6 senelik aşk hikayemi anlatıyorum

okuldan çıkmıştık bi gün.
bu tempo neredeyse bir aydır sürüyordu.
annem aradı
"baban.." dedi.
ne dedim
ne oldu
adem aldı elimden telefonu
ne oldu teyze dedi.
annem de telefonu elinden kaybetmişti
başka bir adam cevap verdi
"hasekideyiz acilde" dedi

hemen gittik.

babam ilkindeki gibi,
normal odada değil,
yoğun bakımdaydı.
doktor çıktı dışarıya
1.derecede akrabalarını sordu
annem halsizdi, ben gittim
üzerimde okul formasını görünce,
yaşın kaç dedi.
18 dedim.
iyi, gel seninle konuşalım biraz delikanlı dedi.

odasına geçtik.

"babanın kalbini besleyen atar damarlardan birisi %70 birisi %40 oranında tıkalı, sigara kullanıyor muydu baban?"
"evet ama bıraktı."
"ne kadar oldu"
ameliyatımı hesapladım, benim bıçaklandığım günlerde
bırakmıştı babam sıgarayı.
"1,5-2 sene"
"alkol?"
"hayır, yok"
"babanın anjiyo olması gerekiyor" dedi.
ama bünyesi buna dayanır mı bilmiyoruz
şimdilik gözetimimiz altında.
annene yardımcı ol oğlum dedi.

annem ağlıyordu.
babam ağzına uzanan hortumdan besleniyordu.

bıçaklandığım an ne dediysem aynısını dedim.
"allahım, bi yardım".

babam 3-4 gün sonra çıktı hastaneden.
ben okul-dersane-ev üçgeninin bir köşesine de
hastaneyi eklemiştim
ama asla çıkarmamıştım diğerlerini
çünkü 1 gün çalışmamam
1 haftama mal oluyordu
babamın sağlığı ve mutluluğu bana bağlıydı
sanki ben çalıştıkça
babam iyileşiyor gibiydi

ilk dönemin son 1 ayı bir hocam beni futbol takımında gösterdi
gitmediğim günler "faaliyette" yazılıyordum
bir kaç kişi daha böyleydi.
izin almak isteyen böyle bahaneler bulabiliyordu rahatlıkla.
diğer zamanlar da günlük raporlar ayarlıyordum
"ameliyatım ağrıyor, çok yürüdüm"
cümlesi, 1 gün istirahat bildiren rapora bedeldi.

karayara, dedim.
tanıyorum kardeş dedi.
hayırdır dedim
ben maminin amcaoğluyum dedi.
gel biraz oturup konuşalım.

oturduk oradaki taşların üstüne.
çıkartıp bi lark yaktı, ikram etti ben de yaktım.
"mami, deli çocuktur" dedi.
bekledim, daha fazla konuşsun diye.
sigarasından bi nefes daha alıp konuştu.

"yaptı bi eşeklik, bi çok eşeklik yaptı.
ama senin olayın, tuz biber oldu hepsine.
inan biz de affetmiyoruz onu.
sildik defterden."

"evet?"

"kardeş evet'i şu ki, mami nerdedir napıyodur bilmiyoruz,
en son sivasa gitti, yolda mı indi, bi yerde zütünü gibip attılar mı
nereye gitti, nerde kaldı bu kancık, bilmiyoruz, sen biliyor musun?"

"ben ne bilicem, polis peşinde zaten."

"polis (güldü) polis herkesin peşinde be paşam."

"sen ne diyecektin bana."

"kardeş, oturduk insan insan konuşuyoruz, mami seni arıyormuş
yerini de demiştir o, sen de yerini bana, polis almadan biz alalım
hesabını biz keselim."

niyetleri ağzımdan laf alıp, mamiyi daha uzağa kaçırmaktı
maminin yerini gerçekten onlar da bilmiyordu.

"ben bilmiyorum, sadece beni aradığından şüpheleniyorum."

"ne diyor?"

"intikdıbını alacam mami'nin" diyor. başkası gibi konuşuyor belki..

"sen yine ararsa beni ara tamam? yaz. 0532... "

bi sigaralık izin verin gelicem
dıbını gibiyim yeniden yaşıyorum herşeyi, çok kötü oldum.

bahçede dua eden anne-babalarımızı arkamızda bıraktık
ve sorguya girdik.

