6 senelik aşk hikayemi anlatıyorum

tekrar gözümü açtım.
yoğun bakımdaydım muhtemelen.
o bıçaktan sonra bacağım iflah olmaz gibi geliyordu bana.
kestiler sanıyordum.
tek bacaklıyım artık diyordum.
bi hemşire geldi yanıma
yüzüme baktı
gözlerim açıktı ancak, o narkozdayım sandı.
serumuma bakıp gitti.

gözümü zorlayıp biraz daha açtım.
annem babam adem fevzi gamze hepsi camdan içeriye bakıyolardı.
arkada ağlayan biri daha vardı.
sarı saçlarını gördüm sadece.
"meleğim, annemle ilk böyle mi tanışacaktın."

yaklaşık 1 hafta kadar daha hastanede kaldım
doktor eve gidebilir ama okula gitmek yok dedi
biz raporu falan her şeyi ayarladık
onun yapacağı tek şey dinlenmek dedi.

eve geldim.
bu olaylar olurken annem melisle tanışmış, kaynaşmıştı.

doktorlar 45 gün rapor yazmışlardı
ameliyat raporlarım falan herşey okula gitmişti.
ya kurul kararıyla bir sene donduracaklardı kaydımı
ya da ben sene kaybım olmasın diye sadece sınavlara gidecektim.

senem gitmesin dedim.
sınavlara ufaktan çalışmaya başladım

bacağımda hareket kısıtlılığı devam ediyordu
ama erken hissettim zütü kurtarmıştım.

okula gidip geliyorduk.
bir iki kere de arkadaşlarla topluca dışarda buluştuk.
hani birini elde ettikten sonra
artık hevesiniz kaçar ya
tüm hayallerinizi gerçekleştirince
bi bitiş başlar,
melisle öyle olmaktan çok korkuyorduk ama korktuğumuz başımıza gelmişti.

o bir yandan,
bacağımdaki hareket kısıtlılığı aynıydı.
doktora gidiyordum sürekli fizik tedavi için.
doktor en aza indirebiliriz dedi, çok uğraştı benimle
şimdi çok dikkatli bakmak gerek
sendelediğimi anlamak için.
atlattım yani o dönemleri.

dikişlerim alındı
bir spor programı verdi doktor
hafif tempolu düz koşu
güçlendirme çalışmaları falan.
kick box'u ise kesinlikle bırakmamı istedi.
ben de salona gidip olan biteni anlattım
haberleri vardı zaten
herşey için teşekkür edip çıktım salondan.
ağladığım nadir anlardan biridir.

melise mesaj attım o gece,
cevap vermedi.
eski sağlığım olsa giderdim kapısına
aşağı inip benimle barışana kadar
dönmezdim
durduk yere gibtirtaktan bi sebeple kavga ettik
aslında çok büyüttü olayı.

ona kendimi anlatmak istiyordum.
ama ne telefonumu açıyor
ne mesajlarıma bakıyordu.

bizim çocuklar da yazmışlar onlara cevap vermiş
başına bişey gelmediğinden emin oldum
sırf benim inadıma yapıyordu.
tamam dedim cevap verme sen bilirsin

ertesi gün okulda gittim yanına.
bak melis biraz konuşalım
kendine de bana da yazık ediyosun dedim.
ne konuşucaz
nee?
benim sevgimden emin olmayan biriyle ne konuşabilirim ben? dedi.
tribin kralını yiyordum
ama bu trip bile barışmak istediğinin sinyalleriydi.

çıkıp dışarda konuşalım mı dedim
fişek gibi fırladı sırasından çıktı dışarı
peşinden çıktım ben de.

bak o kız yüzünden böyleysek gerçekten saçmalıyosun dedim
bana ne ya o kızdan, ben senin söylediklerini yediremedim kendime dedi.
özür dilerim, haklısın ama sen de ağır konuştun dedim.
veya bana ağır geldi,
öyle soğuk davranışların
ardından bu kavga
ben de pgibolojik olarak çok yıprandım melis
yanımda olman gerekirken karşımda oluyosun
yapma bunu dedim.
gözleri doldu.
özür dilerim aşkım dedi sarılıp ağladı bana.
kulağına fısıldadım
sana aşığım.
fısıldadı.
ben de sana bitanem ben de sana.

