6 senelik aşk hikayemi anlatıyorum

La nerdesin kaç gündür episode dördü bekliyorum

panpa konyaya diye mamiyi gibmeye gitmedin umarım asasf

rizörvd

Şukular feda olsun bu adama sevdim seni ulan.

reserved

bi ton misafirim geldi kalıplarını gibeyim.
geç de olsa başlıyorum

up up up.

burda olanlar okusun,
uğrayanlar sürpriz olsun.

up up up.

--- 4.sene (4.sezon) ---

4.senemiz,
melis'imle.
4 koca yıl.
lisede geçirilen 3 sene.
ve dolu dolu yaşanacak son senemiz.
işte insan,
ne kaderini kendi yazıyor.
ne de "ben bunu beğenmedim, yaşamam" diyor.

biz de öyle olduk işte.
kaderimizi beğenmedik
ama yaşamak zorunda kaldık.

esenler otogarındaydım.
muğla'dan gelen otobüsün
perona yerleşmesini izledim.
sigaramı söndürüp koştum otobüsün yanına.
melis, ailesinden erken gelmişti.
çok özlemiştik birbirimizi.

indi otobüsten,
saçları savruldu rüzgarda, gözleri beni aradı.
"melis" dedim
"aşkııııım" diyerek koştu atladı boynuma

arkadan gelen bi kadın melise seslendi
"bak kavuştuk yavukluna haydin gozun aydın."

Devam moruk burdayız

reserved
sigaramı yakıp geliyorum

"aşkım seni çok özledim" dedim.
"ben de aşkım ben de" dedi, kokladı beni.
ben de saçlarını öpüp kokladım.
omuzlarına kadar bi ipek kumaş gibi uzanan saçlarını.
esenler metrosu'na binip forum'a gittik.
bol bol gezdik o gün.
bol bol vakit geçirdik,
sinemaya gittik, masa hokeyi oynadık,
yenildim bilerek.

sırf gözlerindeki sevinci görebilmek için.

akşam evine bıraktım
tutkulu ve aşk dolu bi öpücük aldım dudaklarından.
yanında gün boyu sıgara içmemiştim
evden biraz açıldıktan sonra adem'i aradım bi sigara yakıp

"nerdesin adem?"
"evdeyim kardeş."
"melis geldi sabah, eve bıraktım şimdi. müsaitsen gidelim mi bi yerlere."
"olur, paran var mı?"
"var, sende?"
"var bişeyler, ıslatabiliriz biraz"
"benim şarjım bitiyor, fevziyi de al gelirken."

bi birahaneye gittik.
geçen sene giremezdik böyle yerlere.
bu sene sakal bırakmıştık, boy atmıştık.
o sıskalar yoktu artık, iyi kötü bi kalıbımız vardı.
biralarımızı içip gülüyorduk.
fıstıklar da müesseseden.

Panpa aklıma takıldı madem zenginler niye otobüsle seyahat ediyolar

Reservid 4 oldu amq

telefonum çaldı "prensesim"
açtım.
"welcome to hotel californiaaa" dedi.
güldüm
"such a lovely place, such a lovely face" dedim.
şarkımızın ezgisiyle.

adem
"hay romantizmine koyim" dedi.
fevzi
"ben senin kafatasına sıçayım bi dur da" dedi ademe.
"ula durduk da, bunlar boş konuşuyo"
"sen anlamazsın amk vidanjörü" dedi fevzi.

"napıyosun aşkıım" dedim
"valizimi yerleştiriyorum bitanem, sen"
"bizimkilerle bişeyler içiyoruz" dedim
kızdı.
"az iç" dedi.
artık eskisi gibi çimenlerde oturmak da yok
ameliyatlısın sen dedi

beni düşündü melis.
beni seviyordu.
o an içtiğim tüm biralara lanet edesim geldi.
ama önümdeki köpüklü bomonti de
pek şahaneydi.

