5 sene şizofren biriyle yaşadım

sabahın erken saati olmasından dolayı mıdır, yoksa genel karaktweri mi öyle bilemicem konuşması insanı tersler gibiydi, fazla sohbet kurmadan direk mevzuya dalıp oda sordum biraz düşündükten sonra boş odamız yok deyip yol verdi, zannedersem murat'ın yırtık elbiseleri çamurlu yüzüne falan takılmıştı kadın, yoksa dağ başı muhakkak kalıcak bi odsı mevcuttu diye düşünmeme rağmen sabahın erken saatleri olduğu için hiç itiraz etmeden yakınlardaki park geçip oturduk, bavullarla birlikte murat'ı da bırakıp karşı tarafımızdA DURAN PASTANEYE GiDiP POĞAÇA falan alıp geri geldim, bizimkine ikram ettim hiç yok demeden alıp yemeğe başladı, karnımızı bi güzel doyurduktan sonra murat acıklı bir ses tonuyla, kardeşim yaptıklarımın hiç birini hatırlamıyorum, sadece sana zarar vermek istemiyorum, ne olur bana kızma gibi büyülü laflarla damarından içeri iğne gibi süzülüp girdi, zaten bende hiç kızmamıştım sorun onda değildi içine giren şeytandaydı, dayanamadım bine kucağımı açıp evladımı sever gibi omuzlarından kavrayıp her zaman kardeşimsin dedim,

dinleyen olursa anlatmaya devam edicem...

tam bunun otobüsü yaklaştığı zaman yarın işyerinden izin al benim iş yerine zütüreyim gibi bi teklifte bulundu, bende aslında hala içimde merak vardı bu sorudan sonra gün yüzüne çıktı hemen kabul ettim, güzel bi günün ardından eve kavuştum yine aynı mevzular yemek yatak uyku gün ışığı kahvaltı, bi gün önceden izinimi almışım hazırlanıp beraber çıktık yola,

size iyilik binler
http://inci.sozlukspot.co...Fad%C4%B1m/@koptu%20geldi

eve varmıştık artık uyumayacağımız için çaydanlığı ocağın üstüne koyup murat'ın yanına geçtim, nasılsın iyimisin (bunları hep kendim için soruyorum) baya bi çökmüştü tabii fiziki olarakta ruhsal olarakta hayatımda ilk defa böyle olaylar zincirinle karşılaşmış olmama rağmen soğuk kanlılığımdan hiç taviz vermemiştim ama içim içimi yiyordu aylardır deliksiz uykuya hasret kalmıştım, murat dedim şu olayları baştan anlatsana sana kim emir veriyor söylediğin kişiler kim sonuçta bana zarar vermek istiyorlar kim olduklarını öğrenmem benim en doğal hakkım gibi modern cümlelerle murat'a biraz giderlendikten sonra yavaş ses tonuyla anlatmaya başladı,

Okurum bi ara reserved.

edit: Hasan Karacadağ yanında halt etmiş amk :D

akşama kadar müşahade altına aldılar bide baş parmağı kırırmış onuda alçıya aldılar bize yol verdiler, eve doğru yola çıktık, üzüldüğümü fazla belli etmesemde içim parçalandı bişey olucak diye çocuğa, biraderim var mı bişeyin canım bişey istiyor mu aileden böyle gördük tabii hasta olan birine hemen istekleri sorulur yok kardeşim diye geçiştirmesine rağmen gittim manavdan kiviyi çok seviyordu 2 kilo kivi aldım eve geçtik, olayın şokunuda atlatmışım başladım taşağa sarmaya olum araçlar soldan geliyor sen niye sağına bakıyorsun diye fazlada hırpalamadan yatırdım uyusun diye bende kendi yatağıma geçtim,

bu kendine geldiğinde suratıma soğuk soğuk bakıyor ne oldu murat neyin var uyur gezer misin ne oldu falan bende o sıra panik oldum hastaneye gidelim mi falan soruyorum tekk bi cevap yok elim ayağım titriyor bi ses verse kendime gelicem, bunu iyice bi salladım hafiften yüzüme doğru bakıp "onlar geri geldi" diyorum kim geldi nereye geldi murat olum neyin var bu yine sustu, hala olayın bilincinde olmadığım küçükken dinlediğim bi uyur gezer hikayesinden dolayı olaya ona bağlıyorum ama aklıma hiç gelmiyor rahatsız olduğu.

canım sıkıldı artık onu orada bırakıp geldim eve bayadır odamı temizlemediğim için içersi benim alışık ama başkasının alışık olmadığı koku bürünmüştü temizlik şarttı, bide içerde benim güzel kokum haricinde acaip bi koku vardı mide bulandırıcı vurdum duymaz olduğum için giblememiştim ama temizlik şarttı, bi güzel odamı süpürdüm tozu falan aldım yerleri silmeye başladım ufak tefek eşyaların altı toz kapladığı için eşyayı kaldırıp o şekilde yerleri siliyorum, bu ufak eşyalardan biride bilgisayar masamdı, normalde ayağını koyduğun yer boş ama hemen yanında kasayı koymak için duran dolabın altını eve girdiğimden beri hiç temizlememiştim, onu kaldırmamla birlikte beyaz beyaz kurtların sardığı kiprit kutusu kadar et parçasını gördüm bian midem kalktı di yandanda düşünüyorum bu nası girdi buraya diye elime poşeti geçirip aldım camdan dışarı fırlatım, elime aldığımda farkettim ki alt kısmında kısa sarı tüyler vardı,

