5 sene şizofren biriyle yaşadım

bitanesi hemen o incecik sexsi dudaklarınlar buyrun beyfendi demesi bayılcaktım nerdeyse, durumu anlattım böyle böyle işte kaza oldu falan filan soy ismini sordu, büyük yer sonuçta kaç tane murat vardır allah bilir, bilgisayara gömüldü kaldı kız bi kaç saniye bilgisayara baktıktan sonra telefona sarırdı ,bende o sıra şu masanın üstünde fantezilere daldım bir an kızın sesiyle irkildim, burada çalışan murat *** şuan görevinin başında herhangi bir rahatsızlığı yok ,

@68 kapıya aşırı derecede boya sürmüşler kilit dilide dışarı çıkmıyordu panpa.

kızın verdiği cevaptan sonra mallaşmış b, şekilde bide rezil olmamak için hafif bi gülümsemeyle yanlış şirkete geldi herhalde gibi bahanelerle yüzümün ısı artışını hissederek çıktım hemen, kıza bu yalanı atmıştım ama aslında kendimde bu yalana inamnamıştım yada öyle inanmak istedim

kafa karışıklığıyla mesaimi bitirip evin yolunu tuttum, gib beyinlinin eli tutmuyor diye hiç zile basmadan anahtarımla açıp kapıyı içeri girdim, baktım televizyonun karşısına uzanmış pizzanın üstündeki mozalella peyniri gibi süzülmüş, televizyona öyle kitlenmiş ki içerde olduğumu bile farketmedi,

geçtim bende karşı koltuğa oturdum buna bakıyorum, televizyona kitlenmiş ama tv'de görüntü var ses yok öyle mal mal bakıyor,lan kamil napıyon dudaklarını mı okuyon dememle telefonun titreşimindeymiş gibi sarsıldı haha, eve gireli 15 dakika oldu tamam oda sadece tv'nin ışığıyla aydınlanmış ama o kadar kapıyı açarken falan ses yaptım, kulağını gibim diye içimden geçirirken sesinin normal tonundan bi kaç ton daha yüksek, çocukken yetişkin birinin sesini çıkartır gibi "selamun aleyküm" dedi,

bu bininde din'le falan hiç alakası yoktur normalde hep merhaba falan der, aklı fkri gibişte olan bi tipti, tabii son zamanlarda çok değişmişti, yeni halinede alıştım sorun yoktu yani, aleyküm selam dedim, biraz sessizlikten sonra kalktım ışığı yaktım, hacı tv'yi kapada uzun zamandır sohbet etmiyoruz bi kaç kelam edelim dedim zaten aklımda bin tane soru var son zamanlarda yok hastane falan derken bayadır sohbet etmemiştik,

bu sırada bende hiç duraksız elin nasıl oldu falan üst üste soruları yıktım buna, error vermiş yüz ifadesiyle hafiften ağzıda açık, eee amk ben mi konuşucam cevap versene murat... o kalın ses tonuyla diplomatik ilişkiye girmiş ciddiyetiyle bi kaç kelime ettikten sonra kendi ses tonuna döndü, ses tonuyla birlikte yüzündeki o garip ifadede kayboldu, o kadar beklememe rağmen sorduğum soruların hiç birine cevap vermedi başka konular açmaya başladı normal insan gibi konuşuncada hiç bozmak istemedim binin normal sohbetide güzel zaten

boynum ağrıdı artık her söylediğine onay vermek için kafa sallamaktan, tam nefes arası moduna girdi, murat bugün senin işyerine gittim dedim, gülümseyen tavrınla cevaba hazırlanıyordu kıçının arkasındaki telefonu aldı eline baran diye telefonu açtı, bunun benden hariç çok samimi olduğu bi arkadaşı vardı, ne zaman böyle oturup güzel bi sohbet havası yakalaşak lap bu züt arar

yine nasıl düşürdüyse bin sohbetin gibti bırak, baran dediğim kişide bunun anlattığına göre lisedeyken çok samimi arkadaşıymış, yedikleri içtikleri ayrı gitmezmiş, hatta bi gün bunlar şile tarafında denize gitmişler bizim kamil yüzme bilmediği halde derin sulara açılmış, sonuç tam boğulucakken baran son dakikada bunu kurtarmış bide çocuğu korkudan dibe çekmeye çalışmasına rağmen çocuk bırakmamış bunu, bu olayı her anlattığında gözleri dolar,

@116 baranla tanışmak hiç kısmet olmadı panpa.

neyse bunlar başladımı sohbete bitmek bimez, ben kalktım günün yorgunluğu var zaten girdim duşa, bütün yorgunluğumu attıktan sonra oturma odası diye tabir ettiğimiz odaya girdim bu dalama hala telefonda konuşuyor, bendede huy vardır yanımda biri telefonla konuştupğunda sıkıntıda etrafa mal mal bakarım dahada uzarsa kaçmak için sanki aklıma bişey gelmiş numarasıyla kaçar giderim, bunun konuşmasında 2. dediğim oldum.. yatağıma uzandım, işyeri sorunları bu gibiğin sorunları beynim dolmuş ki gözlerimi kapatır kapatmaz uykuya daldım...

