yürek ister beyler.

10. Siniftaydik. Furkan diye bi cocuk vardi o zamanlar. Hala arada konusuruz. Neyse. Bi gün merdivenlerden iniyoruz okulda. Furkan dedi aga bak güzel kizmis falan. Beyler ben bi döndüm gotume paratoner baglamis ve 1 milyonluk wattlik elektirigi gotumden toprakliyormuscasina carpildim lan. Öyle güzel gozleri var ki. Kahverengiydi. Her zaman ışıl isildi gozleri. Neyse iste. Ben buna 1 yil platonik agib takildim. Hep takip ediyordum vs. Ama o benim varligimi bile bilmiyordu aq.

Bi gün yeter lan dedim. Attim kiza mesaj. Meraba ben at zikine konan kelebek. Bi üst donemdenim. Rahatsiz etmiyosam yazmiym dedim. Bu da sorun yok falan dedi. 5 6 ay arkadas gibi konustuk. Sonunda acildim ve red yedim. Bana tek bi neden ver birakiym pesini dedim. Bana dedigi sey SANA Agib DEĞiLiM oldu. Ben degil gözlerim aliyodu lan. Istemsizce.

Zaman gecti. 11, 12 derken ben sinava da konsantre olamadim. Kizi dusunup dusunup kafayi yedim. Antidepresanlar falan derken yarak kürek bi hayata yelken actim. Uni de kazanamadik.

Şimdi bi pastanede calisiyorum. Durumumuz orta şekerli şükür. Ben hala her gece bi dal onun icin bi ayirir onun icin cekerim icime sigarami. Unutamadim beyler. Lise aşkı unutulmaz derlerdi inanmazdim. Artik malesefki biliyorum. Ben her gün okula erken gelir camda beklerdim onu. Hayaliyle uyur ama dokunmaya kiyamazdim hayaline. Simdi hukuk kazanmis. Harika bi hayati olacak. Ben de bu coplukte olecegim.

Okuduysaniz önerim kimseyi kendinizden cok sevmeyin beyler. Allah'a emanet olun. Vaktinizi aldim helal edin.