0
Evet,ben hayatımı o 5 şapşala adadım.Çünkü,ben asla VIP bilet alamayacağım. Alma şansım olsa bile bunu kaçıracağım ve evet bildiniz, evde oturup hayaller kurmaya devam edeceğim ve ağlayacağım. Bana sahte Directioner diyecekler.Çünkü bütün günümü bir postere bakıp konusarak geçiriyorum. Peki başkaları ne yapıyor ? Kulis giriş kartları sipariş ediyorlar, onlarla birlikte fotoğraf çekiliyorlar.Var ya,aslında biz onlara gerçekten kalbini verebilecek Directioner'larız. Onlar uğruna çıkacakları her televizyon proğrdıbını saat kavrdıbına uymayarak izliyoruz. Onları bir fotoğrafta görsek kalp atışlarımız hızlanıyor. Peki yabancılar böylemi ya ? Ne kadar şanslı olduklarını belki de bilmiyorlardır. Neden bende o şans yok ? Neden ben o bahsettikleri Harry'nin şaçını , Zayn'in kirpiklerini , Niall'ın diş tellerini , Louis'in poposunu , Liam'ın dudaklarını elleyemiyorum ? Yabancılar hergün duvarlarına belki de sunu yazıyorlardır; "Bugün yine One Direction grubunu gördüm ! Tanrım çok yakışıklılar !" Biz burda hayal kurmaya devam edelim değil mi ? Biz onları görme hayali ile yanıp tutuşuyoruz. Onlar sevgilileri olma peşindeler. Dergiden çıkan poster için para biriktirirken kim bilir okulda ne tasarruf yapıyoruz. Evet,bizim 'Official Store' miz yok.Bir tişört almak için kim bilir hangi derslerle boğuşuyoruz. Doğum günümüzde bile hediye paketlerini ' insallah 1D'li birsey çıkar ' hevesi ile açıyoruz. Simdi ben bütün bu olumsuzluklara rağmen onları görmek için herşeye razıyım. Hayallerimden vazgeçmeyeceğim.
