidip yüzükleri aldık.

babam o kadar hevesliydi ki.
eve gelince dayanamadı açtı paketinden yüzükleri
annemle birlikte baktılar
annem "aayy aayy" dedi defalarca.
ağladı sonra.
"ben şimdi oğluma yüzük mü takıcam" dedi, ağladı.
babam astı suratını.
"la ne ağlıyon, hem daha değil yüzükler, dedi."
"ne zaman baba" dedim.

"sen bu kapıdan girecen, baba diyecen ahan şurayı şurayı gazandım,
ben de ha oğlum o zaman akşdıbınan takalım yüzükleri diyecem." dedi.
"tamam baba, zor bişey değil" dedim.
"gibtir, eşek sıpası" dedi, güldü.
annem ve ben de güldük
uzun zamandır üçümüz gülüyorduk.

bi sigaralık izin verin gelicem
dıbını gibiyim yeniden yaşıyorum herşeyi, çok kötü oldum.

@690 sana da olmasın kardeşim.

@692 lisede bırakmıştık.
şimdi içmemek mümkün mü?

devam ediyorum.

1-2 hafta okula gidip formaliteden sınav olduk
hocalar kağıtları verip gidiyolardı.
maksatları okul puanımız yükselsin.

biz de okul puanımızı yükselttik baya.
sonra tekrar okula gitmemeye başladık.
biz ygs-lys muhabbetine denk geldik.
öyle girecektik sınava.

lys konularını yeni görmüştük de,
ygs'ye çoğumuz çalışmamıştı.
ben evde olduğum günler, düzenli bi çalışmayla
normal bi seviyeye getirmiştim ygs'mi.

günler geldi geçti, ygs günü geldi çattı.
şimdi her şeyin hesabını verme zamanıydı
bahçede dua eden anne-babalarımızı arkamızda bıraktık
ve sorguya girdik.

@694 ha, doğrusun kardeşim.
bi babam ameliyattayken hastanenin bahçesinde
bi de hüseyinin ikramında içtim.

yani günde bir pakete yakın içiyordum bıraktım dediğimde
sonraları hep ikramları aldım, çok dertli olduğum anlarda içtim falan.
ama üni'de tekrar başladım.

bahçede dua eden anne-babalarımızı arkamızda bıraktık
ve sorguya girdik.

• **

çıktığımda çok mutluydum, inanılmaz iyi geçmişti.
atlatmıştım, dıbına koymuştum işte ortalığın.
çıktığımda babam çimenlere yayılmış oturuyordu,
annem beni görünce elindeki güllü yasini kapattı,
"ne oldu ne oldu niye çıktın" dedi.
"e bitti anne" dedim.
"nasıldı lan" dedi babam.
"çok iyiydi, gözünüz aydın" dedim
üçümüz sarmaş dolaş olduk okulun bahçesinde..

sınav saati tamamen bitince fevzi'yi aradım, sordum.
"iyiydi kardeş, bana yeterli" dedi.
adem'i aradım.
"anasını gibim bunu hazırlayanın dıbına koyum orrrrospu çocukları... " dedi.

melis'i aradım,
açmadı.

eve gidene kadar bir kere daha aradım.
"nasıldı aşkım" dedim.
"fena değildi ya, nerdesin?" dedi.
"eve gidiyorum"
"işin yoksa buluşalım" dedi.
"tamam" dedim, döndüm geri.

buluştuk oturduk bi yere.
"sanki biraz kötüydü ya" dedi.
"hayır canım, sana öyle geliyordur ben de öyle hissediyorum" dedim.
güldürmek için yapmadığım maymunluk kalmadı.
güldü sonunda..

o güldü, dünyalar benim oldu..

ygs ve lys arasındaki boşlukta ders çalışmaktan başka bişey yapmadık.