@396 panpa en geç 1 haftaya bitirmeyi planlıyorum. burda uzun uzadıya yazıp milleti bekletmek hoş değil çünkü. zaten ne var ne yok anlatıcam bitecek, sonra bu olay kapanacak burda, burada hikaye anlatıp, yazar oldum diye takılanlar var.

@398 kardeşim bi yerde okumuştum yazar aynen şöyle diyordu. "vazgeçilmez bir aşk, her kadını mutlaka etkiler" yani peşini bırakmazsan er ya da geç senin olur o mutlaka.

@399 detay yok ki panpa 6 yıl geçmiş tüm hatırladıklarımı yazıyorum
ayrıca liseli hayatı işte her gün okula git gel sizi de sıkmak istemiyorum, anlatıp.

@401 kız işte panpa, hayal gücüne yardımcı mı olayım, anlattıklarımla ilgili kötü şeyler düşünmeyin
sonunda ağır pişmanlık duygusu çekebilirsiniz.

*** 3.yıl (3.sezon) ***

yaz tatilinde hastalığım sebebiyle
kendimi eve kapattım
11.sınıfın derslerine kendimce çalışmaya başladım
ufak konu anlatımları alıyordum
soru çözüyordum
derslere iyice sarmıştım kafayı.

melis memleketten dönene kadar hiç konuşmadık.
telefonu orada çekmiyordu
çok çok özlemiştim
inanılmaz derecede.
istanbula gelir gelmez,
sarılıp, hiç bırakmayacaktım.

vidanjörümüz adem
ben ve fevzi milli olmamıza rağmen
(arkadaş arasında bu büyük bir meseleydi o zaman)
hala eliyle çıkıyordu.
buna bi sürpriz yaptık
aldık, mektebe zütürdük.
dokunduğu yerde delikler açan adem
burada milli oldu
ve ilk sigarasını
çıktıktan sonra ciğerlerine çekti
(önceden de içerdi ama ciğerine çekemiyordu)

babam bir akşam eve geldiğinde
yarın mahkeme olduğunu söyledi.
kendim gidicem dedi
bütün gece yalvardım.
"ben de geleyim baba" dedim.
en sonunda kabul etti.
niyetim maminin karşısına çıkıp
"al işte ölmedim dıbına koyim"
diyen bakışlar atmaktı.
yarın oldu, mahkemeye gittik.

fevzi beni eve bıraktı
sonra o da evine gitti.
nezaket amaçlı bavulları taşımıştı
ağır ağır.
melis mesaj attı hemen
"ne yaptın sen ya gerizekalı.."
(buradaki gerizekalı sevgi manası içerir.)
"ne yaptıım" yazdım
"heyecandan konuşmayı unuttum bilmem farkettin mi?"
"evet ettim" dedim
"bu ne cesaret ya ailemle otogarda tanışmak nerden aklına geldi" dedi.
"sen bizimkilerin kızı gibi oldun artık zamanı gelmişti" dedim.
"babam hep senden bahsediyor, çok beğendi, terbiyeli falan diyor senin için."
"doğru diyor * "
"hala inanamıyorum ya, neydi sizin o cümleniz neydi"
"hangi cümle?"
"o, çok cesaretli manasındaki."
"haa, sabah yürek yemiş de gelmiş * aşkım"

"heh evet, sabah yürek yedin heralde."

