Orta okul 8 sinifta tanistim ozamanlar pek aramiz yoktu yeni gelmisti okula ama her gun selamlasirdik naber nasilsin falan 10 uncu aramiz baya sıkı fiki oldu herseyimizi konusrduk ciktiklarimiz falan herseyimizi bilirdik gizli saklimiz yoktu arkadaslarimin 4u cikti bu kizla ama ozamanlar tabi birsey hissetmiordum ama bu sene cok farkli bisey oldu hergun arayip konusuorum arada bir okey oynuyoruz ablasi falan onu gormeden veya konusmadigim gunler oldugu zaman kendimi bi ekgib hissediorum deli gibi seviorum her bulustuktan sonra opuyor ve simsıkı bi sariliyor icim parcalaniyor kiza acilamiorum aramiz acilcak diye korkuyor onunla tekrar konusamicam diye korkuyorum bana her zaman yardimci oldu dertlerimi cozmekte yardimci oldu ayni evde yasamanin hayalini bile kurduk hatta nasil olcak diye uzerinde baya konustuk ama acilamiorum en cokta uzen ise arkadaslarimin onunla ciktigi zaman bana anlatiyorlar ne yaptiklarini dinlemek istemiyorum onlar anlatirken sinirden kuduruyorum onlara bagirasim var ben yeter artik o kiza asigim laflarinizi dikkat edin diye ama kiza dicekler diye korkuyorum kizin uzerinde tek bir defa bile kotu niyetle bakmadim aklimin ucundan gecmedi ne yapicam hic bilmiyorum :(