512 nci başlığım 20 bin inci entrim

ile inci sözlüğe veda ediyorum gençler! biliyorum hiç birinizin gibinde olmayacak ki olmasın da zaten. herkes kendi hayatıyla ilgilensin! 30 yaşına gelmiş ve yaşamaktan ciddi anlamda bıkmış bir abiniz verebileceğim en büyük nasihat bu; sadece kendi hayatınıza sahip çıkın!

fakat bazı mevzular var ki fikirlerimi söylemeden gidemem. başlıklar halinde özet geçiyorum, durumu olmayan okumasın

inci sözlük "vallahi biz birinci nesili özledik"
yıl 2010, aylardan Nisan yani dedeler http://www.nobrain.dk insanlara şahane bir 1 Nisan şakası olarak yedirilmiş, ikinci nesil yazar alımı açılmış. ben de daldım ve size yemin ediyorum gülmekten sandalyeden düşmek ne demek ben burda gülerek sandalye gibtim. fakat zaman içinde gelen popülerlik ve gün aşırı açılan davalar burayı da mainstream bir sosyal medya mecrasına çevirdi. yaklaşık son 1 yıldır da sadece sövmek için giriyordum buraya.

gezi "ya ameliyatlı yerime gelseydi?"
yıl 2013 ve ben ameliyatlı halimle meydanlardayım. yalnız o yazıyı ben yazmadım, çoğu arkadaşım benim yazdığımı sanmış*. ben o zamana kadar yaşadığım apolitik, asosyal halimden sıyrılıp biraz sesimi yükselttim. çünkü o parkta sırf ağaçlar için oraya giden ilk gruba yapılanlar zoruma gitti aga. o sessiz, sakin, çiçek çocukların çadırlarını yakanlar bana neler yapmaz diye düşündüm ve gittim. yine olsa yine giderim.
fakat benim hayatım gezi parkı eylemlerinden eve dönünce bir dönüm noktasına geldi. ya babamın sözünde yaşayacaktım ya da kendi yolumu çizecektim ve 3 yıl süren mücadelemde bir ders için 4 km bayırı yürüyerek çıkmak, 2 yıl boyunca sırf kendi harçlığımı çıkarayım diye 3 kuruşa çalışmak ve sonunda tabi ki yapmak istediklerimin çoğunda başarılı olmak gibi kazanımlarım oldu. bu yüzden diyorum ya sadece kendi hayatınızla ilgilenin, başarılı olun, güçlü olun. yoksa bu toplum sizi yerlerde çok tekmeler

darbe "şüphesiz bunda düşünenler için ibretler vardır"
dediğim gibi ben asosyal ve apolitik kelimelerinin vücut bulmuş hali gibi bir panpanızım. bu memleketteki olaylar benim ciddi anlamda midemi bulandırıyor ve elimden geldiğince takip etmemeye, üzerinde düşünmemeye çalışıyorum. fakat bu seferki mevzu öyle feysbula tıvitıra yarım gün bakmazsan görmeyeceğin türden bi olay değil. "memlekette her şey olur ama bu vakitten sonra darbe olmaz" derdim son bi kaç yıldır, beni züt etmek için onu da yaptılar amk
bir çok yerde darbenin memlekete en büyük zararı vereceğini ifade etmeme ve darbeye kesinlikle karşı çıkmama rağmen sırf bazı şeyleri eleştirdim, tutarsızlıkları sorguladım diye bir zamanlar canım, ciğerim, gardaşım diye geçinen adamlar(!) tarafından da darbeci hain ilan edildim ve onlar gibi yüzeysel bir analiz yaptım; sorun gücü eli geçirip de sapıtan topluluklarda değil sorun halkta. ideolojisi uğruna bir sigarayı paylaştığı, aynı sofraya oturduğu adama "darbeci" diyen halk oldukça bu memlekette ne huzur olur ne özgürlük ne de demokrasi.

serkan inci
başlığı altına düşüncelerimi özet geçtim. şu sıralar kendisi tıvitır üzerinden demokrasiyi savunmakla ve haber paylaşmakla meşgul. ben yaptığı işleri ve tavrını zerre kadar anlayamadım. anlayan varsa beri gelsin

deli ibrahim
yüce ben!