..
melis, seni seviyor(d)um.

kapıyı melis açtı.
elimde tatlı kutusu
melis,
arkasında annesi.
dondum kaldım, mal gibi.
"iyi akşamlaaar" dedim en sonunda
annesi de "sana yavrum geç buyur aa ne zahmet ettin" falan dedi
"bizde adettendir" dedim.
ilk puanı daha kapıdayken kaptım.

içeri geçtik.
bu melislere 3.gidişimdi
ilk defa ailesi evdeydi.
babasının oturduğu koltukta
daha önce adem tuğçeyi bozmaya çalışmıştı
fevzi gamzeyi soymuştu.
tabi adam bunları bilmiyordu
onlar aklıma geldi.
gülümsedim,
"hoşgeldin delikanlı" dedi babası
"hoşbulduk efendim" dedim
ikimiz de ayaktaydık
"geç otur şöyle" dedi
"siz buyrun" dedim oturdu, ardından ben oturdum
hop 1 puan daha.

iş annen baban nasıl nereli falan kısmına geldi.
iyiler selamları var size dedim
baban ne iş yapıyor dedi
makine teknikeri dedim
babam sanayide ustabaşıydı aslında.
neden öyle bişey dedim bilmiyorum
ama çoğunuz benim o durumumu anlayabilirsiniz sanırım.

sofra hazırlandı sofraya geçtik
ama ne sofra
ben 10 diyim siz 15
öyle çeşit var
açlık yapmıyım dedim
az az aldım tabağıma
tam ağzımı dolduruyorum bişey soruyolar
baktım olmayacak
kuş lokması gibi yemeye başladım her soruya cevap vermek için.

@490
1-köyden geldiğimi kim dedi sana amk. başka bir anadolu şehri dedim en başta
nerenle okudun.
2-fevzi benim kardeşim gibidir, ben de 24 saat melisin yanında mıyım?
3-tek gitmemde ne gibi bi anlaşılmazlık var grup mu gezelim?
4-adem pek çıkmazdı dışarı, adamın dibidir ama
5-capsler en son
6-eyvallah.

bunlar da toplu cevap olur umarım.

pazartesi günü
dedim oğlum ben sigara yakalattım daha içmiycem.
ne alaka dediler
düşündüklerimi anlattım
dedim abi özentilik yapıyoruz, paramız boşa gidiyo
zehirliyoruz kendimizi vıdı vıdı (hep aynı sohbet döner bilirsiniz)
fevzi aynen dıbına koyim lan dedi
adem de he valla dedi
bırakak mı la bizde dedi fevziye,
deneyelim bi olursa, bırakırız
hem zaten gamze iki de bir sigara kokuyosun diyo bana dedi

okula girişte bi afiş asıldığını gördük
"liselerarası bilgi yarışması" son katılım bilmem kaç falan
dedim hayatımızda bi sosyal etkinlik olsun amk.
bulduk yarışmanın ilgili hocasını.
kayıt yaptırdık
ilk önce okulda eleme olacaktı.
okul takımı belirlendikten sonra,
liseler arası yapılacaktı.

elemeler 1 hafta sonraydı.

bilgi yarışması elemelerine gittik.
melis beni izlemeye geldi
fevziyle adem biz de bi şansımızı deneyelim dediler.
elemelerde okuldan çok kişi vardı
tek tek kürsüye alıyordu jüri
jüride edebiyatçı, matçı, bi de fizikçi vardı.

ilk adem çıktı.
edebiyatla ilgili bi soru geldi
sonra bi matematik sorusu geldi.
bi de genel kültür.

pek bişey yapamadı, teşekkür ettiler, yolladılar.

sonra fevzi çıktı.
ben o sırada acıkmıştım, kantine gidip bişeyler alayım dedim.
fevzinin çıktığını görünce durdum izleyelim şimdi ayıp olur dedim.

fevziye gelen soruyu hatırlıyorum.
"cumhuriyetin kurulma aşamasında, meclis, ankara tehlike arz ettiği
zamanlarda, nereye taşınmak istenmiştir?"
fevzi cevabı yapıştırdı.
-kayseri.
sonra bi mat sorusu geldi, yapamadı.
genel kültürü de bilemedi.
3 de 1 yapmıştı
ben kantine gittim.

döndüğümde jürinin karşısındaki adam
servetten başkası değildi.
üstelik yeni çıkmıştı
"bu ne ayak lan" falan dedim.
dur bakalım izliyoruz dedi adem.

fevziye ilk soru geldi.
"cezair önceden kimin sömürgesiydi?"
-fransa
"matematik sorusu."
onu da bildi.
ardından genel kültür sorusu geldi.
gürcistanla olan sınır kapımızın adı?
servet durdu.
düşündü
birden "sarp" dedi.