• **

çıktığımda çok mutluydum, inanılmaz iyi geçmişti.
atlatmıştım, dıbına koymuştum işte ortalığın.
çıktığımda babam çimenlere yayılmış oturuyordu,
annem beni görünce elindeki güllü yasini kapattı,
"ne oldu ne oldu niye çıktın" dedi.
"e bitti anne" dedim.
"nasıldı lan" dedi babam.
"çok iyiydi, gözünüz aydın" dedim
üçümüz sarmaş dolaş olduk okulun bahçesinde..

sınav saati tamamen bitince fevzi'yi aradım, sordum.
"iyiydi kardeş, bana yeterli" dedi.
adem'i aradım.
"anasını gibim bunu hazırlayanın dıbına koyum orrrrospu çocukları... " dedi.

melis'i aradım,
açmadı.

polis geldi. herkesi uzaklaştırdılar.
kalabalığın arkasından annem babam göründü.
herşeyi anlatmışlardı ordakiler, onlar da gelmişti buraya şimdi
polis ekipleri arttı.
arabalar sokağın başında ve sonunda durdular açtılar bizi.

10-15 dk sonra bi taksi durdu sokağın başında
anne-babası gelmişti melisin.
ben şoka girmiştim tırnaklarımı yiyordum ayaklarımı sallıyordum
ne yapacaz ne tak yiycez diyordum ademe, fevziye
onlar da krize girmişlerdi.

emniyet amiri bağırdı
"bak silahlısın teslim ol, kimseye bişey yapma"
dedi.

telefonum çaldı
"o polise ver lan telefonu" dedi.
"ananı gibiyim" dedim bastıra bastıra.

verdim polise, konuştular
"bak, kızı bırak, onun bi suçu kabahati yok" diyordu amir.
o ordan bişeyler diyordu
"tamam anlıyorum ama telefondan olmaz izin ver gelelim yukarı
tek ben gelicem" dedi.
mami kapattı telefonu.

"senin bacağına noldu oğlum" diye lafa girdi naciye teyze.
hiç uzatmadım.
"bıçaklandım" dedim
"oyy dağa taşa, hangi kansız yaptı." dedi.
"boşver teyze, hem cezasını çekiyor zaten" dedim.

dedesi bacağına bakabilir miyim dedi.
ısrar etti.
uzattım açtım bacağımı.
"vay be güzel dikmiş doktor" dedi.
"benimkine böyle merhem olan olmadı" dedi.

"seninki nasıl oldu ki dede." dedim.
iyice ısınmıştık birbirimize.

bir gece uyuduk dedi.
bizden habersiz solumuzdaki ve sağımızdaki birlikler ilerlemişler.
sabah kalktığımızda etrafımız kuzeylilerle çevriliydi
(kuzey koreliler)
amerikalılar toz olmuştu ordan, kaçarken de kimse bizi koruyup
bizi de yanına katmamıştı.

bi komutanımız vardı öldüyse rahmet kaldıysa selamet.
evlatlarım, dedi.
sağımız solumuz koreli
bize en yakın müttefik mevzi 300 metre ilerde
oraya kadar çıkıp koşacağız
size ağırlık veren ne varsa atın
canınızdan değerli değildir.
savaşın, 300 metre sonra kurtulacağız, belki sesimizi duyanlar
yardıma gelip bu mesafeyi kısaltabilir
benim hakkım size helaldir
siz de helal edin dedi.

ağlıyorduk, helal olsun diye bağırdık.
süngü taktık. "allah allah" deyip çıktık mevziden
çıkar çıkmaz silah sesleri duyuldu
"aah" dedi yanımdaki düştü yere, konyalıydı konuşmuştuk.

önüme bi koreli çıktı süngüyü indirdi üstüme,
kolumu sıyırdı
ya allah dedim, geçirdim süngüyü karnına
devam ettim koşmaya
gözümün önünde bombalar patlıyordu
ölüyorlardı, ben koşuyordum kurtuluşa doğru.
bana doğru gelen türkler gördüm,
sesleri duyup yardıma gelmişlerdi, komutanın dediği olmuştu.
koreliler önümüze yığıldı
60 kişiydik ama şimdi 40-45 kişi kalmıştık
koreliler ortada kaldı
cenk ettik orda, kurtulduk.
tam çıkarken yerde yatan biri kaptı tüfeğin ucundaki süngüyü
taktı bacağıma ben de kafasına dipçiklen vurdum ama süngü bacağımda kaldı.

ara ara, bulamadık bi hekim
acıdan bayılmışım
uyandığımda çıkarmışlardı.
o kadar kaldı ki bacağımda meret, hala sızlar dedi.

lafı bittiğinde, gözlerimden iki damla yaş
çenemden süzülmüştü.

uyuduk o gece,
1 hafta kaldık
birbirinden güzel günler geçirdik.

dönüş vakti
"gene gelin ha, düğünü de burda yaparız belki" dedi naciye teyze.
"inşallah" dedim.

sırtımı sıvazlıyorlardı
çok sevilmiştim, mutluydum.
melise yalvar yakar ucağa razı edememiştim

o kadar saat yol, istanbula
gelene kadar zütüm kurumuştu da
belli etmemiştim.