ile inci sözlüğe veda ediyorum gençler! biliyorum hiç birinizin gibinde olmayacak ki olmasın da zaten. herkes kendi hayatıyla ilgilensin! 30 yaşına gelmiş ve yaşamaktan ciddi anlamda bıkmış bir abiniz verebileceğim en büyük nasihat bu; sadece kendi hayatınıza sahip çıkın!

fakat bazı mevzular var ki fikirlerimi söylemeden gidemem. başlıklar halinde özet geçiyorum, durumu olmayan okumasın

inci sözlük "vallahi biz birinci nesili özledik"
yıl 2010, aylardan Nisan yani dedeler http://www.nobrain.dk insanlara şahane bir 1 Nisan şakası olarak yedirilmiş, ikinci nesil yazar alımı açılmış. ben de daldım ve size yemin ediyorum gülmekten sandalyeden düşmek ne demek ben burda gülerek sandalye gibtim. fakat zaman içinde gelen popülerlik ve gün aşırı açılan davalar burayı da mainstream bir sosyal medya mecrasına çevirdi. yaklaşık son 1 yıldır da sadece sövmek için giriyordum buraya.

gezi "ya ameliyatlı yerime gelseydi?"
yıl 2013 ve ben ameliyatlı halimle meydanlardayım. yalnız o yazıyı ben yazmadım, çoğu arkadaşım benim yazdığımı sanmış*. ben o zamana kadar yaşadığım apolitik, asosyal halimden sıyrılıp biraz sesimi yükselttim. çünkü o parkta sırf ağaçlar için oraya giden ilk gruba yapılanlar zoruma gitti aga. o sessiz, sakin, çiçek çocukların çadırlarını yakanlar bana neler yapmaz diye düşündüm ve gittim. yine olsa yine giderim.
fakat benim hayatım gezi parkı eylemlerinden eve dönünce bir dönüm noktasına geldi. ya babamın sözünde yaşayacaktım ya da kendi yolumu çizecektim ve 3 yıl süren mücadelemde bir ders için 4 km bayırı yürüyerek çıkmak, 2 yıl boyunca sırf kendi harçlığımı çıkarayım diye 3 kuruşa çalışmak ve sonunda tabi ki yapmak istediklerimin çoğunda başarılı olmak gibi kazanımlarım oldu. bu yüzden diyorum ya sadece kendi hayatınızla ilgilenin, başarılı olun, güçlü olun. yoksa bu toplum sizi yerlerde çok tekmeler

darbe "şüphesiz bunda düşünenler için ibretler vardır"
dediğim gibi ben asosyal ve apolitik kelimelerinin vücut bulmuş hali gibi bir panpanızım. bu memleketteki olaylar benim ciddi anlamda midemi bulandırıyor ve elimden geldiğince takip etmemeye, üzerinde düşünmemeye çalışıyorum. fakat bu seferki mevzu öyle feysbula tıvitıra yarım gün bakmazsan görmeyeceğin türden bi olay değil. "memlekette her şey olur ama bu vakitten sonra darbe olmaz" derdim son bi kaç yıldır, beni züt etmek için onu da yaptılar amk
bir çok yerde darbenin memlekete en büyük zararı vereceğini ifade etmeme ve darbeye kesinlikle karşı çıkmama rağmen sırf bazı şeyleri eleştirdim, tutarsızlıkları sorguladım diye bir zamanlar canım, ciğerim, gardaşım diye geçinen adamlar(!) tarafından da darbeci hain ilan edildim ve onlar gibi yüzeysel bir analiz yaptım; sorun gücü eli geçirip de sapıtan topluluklarda değil sorun halkta. ideolojisi uğruna bir sigarayı paylaştığı, aynı sofraya oturduğu adama "darbeci" diyen halk oldukça bu memlekette ne huzur olur ne özgürlük ne de demokrasi.

serkan inci
başlığı altına düşüncelerimi özet geçtim. şu sıralar kendisi tıvitır üzerinden demokrasiyi savunmakla ve haber paylaşmakla meşgul. ben yaptığı işleri ve tavrını zerre kadar anlayamadım. anlayan varsa beri gelsin

deli ibrahim
yüce ben!