5 yıllık sevgilimden nasıl ayrıldım

bu arada finallere çalıştığım için bazen geç yazabiliyorum panpalarımın beni anlayışla karşılayacağını düşünüyorum şimdi devam etmeye başlıyorum

kafeler caddesinde tost yedikten sonra otele eşyalarımı bırakmaya biraz da uyumaya gittik sonuçta 6 saat yolculuk yapmıştım ve yorgunluk vardı. büyük ısparta oteline tek kişilik rezervasyon yapmıştım fakat daha sonra onu çift kişilik yaparak çift kişilik bir odaya yerleşip eşyaları koyduktan sonra biraz uyuduk bu bizim ilk beraber uyumamızdı. eşya dediğim 2 don 1 atlet yedek gömlek ve pantolon.

uyandıktan sonra kızla şehri dolaşmaya çıktık a6 ile, ben olmadığım için okuldan yurda yurttan okula gitmiş ve şehri oda bilmediği için birlikte keşfetmeye karar verdik. gökçay mesireliğine çıktık, ayazmanaya gittik, kampüse gittik kampüsün içinde ona araba kullanmasını öğrettim biraz gerçi otomatik vites olduğu için kolay kavradı gerizekalı manuel olsa gibse öğrenemezdi, vermezdim de gerçi şanzımanı dağıtırdı dıbına soktuğumun kaltağı, akşam oluyordu 1. yılımızda yabancı bir memlekette altımızda araba başbaşaydık kral ve kraliçeden farkımız yoktu caddelerde peder ve pederin arkadaşı sağolsun fakat o asla bunların hiç birini hakedecek karakterde bir insan değilmiş onu öğrendim önümüzdeki 4 yıl boyunca...

akşam tekrar kafeler caddesine girdik saat 23e yaklaşıyordu ve kafeler caddesindeki simit sarayının önüne a6 yı koyduktan sonra firuzan konakta canlı müziğe gittik, ben onunla beraber olmaya başladığımdan beri alkolü bırakmıştım çünkü kendisi kullanmıyordu ve benimde kullanmamı istemiyordu, zaten bir ilişkide karşı tarafı değiştirmeye başlarsan o ilişki temeli olmayan bir binaya benzer ve kat çıktıkça çökme riski başlar, bizim ilişkimizde bundan farksızdı yıllar birbirini kovaladıkça temeli olmayan bina gibi çökecekti. belki de o bina hiç varolmamıştı onun gözünde kim bilir...

firuzan konağa gittiğimde tuvalet bahanesiyle masadan kalktım ve garsonlardan birisini kenarda sıkıştırarak eline 2 100 lira verdim ve en yakın pastaneden çikolatalı bir pasta ve bir adet mum getirmesini ve solist arkadaşa da erkin koray dan sevince şarkısını çalmasını rica ettim eleman tamam diyerek koşarak gitti belliki oda ıspartada öğrenciydi ve hiç tanımadığı bir adam aslında bir hiç uğruna belki kendisinin kyk dan aldığı kredi kadar bir parayı bir gecede eline tutuşturmuştu. pasta geldi mekanda ışıklar kısıldı ve solist arkadaş bizim masaya bakarak ricada bulunduğum parçayı söylerken garson arkadaş da elinde pasta ve üzerinde yanan 1 adet mumla beliriverdi karanlığın içinde, mekan cumartesi gecesi tıka basa doluyken yabancı bir şehirde yabancı bir adamın neler yaptığına anlam veremiyordu mekanda oturanlar, mum masada yanarken kızı dansa kaldırdım ve türkü bar havasında olan firuzan konak bir anda çiftlerin vals yaptığı elegan bir mekan havasına büründü. resmen bizim düğünümüz gibi bir ortam vardı ilk dansı beraber yaptıktan sonra diğer dansı da misafirlerle birlikte yapıyorduk gibiydi. mekan artık kapanıyordu ve gitme vakti gelmişti solist ve garson arkadaşlar bizi hem 1. yılımız için tebrik etti hemde aşağı kadar uğurladılar aşağıda arabayı gören solist arkadaş garsona tuncer abi (pederin arkadaşının ismini vermemek için adına tuncer diyorum) mi burda diye sorduğu sırada ben kapıları açınca kafalar bana döndü ve adamlara ufak bir açıklama yapmak durumunda kaldım ve adamlarla kanka olduktan sonra otele geçtik.