***

üniversitenin ilk günüydü
sınıfa girdim
ingilizce sınavını geçemediğim için
1 sene ingilizce hazırlık okuyacaktım.
sınıf güzeldi, hele fazla kız olmaması ayrı bi güzeldi.
kendimi koruyordum, aman diyordum
ihanet çok büyük bi tak, yemeyelim, uymayalım şeytana.

geçtim oturdum bi köşeye
hoca geldi,
hangi liselerden geldiğimizi sordu.
hangi şehirlerden..

sonra neden inşaat dedi?
ilk dersler böyle fasıl muhabbet geçti.

@930 hikmet 9.sınıftaydı kardeşim 1 kere kavgamız oldu ayı gibi bişeydi
sonra kaldı bıraktı zaten.

@933 dikkatin için sağolasın panpa, çok teşekkürler, sıkı okumuşsun.

***

okullar kapandı
1 hafta sonra tekirdağa gittik istanbul'dan
servet karşıladı bizi
babam sarıldı, en içten
babam çok sevdi servet'i.
servetle de sanki hiç kavga etmemiş gibi
hiç bişey yaşamamış gibiydik.

fevzi de o kadar olaydan sonra sarıldı servete otogarda
evlenecek çocuk 2-3 aya
daha ergendik o zaman oldu hatalarımız dedi.

evlerine geçtik servetin
namık kemal'de iktisat kazanmıştı servet
buraya taşınmışlardı.
anne babası da iyi karşıladı bizi.
oturduk
babası ee oğlum sizler ne okuyorsunuz dedi.
ben inşaat, fevzi makine dedi..
melis de pgiboloji..
vaay dedi babası bak iki mühendis oturuyor karşımızda
güldük fevziyle.

sen dedi adem'e
adem, ben seneye hazırlanıyorum efendim, kısmetse
bilgisayar istiyorum, dedi.

servete göz ettim dışarı çıktık
kardeş ufak bişeyler içelim geceye kadar hem sen de gevşersin biraz dedim.
olur, iyi bi yer biliyorum dedi.
aldık servetle , adem ve fevziyi gittik. güzel bi meyhaneye.

dıbına kodumun oğlu sen kimsinde kızın babasına hava basıyorsun melisin babası olucam ağzını yüzünü giberdim senin yarram sen gibi damatın dıbına koyayım lale

*** geçtik oturduk meyhaneye
nişan 8 de başlayacaktı
saat daha 1 di .
"kıyafetlerim falan hazır" gider giyer çıkarım nişana sanki nedir ya "
dedi servet.
rakılarımız geldi.
aman beyler dağıtmayalım dikkatli içelim dedim
birer duble içtik, mezelere abandık
sarhoş olmayalım diye.

"seviyor musun servet, seven adam neşeli olur
ne bu tripler oğlum" dedim.
"hiç sorma" dedi.
"ne oldu lan" dedi adem.
fevzi haydari yiyordu dıbına koyım.

"beyler kız hamile" dedi.
"nasıl yani lan" dedim
"basbaya hamile bıraktım kızı, biz yeni öğrendik işte
1 aylıkmış
ailelere çaktırmamak için
dedik hemen nişan isteyelim
yaptık nişanı
baksana ne kadar acele oldu
2 aya da düğün yaparız, karnı belli olmadan giyer gelinliğini" dedi.

"iyi lan, aldıralım falan dememişsin harbi adammışsın" dedi fevzi.
haydari yerken kulağı da bizdeymiş demek ki.

"ne aldırayım be abi, o da bi can, hem kızı da seviyorum.
evlenirim gider nedir" dedi.
"yalnız biraz erken oldu işte, hem okul, hem evlilik"
allahtan burası küçük yer, geçinir gideriz.
istanbul, giberdi belamızı.

"haklısın" dedim servete
takdir ettim ama seni .
ayrıca bi sıkıntın olursa biz 2 saatlik yoldayız paşam
bir telefonun yeter,
gerekirse geliriz,
lazımsa para yollarız, yalnız değilsin dedim
rahatlatmak için
sağolun beyler dedi servet

2.dubleleri
yeni bebeğe kaldırdık.

fondip.

@957 terbiyeli konuş zürriyetini giberim lan senin
beğenmediysen gibtir git okuma zütveren.

melisle o izbe yere geldik.
oturduk
niye geldik buraya dedi.
"hiiiç" dedim otururuz biraz.
çok içtik, temiz havada ayılalım.

ben içmedim sen içtin hayvan gibi dedi
güldü
hayvan gibi vay bee dedim
ya aşkım hayvan gibi derken falan diye
gönlümü almaya çalıştı
trip atıyorum sanıyordu
oysaki ben zaman geçiriyordum.

saatime baktım
italyan hakem gibi hissettim kendimi güldüm *

00:03 tü saat.

melis, dedim.
5.yılımız kutlu olsun
"aşkıııım" dedi.

sarıldık, öpüştük orada..
kulağına fısıldadım.
"e artık bizim nişan da olsun ama."

nişan ne ya dedi, o da.
direk düğün yapalım artık.