saat : 3.00

beynimdeki perde yine aralandı, artık geleneksel şova dönüştü, o an kafamda yanıma pet şise alsam nası olur falan gibi düşünceler artık biliyorum ne kadar dirensemde kalkıcam gidicem tuvalete, bu düşünceler geçerken kafamda murat!!! hemen gözlerimi açtım sokak yanmasıyla birleşmiş ay ışığının aydıtlattığı odamda kimse yoktu, derin nefes aldım işimi halledip uykuma kaldığım yerden devam ettim,

sabah hafta sonu olduğu için yorgunlukta var tabii biraz geç uyandım, bi kuş sütü ekgib kahvaltıyı hazırladım, hafta sonu yaptığım en özel şey kahvaltıydı benim, bizimkini uyandırıp geçtik sofraya, öyle havadan sudan sohbet ediyoruz yine sözü işyerine getirdim, bu önce bi sustu sonra attığım yalanı geri hatırlatır nitelikte cevabını verdi "yanlış yere gitmişindir" fazla kurcalamadan konuyu kapattım sonuçta yalan söyleyecek hali yok,

günler böyle devam ediyordu gece uyandığımda bunu görmüyordum artık eli falanda iyileşti, yine her zaman ki gibi beraber kahvaltı yapıp beraber çıkıyorduk, oturduğum ev 2. kattaydı asansör olmasına rağmen bizimki hiç kullanmazdı o yürüyerek inerdi ben asansörle inerdim ama genelde aşağıda hep o beni beklerdi artık nasıı iniyorsa, neyse otobüs durağında bekliyoruz beraber ama ayrı otobüslere biniyoruz,

tam bunun otobüsü yaklaştığı zaman yarın işyerinden izin al benim iş yerine zütüreyim gibi bi teklifte bulundu, bende aslında hala içimde merak vardı bu sorudan sonra gün yüzüne çıktı hemen kabul ettim, güzel bi günün ardından eve kavuştum yine aynı mevzular yemek yatak uyku gün ışığı kahvaltı, bi gün önceden izinimi almışım hazırlanıp beraber çıktık yola,

nasıl tarif etsem, aslınca kütahya gidicen istanbuldan kars'a gidip oradan kütahya'ta geçmiş gibi bi yol gittik yavşağın bana tarif ettiği yerde kars oluyor, murat mal mısın olum yolu niye uzatıyorsun diye sordum, garip garip gülerek yok keştirme yol bu falan diyor bende bunu gerizekalığına vuruyorum normal karşılıyorum, neyse en sonunda vardık iş yerine han gibi bi yer, bana tarif ettiği gökdelen değil, her insanda vardır biraz abartmak normal karşıladım, hanın 24 katına çıktık girdik içeri bu arada hukuk ofisi gittiğimiz yer bunda anahtar varmış zaten kapıyı açtık girdik içeri, ufacık yer bu öyle bi anlatıyordu ki bi sürü kız var hepsi çok güzel falan alakası bile yok taş çatlasın en fazla 3 kişi sığar buraya,

aradan 10-15 dakika geçmeden patronu geldi bunun yaşlıca bi adam bu arada buna kimse murat diye hitap etmiyor herkes yener diye sesleniyor, avukatta aynısını yaptı yener günaydın deyip elimi sıktı ufak bi tanışma faslından sonra içerdeki odasına geçti, girer girmez bizimkine sordum yener ne ayak diye, benim ikinci ismim dedi, o kadar zaman geçmesine rağmen bana hiç söylememesi şaırdım doğrusu,

canım sıkıldı artık onu orada bırakıp geldim eve bayadır odamı temizlemediğim için içersi benim alışık ama başkasının alışık olmadığı koku bürünmüştü temizlik şarttı, bide içerde benim güzel kokum haricinde acaip bi koku vardı mide bulandırıcı vurdum duymaz olduğum için giblememiştim ama temizlik şarttı, bi güzel odamı süpürdüm tozu falan aldım yerleri silmeye başladım ufak tefek eşyaların altı toz kapladığı için eşyayı kaldırıp o şekilde yerleri siliyorum, bu ufak eşyalardan biride bilgisayar masamdı, normalde ayağını koyduğun yer boş ama hemen yanında kasayı koymak için duran dolabın altını eve girdiğimden beri hiç temizlememiştim, onu kaldırmamla birlikte beyaz beyaz kurtların sardığı kiprit kutusu kadar et parçasını gördüm bian midem kalktı di yandanda düşünüyorum bu nası girdi buraya diye elime poşeti geçirip aldım camdan dışarı fırlatım, elime aldığımda farkettim ki alt kısmında kısa sarı tüyler vardı,

apartmanımızın girişinde 75 yaşlarında kocası 4-5 sene önce vefat etmişyaşlı bir nine oturuyordu, allah razı olsun eli ayağı tuttupğundan torunları yerine koymuş olacakki çeşit çeşit yemekler yapardı bu yaptığı yemeklerden bizede getirirdi(kek, börek. sarma gibi..) ben fazla içli dışlı olmasamda murat iş dönüşlerinde mutlaka uğrar hal hatır sorardı bu tatlı ninemize... karşı dairemizde de yeni evlenmiş bi çift vardı, yeni evlenmiş olduğundan mıdır nediradamın karısını hiç görmedimadamda zaten sivil polisti hiç göz açtırmıyordu herhalde, peki bu bilgilere nasıl ulaşıyorum, ninemizin karşı komşusu olan 45 yaşlarında artık akraba olmuştuk her dışarı çıktığımda veya eve girdiğimde muhakkak yolumu keser kim ne yapmış hepsini tek tek rapor geçerdi.

aradan haftalar geçti murat kendine manita yapmış neşesi yerinde sürekli bundan bahsediyor örnek olarakta o zamanın güzellerinden Justine Lissette Pasek'i örnek gösteriyor bu manitada kainat güzelimi ne şeçilmişti o zamanlar kışkırtan bi yapısı vardı kumral şaçları dolgun dudakları, bi gün getirde yengeyi (tadına bakayım, yok lan aklımın ucundan bile geçmedi şaka şaka) tanışalım desemde hemen bahaneyi yapıştırdı şehir dışındaymış yenge,