şimdi peçeteleri hazırlayın, duygusal olanlar, ağlayabilirsiniz.

lys'mi
tercihimi
sözümüzü
ve sonra 4.senenin finalini yapıcam.

yalnız biraz uplayalım gören bir up atsın.

aradan 1,5-2 ay geçti yanlış hatırlamıyorsam
lys'mize de girdik.
bunda biraz zorlanmıştım ben.
bu sefer de melis'in sınavı iyi geçmişti
adem sıçıp batırmıştı
fevzi de biraz iyiydi, tercih yaparım diyordu..

sınav akşamı eve gelir gelmez
babam "ne zaman açıklanır sonuçlar" dedi
"rahat 1 ayı vardır baba" dedim
"yani peki, üniversteye ne zaman başlarsın"
"e o da 2-2,5 ay baba" dedim.
"ohooo ölme eşşeğim ölme" dedi.
"ne oldu ki baba" dedim.
"bu zaman çok uzun, sen kıza söyle biz gidelim, işimizi görelim erkenden" dedi.

dayanamamıştı, bir an önce görmek istiyordu benim o anımı.

melisle buluşup söyledim.
çocuklar gibi sevindi, inanamadı.
nasıl yani, şimdi biz sözlenecek miyiz? dedi.
evet, dedim.
evet dedikçe havalara uçuyordu, evde söyle dememe rağmen,
annesini aradı hemen,
annesi de güzel karşıladı, telefona beni istedi.
"ne zaman isterseniz gelin" dedi.
"valla annemler yarın akşam istiyorlar" dedim.
"tamam uygundur" dedi.

gelip bizimkilere anlattım.
bu geceden telaş başladı evin içinde.

ertesi akşam, babam bayramdan bayrama giydiği siyah takım elbisesini giymiş
kravat bağlamaya çalışıyordu.
ben bağladım kravatı,
annem de güzelce giyinmişti,
"biz şimdi bir nevi istemeye gidiyoruz" dedi. babam
"ilk isteyecez, sonra yüzükleri takacaz" dedi.

babama uyacaktık.
melislere doğru çıktık yola.

kapıyı melis açtı.
"hoşgeldiniz" dedi. içeriye geçtik,

melis de ailenin tek çocuğuydu.
ben de.
ailelerimizn heyecanı kimsede yoktu.
geçtik, babası ayakta karşıladı
o da babam gibi takım giymişti,
annesi de güzel giymişti.
ilk defa görüşüyorlardı anne-babalarımız.

oturduk,
sohbet başladı.
benim tanışmaya geldiğim gün, bi yerlerimden akan terler.
yine akıyordu.

nasılsınız faslı geçtikten sonra, melisin babası babama sordu.
"ne işle meşguldünüz efendim?"

ben babam için tanışma esnasında "makine teknikeri" demiştim.
babam cevap verene kadar, tere battım.
babam cevap verdi,
"emekliyim."
"nerden"
"otomotiv sektöründeydim, makine bölümünde.."

babam işini güzel anlatmıştı, tekniker dememişti ama
öyle bir izlenim uyanmıştı adamda.
kahveler geldi.
ben de rahatlamıştım.

"efendim ziyaretimiz malum, biliyorsunuz çocuklar
uzun zamandır tanıyorlar birbirlerini." dedi babam.
"evet tabi ki, haberdarız."
"biz bu birlikteliği bir adım öteye taşımak gayesindeyiz."

babamı ilk defa böyle konuşurken görüyordum.
içinden trt spikeri çıkmıştı.

"evet efendim anladı" dedi melisin babası.

"yani allahın emri peygamberin kavliyle, kızınızı oğlumuza istiyoruz"
"birbirlerini tanıyorlar, e evladımızı biz de tanıdık, sevdik. kendileri bilirler,
bizim rızamız var." dedi babası.
sonra melise dönüp baktı.

"öyleyse hayırlı olsun" dedi, "haydi öp kızım ellerini"

ben de kalkıp melisin anne babasının elini öptüm
babam cebine davrandı
"biz hazırlıklı geldik beyim" dedi.
güldüler.

"ama kızı ben istedim, yoruldum, yüzükleri sen takacaksın" dedi.
bu arada kutuları açmıştı.
babası tektaşı melisin parmağına geçirdi
gözleri büyüdü, sevinçten melisin
ağlamamak için zor tutuyorduk kendimizi.
ben de alyansımı taktım parmağıma

kestiler kurdeleyi.

"aşkım bu harika bişey, neden böyle bişey aldın, kim bilir ne kadardır"
diyordu "prensesim"in mesajı.

