6 senelik aşk hikayemi anlatıyorum

yaz lan bin

bilgi yarışması elemelerine gittik.
melis beni izlemeye geldi
fevziyle adem biz de bi şansımızı deneyelim dediler.
elemelerde okuldan çok kişi vardı
tek tek kürsüye alıyordu jüri
jüride edebiyatçı, matçı, bi de fizikçi vardı.

ilk adem çıktı.
edebiyatla ilgili bi soru geldi
sonra bi matematik sorusu geldi.
bi de genel kültür.

pek bişey yapamadı, teşekkür ettiler, yolladılar.

sonra fevzi çıktı.
ben o sırada acıkmıştım, kantine gidip bişeyler alayım dedim.
fevzinin çıktığını görünce durdum izleyelim şimdi ayıp olur dedim.

fevziye gelen soruyu hatırlıyorum.
"cumhuriyetin kurulma aşamasında, meclis, ankara tehlike arz ettiği
zamanlarda, nereye taşınmak istenmiştir?"
fevzi cevabı yapıştırdı.
-kayseri.
sonra bi mat sorusu geldi, yapamadı.
genel kültürü de bilemedi.
3 de 1 yapmıştı
ben kantine gittim.

döndüğümde jürinin karşısındaki adam
servetten başkası değildi.
üstelik yeni çıkmıştı
"bu ne ayak lan" falan dedim.
dur bakalım izliyoruz dedi adem.

fevziye ilk soru geldi.
"cezair önceden kimin sömürgesiydi?"
-fransa
"matematik sorusu."
onu da bildi.
ardından genel kültür sorusu geldi.
gürcistanla olan sınır kapımızın adı?
servet durdu.
düşündü
birden "sarp" dedi.

3 de 3 yapmıştı, hocalar başlarını salladılar.
teşekkür ettiler
ve adını listeye yazdılar.

ardından ben çıktım.
moralim bozulmuştu.
şimdi servetle aynı takımda olacaktık
işin yoksa uğraş'dı benim için.

çıktım jürinin karşısına.
il soru geldi.
"çalıkuşu kimin eseridir?"
reşat nuri güntekin dedim.
1 de 1 .

ardından matematik sorusu geldi.
kağıt kalem olmadan çözemem dedim.
verdiler yazdım soruyu
1 dk süre istedim
tamam dediler, soru 1 dk da çözülürdü gerçekten
kafadan yapılacak bişey değildi.
kağıda yazdım hesapladım olmadı
kafam durdu
lan dedim bi yardım dıbına koyim kafamı kaldırdım
fevzi, meireles'in hakeme yaptığı hareket gibi bişey yaptı.
jüriye döndüm.
"sıfır" dedim.
matçı doğru dedi.
2 de 2 olmuştu.
ah ulan fevzi dedim içimden yine..

genel kültür sorusu geldi.
"sınırları olmasına rağmen, merkezleri birbirine en uzak illerimiz hangileridir?"
aklıma ankara-konya geliyordu.
haritayı gözümün önüne getirdim
bi fikir parladı kafamda
bulmuştum.
"antalya-mersin" dedim.

doğru.
3 de 3 .
benim de adımı yazdılar.

devdıbını izlemedik seçmelerin.
bildiğim 4 kişi alacaklardı biri ben biri servetti.
çıktık, ertesi gün öğrendim ki 2 kişi de 12 lerden alınmış.

ilk yarışma 1 hafta sonraydı.

çıkışta tebrik ettiler beni
yalnız, servetin ne işi vardı elemelerde anlayamamıştık.
melis, umursama dedi.
aranızda tatsız şeyler oldu ama sonuçta bi ömür sürmez bu
sen yarışmaya konsantre ol.

okulda 3 asil 1 yedek kişi olacağını söylediler.

2 12.sınıf ve ben asil, servet yedek yarışmacı olmuştu.
erdem ve haticeydi 12 lerin ismi.

ilk yarışma için bi okulda, diğer okulla buluştuk.
rakibimiz olan okul, semtin en iyi lisesiydi.
hababam sınıfına dönmüştük dıbına koyim
kendimi birden bire bi yarışmanın içinde bulmuştum

5 soru sorulacaktı.
aynı anda kağıtlara yazılan cevaplar jüriye sunulacaktı.
başladık sorular geldi
1'de ikimiz de bildik.
2'de biz bilemedik.
3'de tekrar bilemedik.
4 ve 5'i de onlar bilemedi.

3-3 tü durum
yedek sorular tek tek sorulmaya başlandı.

birinci soruyu sordu sunucu matematik sorusuydu
12.sınıf.
karşıyı bi telaş aldı
bizim 12 ler çözdü verdi soruyu hocaların ellerine.
eledik rakibi.

ilk turu geçtik.

ne gerek var buna ?

ikinci turda
rakibi 3-1 yendik
servet bu yarışmalara gelmemiş
mazeret bildirmişti.
hocamız idare ediyordu.

komşu ilçeden bi okulla çeyrek final yapacaktık.
1 hafta sonra tekrar oraya gittik.
servet gelmişti bu sefer.
sorular soruldu
rakip dişliydi
2-2 bitti normal sorular.
yedeklere geçtiler.
ilkini iki taraf da doğru cevapladı
hoca erdem'in yanına geldi
sen yoruldun geç kenara otur, servet gelsin dedi.
servet geçti oturdu yanıma
hiç konuşmuyorduk.

soru soruldu.
gib gibi kalmıştık.
çok alakasız yerden geldi soru.