yatağa yatar yatmaz uyumuşuz sabahın ilk saatlerinde uyanıp otelin penceresinden caddeyi izlerken kız uyandı ve kahvaltı yapmak için restorana indik mutluyduk (sanıyordum) yeni evli bir çift edasıyla balayının ilk kahvaltısını yapıyormuş edasıyla kahvaltımızı yaptıktan sonra kültür sinemasına gittik (iyaş park o zamanlar inşaat halinde)

sinemadan çıktıktan sonra emanat malın canı tatlı olur diyerek daha fazla riske girmemek adına petrol ofisine giderek arabayı parkettim ve anahtarı oradaki pompacı abiye bıraktıktan sonra bu sefer de şehirde yürümeye başladık yaklaşık 1.5 2 saat dolaştık sokaklarda.

hüzünlü bir atmosfer vardı son günümdü akşam tekrar ankaraya dönmenin verdiği bir huzursuzluk vardı. keşke o huzursuzluk yerine o huurya tekme tokat dalarak hiçbirşey yaşanmamış gibi oracıkta terkedebilseydim diye çok kızıyorum kendime ama herşey için artık çok geç.

öğleden sonra valiliğin ordaki burger king de birşeyler yedikten sonra kafelerdeki diğer mekanlarda 1er saat oturarak günü bitirdik gece olmuştu ve gitme vakti gelmişti. kızı yurduna bırakırken yolda ikimizde ağlamaya başladık fakat birimizden birisinin dik durması gerekiyordu ve o bendim, bak ben gidiyorum ama istediğin zaman tekrar gelirim diyerek teselli etmeye çalışıyordum, keşke hiç çabalamasaymışım diye kızıyorum şuan kendime, bir sigara yakıp devam edeceğim. bu paragrafta son eklemek istediğim şey ben bir astım bronşit hastasıyım ve sigara içmem yasak yani içersem ölürüm bu kadar basit normal insanlar akciğer kanseriyle falan sürünür fakat astım bronşit hastaları zaman içinde nefes darlığı çekmeye başlar ve bir gece sessiz sedasız ölür giderler, sigaraya da 2 yıl önce bu ilişkim bittikten sonra başladım ve 2 yıldır günde 1 paket sigara içiyorum, bazı günler 2 falan oluyor ama ortalama 1 işte amk

neyse kızı bıraktıktan sonra otele gidip eşyalarımı topladım ve bir taksi tutarak otogara gittim amk ıspartada otelten çıkıp dümdüz yürüseymişim zaten otogara varıyormuşum ama ne bilelim bir şehirde yabancı olmanın zorlukları hep olacaktır illaki.

buraları detaylı anlattım çünkü aramızda güzel bir ilişki vardı gördüğüm kadarıyla oda benim için fedakarlıklar yaptı fakat bu fedakarlıkları kaz gelecek yerden tavuk esirgenmez mantığıyla mı yaptı halen kafamda soru işareti olarak kalır orasını ona sormak lazım fakat şimdi biraz hızlı ilerliyorum, 15 gün sonra da o ankaraya geldi ve 15 gün sonra da tekrar ben ıspartaya gittim, yani o ayda 1 ankaraya geliyor bende ayda 1 ıspartaya gitmeye başladım fakat 15 günde bir 2 gün beraber oluyorduk artık onun ıspartada olması bana o kadar acı vermiyordu

bende bu sıralarda derslere feci şekilde asılmışım günde 1500 sorudan aşağı soru çözmüyor dersane sınavlarında ya 1. ya 2. oluyordum eski halimden eser yoktu biraz daha zorlasam kadir gibi tıp fakültesi kazanacak potansiyelim vardı neyse, bu arada benim liderlik için kapıştığım hatun da içten içe bana yazıyor fakat ben yüz vermiyordum çünkü sürekli gelip bana soru sorar muhabbet kurmaya çalışır derslerde yanıma oturup beni keserdi.