3 de 3 yapmıştı, hocalar başlarını salladılar.
teşekkür ettiler
ve adını listeye yazdılar.

yarı finalde rakip istanbulun taşaklı liselerinden.
pertevniyaldi.
onda da yanlış hatırlamıyosam
3-2 yenildik.

elendik.
servet o yarışmada asil yarışmıştı.
okula geldiğimizde biraz konuşabilir miyiz? dedi.
peki dedim
geçtik bi köşeye anlatmaya başladı bu.

"kardeş lafı hiç dolandırmıycam" dedi.
ben sana bulaştığım zamanlarda, hani o ilk sınıfa gelmiştin de
bu kim melis seni rahatsız mı ediyor falan demiştim
o zamandan beri ben melisi seviyorum dedi.
"eee" der gibi baktım, devam ediyordu.
"sonra, senin bu olaylar oldu
maminin davası falan
sen gerçekten bu kıza aşıksın hem de deli divane
yani ben hoşlantıda kaldım sadece, ötesine geçmedim.
çok uğraştım senle, hakkını helal et" dedi.
"helal olsun" dedim.
bunları bana anlatıp konuşman bile büyük erdem.

elimi sıktı.
bundan sonra tatsız olaylar olmasın aramızda dedi.
eyvallah dedim.

tüm bunlar olurken 1-1,5 ay gibi bir zaman geçmiş
babam kendini tamamen toparlamıştı.
emeklilik yaşı yaklaşıyordu
ve ben emekliliğinden 1 gün bile fazla
çalışmasını istemiyordum
gerekirse yazın ben de çalışacaktım
ama babam artık evde durmalıydı
hem yıllarca çok yorulmuş
hem de son kalp rahatsızlığından sonra
herkesi korkutmuştu.

okulda bize seminerler, broşürler verilmeye
ve şu dersane fikri iyice kafamıza empoze edilmeye devam ediliyordu.
sonunda başardılar.
ben bi gece evdekilerle konuşmaya karar verdim.

bu arada okulu bu yıl temsil ettiğim için
müdür bize jest olarak
birer plaket yaptırmıştı
çok onure edici bir anı oldu benim için.

ilk dönem bitti.
15 tatil geçti.
ben babamla konuşup, bi dersaneye yazdırdım kendimi.
işleri şimdiden sıkıya alıp
iyi bi yere gitmek istiyordum
önümde 1,5 sene vardı.

melis bu konuda pek isteksiz görünüyordu
hiç bi hazırlığı yoktu
ne zaman bu konuları konuşsak
illa bi yer kazanırım falan diyip geçiştiriyordu.

ben zor bela ikna ettim
ve ufaktan ders çalışmaya başladık melis'le.
matematikte bilmediği şeyler vardı.
onlara çalıştırıyordum.
ea'dan mat yapması gerekliydi sonuçta.
böyle böyle ikinci dönemin ortalarına doğru geldik.

"hasgibtir lan" dedi
senin baban mıydı.
"evet ya dedim, gözlerim dolu dolu, sağol lan, çok sağol."
"tesadüfün böylesi" dedi servet.
sonra "ne demek, görevimiz" dedi
hakkını nasıl ödiycem senin dedim.
şurdan bi tane daha vişne suyu ver tamamdır dedi.

güldük.
marketçilikten kalma hırsızlık iç güdüsüyle
4 vişne suyu kaptım dolaptan
arkadakileri öne dizdim sonra, alındığı belli olmuyordu
servet ben fevzi adem
vişne suyu içtik
kan odasında.
babama yukarda servetin kanı veriliyordu.

damarlarında yeni kanı gezdikçe
diriliyordu babam.

ertesi hafta gidip yüzükleri aldık.

babam o kadar hevesliydi ki.
eve gelince dayanamadı açtı paketinden yüzükleri
annemle birlikte baktılar
annem "aayy aayy" dedi defalarca.
ağladı sonra.
"ben şimdi oğluma yüzük mü takıcam" dedi, ağladı.
babam astı suratını.
"la ne ağlıyon, hem daha değil yüzükler, dedi."
"ne zaman baba" dedim.

