5 sene şizofren biriyle yaşadım

ev arkadaşımın babası polismiş zamanında bi olayda şehit etmişler anneside başka birinle evlenince buda soluğu istanbulda almış, ana konu buydu sürekli anlatıp dururdu ama konunun içeriği sürekli değişirdi, bigün mayına basıp ölür, bigün kovalamaca sırasında kaza geçiri yani sürekli değişirdi, bu olayları anlattıkca sallıyor diye düşünürdüm ama dostum olduğu için hiç yüzüne vurmadım, gece yarısı saat 3 civarları hızlıca yatağımdan kalktım boğuşma sesi gibi bizim muratın sesi girdim odaya bu bağırıyor benim kendiğimi bile anlamadı ne oldu murat diye bağırıyorum bu mum yaakmış gazete parçaşına doğru ağlayarak vuruyor bi yandan ne olduğunu anlamaya çalışıyorum bi yandan da teselli etmeye.

iş yerinden çıktım yaz günü olduğu için hava aydınlık yine her zamanki otobüsüme binip evin yolunu tuttum, otobüsten indiğimde peş peşe sirenleri çalan araçlar bizim mahalleye doğru hızla giriyorlardı, polis araçlarının yanında ambulanslarda vardı, otobüs durağıyla bizim sokağın arası 5 dakikalık yürüme mesafesi olmasına rağmen merakıma yenik düşüp 1 dakikaya indirmek için hızlıca yürümeye başladım, uzaktan gördüğüm kadarıyla bizim sokakta bi olay vardı, bir yanımda tarif edilemez korkuyla beynimin bana yapmış olduğu ızdırapla soğuk ter dökerek koşmaya başladım sokağın içine girdiğimde bütün o araçların bizim apartmanımıza geldiğini görmemle olduğum yerde kilitlenip kaldım,

gözümü açmama rağmen aynı ses aynı cümle sanki beynimin içinden geliyordu, herşeyi rüya sansamda gelen ses gerçekti, aralanmış perdeden sokak lambasıdan vuran ışık ve ışığın geri yansımasını yapan havada duran cisim, bütün sersemliğim gitmişti, gözlerimin murat'ı seçebiliyordum. sağ elini havaya kaldırmış sokak lambasının ışığıyla parlayan bıçağı, bi yandanda rüyamda duyduğum o arapca cümle " seyadhulu elmevtu minel babi.. kıf ve ıfteh elbab" murat sanki başka biri olmuş, gözlerinin içindeki göz bebeği kaybolmuş, gözünün içi parlayan ışık gibi bembeyaz, yataktan fırladığım gibi bıçak olan koluna tutup duvara yapıştırdım, küçüklüğümde, bizim oralar küçük yerleşim alanları olduğu için cin muhabbetleri çok dönerdi, bunun oluşturduğu bilinç altıyla direk olarak ayaklarına baktım," Eşhedu en lâ ilâhe illellâh ve eşhedü enne muhafaziden abdühü ve Resûlü "

saat : 3.00

beynimdeki perde yine aralandı, artık geleneksel şova dönüştü, o an kafamda yanıma pet şise alsam nası olur falan gibi düşünceler artık biliyorum ne kadar dirensemde kalkıcam gidicem tuvalete, bu düşünceler geçerken kafamda murat!!! hemen gözlerimi açtım sokak yanmasıyla birleşmiş ay ışığının aydıtlattığı odamda kimse yoktu, derin nefes aldım işimi halledip uykuma kaldığım yerden devam ettim,

oturmamı rica etti çay falan içer misiniz diye sorsana canım hiç bişey istemiyordu, bilgisayar başında oturan on başıyı uyardıktan sonra ifademi almaya başladı fazla anlatcak bişeyim yoktu zaten topu topu 10 dakikalık bi olay yaşamıştım hemen anlatıp sonrasında sigara içmek için kapının önüne çıktım banklarda oturup bi gözüm yolda aklım murat'ta dalıp gittim aradan kısa bi süre geçtikten sonra jandarma aracının yaklaştığını gördüm sigaramı hemen yere atıp ayağa kalktıp aracın içine dört gözle bakıyordum