-seni seviyorum.
+ben de seni.

şubat ayının başında boğazda bi restoranda

14 şubat için yer ayırdım

14 şubat 2013 sevgililer günü
evlenme teklif edeceğim tarih..

melisi aradım
aşkım 14 şubatta sana bir sürprizim var dedim
çatlayacaktı 14 gün boyunca, söylemedim

her buluşmamızda
aşkım ne alıcaksın, kitap mı aldın
bi yere mi gidicez
napıcaz

deliriyordu..

hiç birşey söylemiyordum.

bekle diyordum
5 yıl bekledik 14 gün daha bekle

salak diyip vuruyordu,
gülüyorduk.

inanan inandı
inanmayan inanmadı
kimseyi zorlamadım.

hikayeyi başından beri dinleyenler
mesaj attı, caps paylaşma sakın diye.
onların sözünü dinleyerek paylaşmıyorum.

inanmayanlar zerre gibimde değil.
kendi hayatımı riske edemem, sizi inandırmak için.

derdimi dinleyen, pm'de benimle dertleşen,
bana "kardeşim" diyen herkese minnettarım, çok sağolun.

gerisi boş.

bu da, bu başlığa girdiğim son entry'dir.

@69 yalan yanlış bişey yok panpa ne yaşadıysam anlatıyorum işte
o yüzden inandırıcı, cin peri kolpası sıkmıyorum

müzikle: http://inci.ca/uvr181tkg6

o an bendeki his neyse, koşmaya başladım
"gel lan huur çocuğu" diye bağırdı
koştum o da peşimden koştu çantayı falan attım
koşmaya devam
o an yan sokaktan bi tane doğan çıktı
buuwwn buwwwn diye önümde durdu
nefes nefese geldi yanıma mami, bi yumruk patlattı gözüme
yere yığıldım.
kaldırıp arabaya koydu beni.

gözümü açtığımda depo gibi bi yerdeydik.

"ne demiştim lan ben sana"
"... "
"binin evladı, melisin etrafında dönmek yok demedim mi lan"

mami r leri bastıran serseri biriydi.
ben gücümü toplamaya çalışıyordum o sıra.

"seviyorum lan" dedim.
"sen kimsin lan dıbına koyduğumun allahsızı" dedi, karnıma geçirdi bir tane.
yerde debelendim.
"ulan o da beni seviyor kabul et artık dıbına koyduğum bela mısın laaan" dedim
ağzımdan kanlar püskürüyordu.
"lan sevemez. o benden başkasını sevemez lan. giberim hayatını oğlum senin.
dokundun mu lan ona hiç söyle" dedi.
ben canıma susamış gibi üstüne gidiyordum
"dokundum tabi lan, sevgilim o benim, anla artık dıbına koydumun akılsızı" dedim
ve bir tekme daha yedim.
"olum sen zütünü silemezken ben bu kızın peşindeydim lan" dedi.
"sen kimsin de geldin elimden almaya çalışıyorsun" dedi.

bende konuşacak hal kalmamıştı.

"sana son uyarım.." dedi.
"uyarını gibeyim ayrılmıyorum lan köpek gibi aşığım melise" dedim.
"ya öyle mi kancığın evladı" dedi.

karnıma gelen tekmelerden bayılmıştım.

ertesi gün. fevziyi ve ademi çağırdım
bizim evin ordaki bi parkta oturduk

fevzinin bana verdiği telefonu çıkardım
dedim
"kardeş ben 1-2 hafta uğraşırım sanıyordum ama kız bir gecede dile gelmiş."

adem ne kızı lan ne oldu dedi
ademe dedim ki adem 0533...
numarası kimin, tuğçenin dedi.
bu kız sana önceki gece ne dedi de barıştınız dedim.
o sanal ciks mesajlarını bunun kuzeni sevgilisine atmış bunun telefonundan dedi
dedim sen de inandın.
al bak bakalım bu telefona dün gelen mesajlara.
okudukça gözleri büyüyordu
"vay huur vay şıllık vay dıbını gibtiğim"
"vay ırzını gibtiğimin gahpesiii"

lan nerden buldunuz bunları.
dedim aramızda kalsın bizim okuldaki boranın hattını çaldık.
onla da yapıyolarmış, kardeş sen bu kızdan ayrıl sana fayda gelmez dedim.

arattırdık, ağzına sıçtı tuğçenin
ademi, erkek manyağı huurdan kurtarmış olduk.

bora sırrı fevziyle aramızda kaldı.
adem de 2-3 bira sonra unuttu zaten.