deneme sınavından çıktıktan sonra kitapcığı dersanede bırakır ertesi gün geri alırdık dün girdiğim sınavın kitapcığını almak için sıraya girmiştim ve kitapcığımı aldığım zaman arasından yere bir not düştü.

reserved panpa devam et

kağıtta ne yazdığını inanın hatırlamıyorum fakat anlam veremediğim ve kim tarafından yazıldığını bilmediğim bir not yazıyordu kısaca bir hatun bana yazıyor güzel bişeyler gevelemiş fakat ben sayısalcı adamım anlamam öyle cicili bicili sözlerden fakat benimle liderliği kapışan hatunun el yazısı değildi ama ona da sen mi yazdın bunu diye soramadım, bu konuya ilerleyen zamanda tekrar dönüp kimin yazdığını açığa kavuşturucam eğer unutursam hatırlatın panpalar.

rezerved

ben bu kağıdı aldım çantama koydum ve sevgilime kesinlikle bahsetmedim gurbetteki sevgilimi oralarda üzmek istemedim sonuçta ben yanlış birşey yapmadım ama kimin yazdığını falan da çok merak ediyordum öss zamanı yaklaşıyor sınıftaki kız bana iyiden iyiye yazmaya yavşamaya devam ediyor fakat yüz vermiyorum ve kağıdı yazan hatun da ortaya çıkmıyor ve ben bana yazan kıza sevgilimin olduğunu bu işin olmayacağını açıklama gereği duymuyorum çünkü hatun akıllı ve sevgilimi görmediği için yalan söylediğimi düşünüp iyice yapışır diye yüz vermeyip aradaki mesafeyi koruyordum fakat bu işi çözüp kızı benden uzaklaştırmalıydım bunun bir çaresini düşünmeye başladım uzun uzun, bu arada o zamanlarda facebook falan kullanmıyordum o yüzden ilişi durumu falanda yapamazdım

aklıma yüzük takmak geldi hem üniversitede kıza yazmazlar hemde ben sınıftaki hatunu kendimden uzaklaştırabilirdim diye düşündüm.

kızılayda kuyumculara gümüş yüzük bakmaya gittim ve bir model beğenerek arkalarına isim ve tarih yazdırdıktan sonra güzel bir notla birlikte ıspartaya kargoladım kızın parmağının numarasını da kardeşinden öğrendim bu arada ama süpriz yapacam diyerek susmasını tembihledim ama karı milleti hemen yetiştirir, siz siz olun eğer bir kıza süpriz yapacaksanız sakın kardeşini bu işin içine sokmayın çünkü tamam dese de hemen yetiştirir (keriz yerine konmanın ne demek olduğunu ilerleyen zamanlarda öğrenecektim)

ben yüzüğü aldığım gün takmaya başladım fakat ailem bu durumu hoş karşılamaz diyerek eve girerken yüzüğü çıkartıyordum amaç sadece sineksavar gibi diğer talipleri kendimizden uzaklaştırmak olduğu için ailelerin bu durumu bilmesine şimdilik gerek yoktu. kızada yüzük ulaşınca çok mutlu olmuş en azından sahiplenildiğini bilmek hoşuna gider mantığı yürütmüştüm o zamanlarda yüzük takmak şimdiki kadar moda değildi şuanda da bir ilişkim var ve evlenene kadar yüzük takmayı düşünmüyoruz mesela şimdiki sevgilimin konuyla alakası yok konuyu dağıtmadan devam edeyim. öss zamanı geldi çattı...