"sen bu kapıdan girecen, baba diyecen ahan şurayı şurayı gazandım,
ben de ha oğlum o zaman akşdıbınan takalım yüzükleri diyecem." dedi.
"tamam baba, zor bişey değil" dedim.
"gibtir, eşek sıpası" dedi, güldü.
annem ve ben de güldük
uzun zamandır üçümüz gülüyorduk.

aradan 1,5-2 ay geçti yanlış hatırlamıyorsam
lys'mize de girdik.
bunda biraz zorlanmıştım ben.
bu sefer de melis'in sınavı iyi geçmişti
adem sıçıp batırmıştı
fevzi de biraz iyiydi, tercih yaparım diyordu..

sınav akşamı eve gelir gelmez
babam "ne zaman açıklanır sonuçlar" dedi
"rahat 1 ayı vardır baba" dedim
"yani peki, üniversteye ne zaman başlarsın"
"e o da 2-2,5 ay baba" dedim.
"ohooo ölme eşşeğim ölme" dedi.
"ne oldu ki baba" dedim.
"bu zaman çok uzun, sen kıza söyle biz gidelim, işimizi görelim erkenden" dedi.

dayanamamıştı, bir an önce görmek istiyordu benim o anımı.

kapıyı melis açtı.
"hoşgeldiniz" dedi. içeriye geçtik,

melis de ailenin tek çocuğuydu.
ben de.
ailelerimizn heyecanı kimsede yoktu.
geçtik, babası ayakta karşıladı
o da babam gibi takım giymişti,
annesi de güzel giymişti.
ilk defa görüşüyorlardı anne-babalarımız.

oturduk,
sohbet başladı.
benim tanışmaya geldiğim gün, bi yerlerimden akan terler.
yine akıyordu.

nasılsınız faslı geçtikten sonra, melisin babası babama sordu.
"ne işle meşguldünüz efendim?"

ben babam için tanışma esnasında "makine teknikeri" demiştim.
babam cevap verene kadar, tere battım.
babam cevap verdi,
"emekliyim."
"nerden"
"otomotiv sektöründeydim, makine bölümünde.."

babam işini güzel anlatmıştı, tekniker dememişti ama
öyle bir izlenim uyanmıştı adamda.
kahveler geldi.
ben de rahatlamıştım.

melis tüm tercih listenine pgiboloji yazmıştı.

adem bu sene tercih yapmamıştı, sınavı hazırlayanın dıbına koymakla meşguldü.

melisle en güzel dönemlerimiz, o aylardı
bir yandan tercih sonuçlarını beklemek.
bir yandan ilişkimze yeni bir soluk gelmesi..

20 gün sonra tercihler açıklanır dediler

4 yıl beklemiştik bu günleri 20 yıl da beklerdik.

ertesi gün eski kadro buluştuk

(bu arada ademi anlatmıyorsun diyor birisi, adem her zaman yanımda
iyi okuyun kardeşim)

ben melis, fevzi gamze, adem buluştuk
gamze, adem yalnız kalmasın diye bi arkadaşını daha getirdi
daha içeriye girer girmez adem:
"bu ne dıbına koyayım rahşan ecevit gibi ya off" dedi.
biz gülmekten kızlara hoşgeldiniz diyemedik.

oturduk bol bol konuştuk
eski günleri yad ettik
fevzi, lan bizim olayı gazetelerde yayınlamışlardı ya
internete de koymuşlar, ismimiz açık seçik dedi.

onu araştırdık garsondan laptop istedim
gazetelerin telefonlarını arayıp söyledik
kaldırılmasını istiyoruz dedik.
zorluk çıkarmayıp kaldırdılar haberleri

ama bugün baktım 2 gazetenin haber arşivinde var hala.