@635 melisin ve annesinin uçak korkusu vardı kardeşim.
ama babası giderdi sık sık şehirdışına, yurtdışına

"okul da başlıyor dıbını yiyim"
"dıbını yiyim ne lan"
"ne biliyim"

adem ve fevzi konuşuyordu.
fevziye gömlek alıyorduk
ayı gibi olmuştu bu sene, bi tek o yeni kıyafet aldı.
ben okul gömleğinin üstüne giymek için
farklı farklı kazaklar almıştım.
"kaç gün kaldı lan" dedim
3 dedi adem.
3 gün sonra başlayacaktı yine okul denen hikaye
ama biz şanslıydık
yarı dönem gelmeyecektik nerdeyse
"üniversiteye hazırlanıyorum" bahanesiyle.
dersaneye de gidiyordum.

bu sene ne okuldaki mal mal adamları
ne de abuk sabuk dersleri görecektim.
aldıysak çıkalım dedim
çıktık.

okul gününe kadar uyudum evde,
akşdıbına traş oldum, saç sakal.
duş aldım, uyudum erkenden
ilk intiba önemlidir, her sene

sabah okula gittim,
12.sınıf olmak,
bi nevi okulda boru öttürmek demekti.
tuvalette sıgara içince
"ver şunu, gibtir git" diyen adamlar yoktu
veya bize karışıp edenler.
en büyüğü bizdik okulun amk.

biraz da bunun verdiği rahatlıkla
ilk günün ilk tenefüsü
sigaralar dönmeye başladı tuvalette
birimiz aynadan kapıyı kesiyor
diğerleri dönüyordu.
o zamanlar öğrenci adamız
cebimizde pek para olmuyordu
içtiğimiz en kral sıgara "murattı"
sonra, winston, lark

bi ara prestige aldık da
3-4 kişi kustu tuvalete.
bıraktık.

dersaneye git gel,
okulla uğraş sınavlara gir
aman yok yazdırma
son sene stresi kadar taktan bişey yoktur.
bilen bilir.

ne aşkımız kaldı
ne mami derdimiz
ne babamın hastalığını düşünecek vakit kaldı.
mala dönmüştüm
melisle anca günde 1 kere
bir de akşamları konuşabiliyorduk.

yetişemiyorduk bir şeye.
hepimizin kafasında tek düşünce vardı
"üniversiteyi kazansak da gitsek"

okuldan çıkmıştık bi gün.
bu tempo neredeyse bir aydır sürüyordu.
annem aradı
"baban.." dedi.
ne dedim
ne oldu
adem aldı elimden telefonu
ne oldu teyze dedi.
annem de telefonu elinden kaybetmişti
başka bir adam cevap verdi
"hasekideyiz acilde" dedi

hemen gittik.

babam ilkindeki gibi,
normal odada değil,
yoğun bakımdaydı.
doktor çıktı dışarıya
1.derecede akrabalarını sordu
annem halsizdi, ben gittim
üzerimde okul formasını görünce,
yaşın kaç dedi.
18 dedim.
iyi, gel seninle konuşalım biraz delikanlı dedi.

odasına geçtik.

"babanın kalbini besleyen atar damarlardan birisi %70 birisi %40 oranında tıkalı, sigara kullanıyor muydu baban?"
"evet ama bıraktı."
"ne kadar oldu"
ameliyatımı hesapladım, benim bıçaklandığım günlerde
bırakmıştı babam sıgarayı.
"1,5-2 sene"
"alkol?"
"hayır, yok"
"babanın anjiyo olması gerekiyor" dedi.
ama bünyesi buna dayanır mı bilmiyoruz
şimdilik gözetimimiz altında.
annene yardımcı ol oğlum dedi.

annem ağlıyordu.
babam ağzına uzanan hortumdan besleniyordu.

bıçaklandığım an ne dediysem aynısını dedim.
"allahım, bi yardım".

reserved

rezerveledim okunur bu