"senden kıymetli mi?" dedim, gülümsedi.
"o değil de artık sözlendik resmen" dedim.
"ee nişan nasıl olacak şimdi yine böyle merasim mi yapcaz" dedi.
"hayır ya biz direk evleniriz * " dedim ben de.

• **

sınav sonuçlarımız geldi
her şey istediğim gibiydi benim.
tercihlerim kafamda şekillenmişti.
melis'in de puanı iyiydi.

tercihleri yapmaya fevziyle gittik.
o başladı yazmaya
makine, inşaat, makine, kontrol, harita, makine...

ben aldım listeyi önüme puana baktım
ilk sıraya yazdım cerrahpaşa tıp.
"o ne lan" dedi fevzi.
"olum ilk onu yazıyorum ki yarın öbür gün ilk tercihine yerleşti demesinler dedim
güldük
"hay dıbına koyim çocuk yaz da gidelim" dedi.
devam etti
inşaat, gemi, makine..

benim tercih listem ise

cerrahpaşa, inşaat, inşaat, inşaat'tı.

verdim öylece.

4 tercih yapılır mı dıbına koyim dedi fevzi

asıl seninki gibi yapılır mı dedim, yannan gibi doldurdun kağıdı
iddaa mı oynuyosun amk alt-üst-alt-üst

aga makina gelecek dedi.

hadi bakalım dedim, bana ya inşaat gelecek ya gibin ucu.

melis tüm tercih listenine pgiboloji yazmıştı.

adem bu sene tercih yapmamıştı, sınavı hazırlayanın dıbına koymakla meşguldü.

melisle en güzel dönemlerimiz, o aylardı
bir yandan tercih sonuçlarını beklemek.
bir yandan ilişkimze yeni bir soluk gelmesi..

20 gün sonra tercihler açıklanır dediler

4 yıl beklemiştik bu günleri 20 yıl da beklerdik.

melis gece mesaj attı "korkuyorum" diye
"ne oldu" dedim
"babamlar tekirdağ'a gittiler, amcam hastaymış, yalnızım" dedi.
bütün gece mesajlaştık.
korkmaması için herşeyi yaptım.
aradım, konuştum güldürdüm.

sabah sonuçlar geldi:

girdim odaya "baba" dedim inşaat mühendisliği (puanım 460 küsürdü)
"hay allahına kurban lan" dedi atladı boynuma
gol atmış gibi seviniyorduk
tribündeydik.

ne zaman bu benzetmeyi yapsam aklıma sadri alışık gelir.
bu bir maçtı be bir maç ama hayat sahasında oynanıyor
oyuncularıda bizleriz.

golümüzü atmıştık işte, ofsayt değildi.

"kızı ara, o ne kazandı" dedi annem
"pgiboloji" anne dedim.
burda mı dedi
"evet ikimiz de burda kazandık.

ara tebrik edelim dedi.
aradım
çaldı
çaldı
açılmadı telefon.

içime bir garip hüzün çöktü
dert doldu içime
inşallah kötü bişey yoktur dedim

yabancı numara, açtım.
"meşgul mü sevgilinin telefonu" dedi. mami bini..

http://inci.ca/u1e8zhshva

kan beynime sıçradı
"nerdesin lan bacısını gibtiğim" dedim.
"gel gör nerdeyim" dedi.
kapattı telefonu

evden çıktım, bağırarak, ağlayarak gidiyordum
melisin evine doğru
"allahım noluyor" diyordum
ağlıyordum
bağıra bağıra,
koşuyordum
ameliyatlı bacağım yanıyordu
koşuyordum
sızlıyordu..

geldim, bağırdım
"meliiiis, meliiis"

telefonum çaldı, açtım
"bağırma lan rahatsız oluyoruz" dedi.
"lan ananı avradını gibiyim senin, nerdesin" dedim.
"bak şimdi nerdeyim" dedi.

melisin odasının camı açıldı havaya doğru bir el ateş etti.
"anladın mı nerdeyim huur çocuğu"
ağlıyordum,
"o kızın kılına zarar gelsin, sülaleni istanbula gibtiririm
muallaknin dölü" diyordum

bütün konu komşu sokağa dökülmüştü,
polisi aradılar
silahlı biri var diye, bilmiyorlardı
o silahlı biri yaklaşık 2 yıldır aranıyordu.