aslında o sendin çünkü aslında sen şizofrensin
fight club gibi

sabah hafta sonu olduğu için yorgunlukta var tabii biraz geç uyandım, bi kuş sütü ekgib kahvaltıyı hazırladım, hafta sonu yaptığım en özel şey kahvaltıydı benim, bizimkini uyandırıp geçtik sofraya, öyle havadan sudan sohbet ediyoruz yine sözü işyerine getirdim, bu önce bi sustu sonra attığım yalanı geri hatırlatır nitelikte cevabını verdi "yanlış yere gitmişindir" fazla kurcalamadan konuyu kapattım sonuçta yalan söyleyecek hali yok,

günler böyle devam ediyordu gece uyandığımda bunu görmüyordum artık eli falanda iyileşti, yine her zaman ki gibi beraber kahvaltı yapıp beraber çıkıyorduk, oturduğum ev 2. kattaydı asansör olmasına rağmen bizimki hiç kullanmazdı o yürüyerek inerdi ben asansörle inerdim ama genelde aşağıda hep o beni beklerdi artık nasıı iniyorsa, neyse otobüs durağında bekliyoruz beraber ama ayrı otobüslere biniyoruz,

güzel istanbul'dan ayrılalı 5 saat olmuştu bu 5 saat içinde 2 mola yerinde durmuşuz ilkini hatırlasamda ikincisinin anonsunu yarım yamalak hatırlıyorum derin uykulardayım benim için uyumak özel bir aktivite olmadığı için ayakta bile uyuyabilirim o derece, bianda bi çığlıkla uyandım o çığlıkla birlikte bi karmaşa her kafadan bi ses geliyor gözlerimdeki buğu gittikten sonra önlere doğru murat'ı gördüm millet bunu çekmeye çalışıyor hemen kalktım ayağa yanına gittim karının birinin boğazına yapışmış kadında mosmor olmuş suratına doğru bütün gücümle tokatı yapıştırdım o acıylamı yoksa kendinemi geldi bilmiyorum hemen bıraktı kadının boğazını, otobüs bu olaydan dolayı durmuş host kadına yardımcı olmaya çalışıyor kaptan polis çağıralım mı falan soruyor allahtan karı çirkef bişey değilmişte polis falan istemedi tabii bu arada murat'ı haliyle bende otobüsten gibtir edildik,

Bi GÜN iŞTEN ERKEN ÇIKTIM EVE GiTTiM AMK YAT UYU YOK gibER ADAMI DEDiM GiRDiM MUTFAĞA AKŞAM YEMEĞiNi hazırlıyorum, bekar evi ama öğrenci evi değil hergün sulu yemek hazırlardık daha doğrusu hazırladığımız yemek kaç gün sonra biterse zütümüz yerse yeni yemek yemezsede dışardan yemeğimizi söylüyoruz ki genelde kendimiz yapardık, mutfakta işim bittiğinde muratın gelmesini bekleye koyuldum,

MURAT DiYE BAĞIRMAYA BAŞLADIM O AN AKLIMA HiÇ BiR FiKiR GELMiYORDU NEREYE KAYBOLDU DiYE DÜŞÜNÜRKEN 2 KiŞiNiN VERDiĞi HUZURDA KAYBLMUŞTU BENDE, aklımı gibim nasıl düşünemedim ki telefonum vardı, hemen cebinden çıkardım 155 i aradım telefon çalmadan kapanıyordu telefonum çok az çekiyordu ondn aramadığını düşünüp biraz yürüdükten sonra tekrar aradım yine aynı şey sonradan aklıma gelmiş olması nedeniyle biraz geçikme yaşamış olsamda ormanlık alan yüksek ihtimalle jandarmaya bağlıydı az çekmesine rağmen bu sefer telefon çalıyordu telefon açıldı karşımda genç bi ses, sorununuz ne falan soruyor durumu anlattım şuan ormanın içinde yol kenarında tekim arkadaşım vardı kayboldu falan dedim tam olarak nerde olduğumu sordu amk orman yolu ismi mi olur tarif edemedim aklıma otobüs geldi hangi şehirde olduğumuzu bile bilmiyordum