"1998 dünya kupası nerede düzenlenmiştir."

bende bişey yoktu
yanımda kız vardı, zaten o soruyu duyunca şok oldu.
servet kendi kendine fısıldadı.
ne diyosun lan dedim
"fransa" yaz fransa çabuk
sunucu sayıyordu 5 4 ..
yazdım
rakip kağıdı boş bırakmıştı.
bizim cevap yanlış olursa onlar kazanacaktı.
kaldırdım kağıdı.
sunucu karşıya baktı, boş.
bizde "fransa" yazıyor.

doğru cevap.
"fransa" dedi.
servetle ben sarılmıştık.

@529 oku diye zorladığımı hatırlamıyorum.

panpa bitircektin devam

yarı finalde rakip istanbulun taşaklı liselerinden.
pertevniyaldi.
onda da yanlış hatırlamıyosam
3-2 yenildik.

elendik.
servet o yarışmada asil yarışmıştı.
okula geldiğimizde biraz konuşabilir miyiz? dedi.
peki dedim
geçtik bi köşeye anlatmaya başladı bu.

"kardeş lafı hiç dolandırmıycam" dedi.
ben sana bulaştığım zamanlarda, hani o ilk sınıfa gelmiştin de
bu kim melis seni rahatsız mı ediyor falan demiştim
o zamandan beri ben melisi seviyorum dedi.
"eee" der gibi baktım, devam ediyordu.
"sonra, senin bu olaylar oldu
maminin davası falan
sen gerçekten bu kıza aşıksın hem de deli divane
yani ben hoşlantıda kaldım sadece, ötesine geçmedim.
çok uğraştım senle, hakkını helal et" dedi.
"helal olsun" dedim.
bunları bana anlatıp konuşman bile büyük erdem.

elimi sıktı.
bundan sonra tatsız olaylar olmasın aramızda dedi.
eyvallah dedim.

tüm bunlar olurken 1-1,5 ay gibi bir zaman geçmiş
babam kendini tamamen toparlamıştı.
emeklilik yaşı yaklaşıyordu
ve ben emekliliğinden 1 gün bile fazla
çalışmasını istemiyordum
gerekirse yazın ben de çalışacaktım
ama babam artık evde durmalıydı
hem yıllarca çok yorulmuş
hem de son kalp rahatsızlığından sonra
herkesi korkutmuştu.

okulda bize seminerler, broşürler verilmeye
ve şu dersane fikri iyice kafamıza empoze edilmeye devam ediliyordu.
sonunda başardılar.
ben bi gece evdekilerle konuşmaya karar verdim.

bu arada okulu bu yıl temsil ettiğim için
müdür bize jest olarak
birer plaket yaptırmıştı
çok onure edici bir anı oldu benim için.

yaz yaz

10 dk sigara içicem, hemen gelicem beyler.

reserved

up up up up !! Devam et panpa

geldim beyler yazıyorum.

yaz knk

devam panpa

hadi panpa bekliyoruz

haydin panpa yaw yter

melis bana
ne zamandır birlikte vakit geçirmiyoruz aşkım dedi.
gerçekten de dedim, seni çok özledim ben,
bi türlü baş başa kalamıyoruz artık.
işte ben de bunu düşünerek,
böyle bişey yaptım dedi
çantasından 2 bilet çıkardı.
ismini hatırlamıyorum, ama yine bir aşk filmiydi.
biletin tarihi ise bu akşamda.
melis, sinemadan sonra bana bi sürprizinin olduğunu söyledi.

akşam sinemaya gittik.
film yine melisin zevkine göre ve uyutucuydu
takıldım biraz,
aşkım ben uyuyorum bitince uyandır falan diye
durmadan dürttü film boyu,
ya izle, yaa şuraya bak falan diye.
neyse zor bela izledim filmi.
çıkışta bi kafeye oturduk çantasından bi kutu çıkardı.
"sen unuttun dimi" dedi.
vay amk.
herşeyi tutuyodum aklında doğum günü
sevgililer günü falan geçmişti.
neydi neydi derken
kutuyu masaya koyup söyledi
"bugün 3.yıldönümümüz" dedi.

nasıl aklında tutmuştu bilmiyorum.
ben herşeyi hatırlamama rağmen bunu unutmuştum
unutmak değil de hiç kutlamamıştık aslında.
o yüzden, hatırlamıyordum
melis de tesadüfen rastlamıştı
9.sınıftaki bir defterini karıştırırken bişey bulmuş
onu kutuya koymuştu
bu benim yazımdı, onun defterine yazmıştım.

yazıyı görünce eski bir dostumu görmüş gibi oldum
hayatımda sadece bir kere böyle birşey yapmıştım
defterin bi yanını açıp günlük tutmak değil de
düşüncelerimi kusmak istemiştim
melisle yan yana oturuyorduk
o dalgınlıkla onun defterine yazmışım
sonra ara ara bulamadım bu yazıyı.
meğer ondaymış 3 yıldır
o da bu hafta bulmuş.

yazıda melise olan aşkımdan
onun bana yüz vermeyişinden falan bahsetmişim
okuduk okuduk güldük o akşam
bol bol öpüştük.
melis, tek gerçeğim.