Panpa bende bi ara sizofren biriyle yasadigimi saniyodum meger sizofren benmisim ama artik korkulcak bisey yok ikimizde iyiyiz

gece vakti bide ormanlık alan, otobüsün arkasından bakıp içindeki sessizliği dışındaki egzos sesinle kıyaslamam içim parçalandı resmen, murat'aa bakıyorum normalde kolay kolay sinirlenmem vurdum duymaz bi yapım var ama kendi içimde fırtınalar kopar hayatımda ilk defa birinin burnunu kırmak istemiştim hatta daha fazlasını , neyse bu durumda bile sakinliğimi korudum artık neyin var murat demektendde sıkıldım kafamın içinde çözüm aramaya başladım, yoldan tek tük araç geçmesine rağmen aracın içindekiyle empati kurup orman için 2 adam otostop çekiyor tabii ki almam amk in midir cin midir diye,

devam et

kızın verdiği cevaptan sonra mallaşmış b, şekilde bide rezil olmamak için hafif bi gülümsemeyle yanlış şirkete geldi herhalde gibi bahanelerle yüzümün ısı artışını hissederek çıktım hemen, kıza bu yalanı atmıştım ama aslında kendimde bu yalana inamnamıştım yada öyle inanmak istedim

evet murat arabanın içindeydi kapıyı açıp çıkardıktan sonra elbiselerinin falan yırtıldığını yüzünün belli kısımlarının çamur olduğunu gördüm hemen yanına gittim murat bişeyin var mı ne oldu sana neden kayboldun birimi kaçırdı gibi sorular soruyorum bir yandanda ağzının kenarındaki kan olması muhtemel kırmızılığa bakıyorum sorularımın hiç birine cevap vermeden bunu içeri aldılar bende peşlerinde takip ediyordum nöbetci subayın odasına girdiklerinde murat'ı tutan askerler tekbir verip " çakal yemeye çalışırken bulduk komutanım" dedi,

yarım saat arayla yazma şunu amk.

güzel hikaye devam

apartmanımızın girişinde 75 yaşlarında kocası 4-5 sene önce vefat etmişyaşlı bir nine oturuyordu, allah razı olsun eli ayağı tuttupğundan torunları yerine koymuş olacakki çeşit çeşit yemekler yapardı bu yaptığı yemeklerden bizede getirirdi(kek, börek. sarma gibi..) ben fazla içli dışlı olmasamda murat iş dönüşlerinde mutlaka uğrar hal hatır sorardı bu tatlı ninemize... karşı dairemizde de yeni evlenmiş bi çift vardı, yeni evlenmiş olduğundan mıdır nediradamın karısını hiç görmedimadamda zaten sivil polisti hiç göz açtırmıyordu herhalde, peki bu bilgilere nasıl ulaşıyorum, ninemizin karşı komşusu olan 45 yaşlarında artık akraba olmuştuk her dışarı çıktığımda veya eve girdiğimde muhakkak yolumu keser kim ne yapmış hepsini tek tek rapor geçerdi.

bu olaylar giderek artmaya başlamıştıykız arkadaşınlada kavga etmiş bianda tüm dünyası yıkıldı çocuğun, bu arada yeni işler aramaya başladı evde oturmaktan mı nedir bilmiyorum ama sürekli benim özel güçlerim var geleceği görebiliyorum akıl okuyabiliyorum diye iddialar atmaya başladı, aslında atıyor mu bilmiyorum ama maç izlerken yaptığı skor tahminleri gerçi yarı yarıya bazen bilemiyordu hemen çirkefe yatıyordu söylediğini kabul etmiyordu,

bi yandan yaşadığım olayları düşünüyorum bi yandan geleceğimi kafam çorba gibi, bu arada her gece murat'ın gece ziyaretleri devam ediyor, en çok merak ettiğimde saat kaçta geliyordu kaç saat başımda dikiliyordu, merak ettiğimden dolayı bi çok kez uyumama kararı alsamda yarım saat geçmeden uykuya dalıyordum, üniversitede fotoğraf kulübüne üye olduğumdan kendime video çekme özellikli kamera almıştım, bu olaylar yüzünden uzunca süre kullanmadığım kameraya 2-3 gün önce aldığım pilleri üşengeçliğimden bi türlü kuramamıştım ama gün o gündü, yataktan kalktım sessiz bi şekilde kameranın pillerini ve kaseti taktından sonra yatağıma yan profilden bakan bi yere yerleştirdim üstünede murat görmesin diye şüphe etse bile el süremesin diye çoraplarımla kamuflaj yaptım biraz zaman geçsin diye telefonumu falan karıştırdım ama iyice uyku bastırdı kameranın rec tuşuna basıp kafamı yastığa koydum...