aha uykuya daldı
kesin korkutucak yine bunu amk

reklamlara girme panpa olaya gel

edit:züt oldum

fayt club terk sonra şizofrene bana yumruk at der

geçtim bende karşı koltuğa oturdum buna bakıyorum, televizyona kitlenmiş ama tv'de görüntü var ses yok öyle mal mal bakıyor,lan kamil napıyon dudaklarını mı okuyon dememle telefonun titreşimindeymiş gibi sarsıldı haha, eve gireli 15 dakika oldu tamam oda sadece tv'nin ışığıyla aydınlanmış ama o kadar kapıyı açarken falan ses yaptım, kulağını gibim diye içimden geçirirken sesinin normal tonundan bi kaç ton daha yüksek, çocukken yetişkin birinin sesini çıkartır gibi "selamun aleyküm" dedi,

hocada üstüne döktüğü parsömeni katlayarak ufaktıktan sonra silindir şeklindeki içinde sıvı olan cama koyup üstünü kapadı, sonra murat'a dönerek bunu kalbinin hizasına gelicek şekilde hiç yanından ayırma diye tembihini yaptı, içimden bu kadar mı yani herşey sona mı erdi? kurtulduk mu? falan soruyorum ama öyle ummak zorundaydım, hoca yavaşca ayağa kalktı gitmemizi ister gibi içgüdüsel olarak bende kalktım peşimden murat, hoca yol vermeden hocam ne kadar borcumuz diye sordum gönlünüzde ne koparsa diye söyledi cebimdeki 5-10 kuruşu vermedim tabii, 50 tl (bugün ki değeriyle) verip eve dönmek için yola koyulduk, yolda gidekler murat bana dönüp hiç bi işe yaramayacak bunlar onların gücüne kimse ulaşamaz gibi fantastik bi o kadar ürkütücü kelimeler söylüyordu, yok kardeşim herşey yoluna girecek hoca işinin piri verdiği şeyle sana yaklasamazlar gibi telkinlerde bulundum ama içimden geçiceğine dahil hiç umut yoktu,

hemen saate bakıp istanbul- amasya otobüste yolculuk yaptığımızı kalkış saatini firmayı bide bulunduğum saati söyleyip yardım istedim ilgilencez dedikten sonra telefonu kapadılar oysaki hiç kapatmalarını istemiyordum tanımadığım bi ses bile bana teselli veriyordu kendimi daha güvende hissetiriyordu ama kapadı huur çocuğu, ormana yüzüm bakacak şekilde dizlerimin üzerinde çömüp oturdu başka yapcakta bişeyim yoktu ara sırada murat diye yüksek seslen bağırdım ama geri dönen ses yok ne olmuşdu bu muallakye nereye kaybolmuştu kafamda binlerce soru var, saatler ilerleyip gitmesine rağmen ne gelen var ne giden otobandan geçen araç sayısıda yarım saatte bire düşmüştü artık karanlığın büyüsü korkutmuyordu beni ama murat'a bişey olmuş mudur duygusu içimi kemiriyordu ne olursa olsun o benim arkadaşımdı ben çağırmıştım onu,

buna ilk gelmeleri benle tanışmadan 3 ay önce olmuş, televizyon açıkken uyuya kalmış aradan saatler geçtikten sonra televizyonun sesisonuna kadar açılmış tabii bu da o sesle uyanmış televiyona bakmış ama karıncalar var, o korkuyla hemen ayaklanmış televizyona yaklaşırken televizyonun karıncalanma olduğu zaman gri siyah olur yaa he onların siyahları bir araya gelerek bi figür oluşturmuş, bu o korkuyla televizyona yanaşmakta vazgeçmiş ama bu seferde bu figür bunla konuşmaya başlamış,

komutan o kadar şaşırmasına rağmen hiç olumsuz bir tavır sergilemeden (sanki hergün aynı böyle olaylarla karşılaşıyormuş gibi) tuttuğu tutanakları ifadeleri falan imzalatıp serbest bıraktılar, böyle bir olayın akabinde adama kalmak için yer soramayacağımdan murat'ı da alıp çıktım, karakola gelirken gözüme çarpan ufak bi motel vardı hiç vakit kaybetmeden oraya gittik, bizim malıda kendi dünyasına bırakıp tek laf etmeden motele vardık, motel'in giriş kısmı resepsiyondan ziyade oda gibiydi, içerde sadece 1.060 boylarında 60-65 yaşlarında bi teyze vardı,

döndüm açtım hemen ışığı kimi getiriyon kanka diye cevap alamayacağımı bildiğim halde üst üstte sordum bu kafası öne doğru sanki birine bakıyormuş gibi hiç giblemedi beni, ışığı kapattım, tuvalete girip bi güzel işedikten sonra vurdum kafayı yattım, sabah oldu hemen kahvaltıyı hazırladım, kaldırdım bunu bi güzel karnını doyurdum vurdum çıktım işe, buna tembihledim bişeyin olursa hemen ara diye, iş yerine vardım aklıma geldi iş yerine haber vermemişti diye kontürü falanda yoktu neyse öğle paydosunda çıkar giderim işyerine durumu anlatırım dedim,

memleketimin otogar'ına varmıştık artık, gelmeye 1 saat kala babamı aradığım için otogar'da hazır bekliyormuşzaten, arkadaşımı getireceğimi söylememe rağmen babam hiç yadırgamadan bütün samimiyetiyle bana sarıldığı gibi onada sarılmıştı, köyde geçirdiğimiz 2 hafta içersinde murat kendini toparlamış hiç bi garip harekiti olmamıştı, en hüzünlü günümüzde kıt kanaat geçimini sağladığı hayvanların bi gece içinde boyunları kesilerek telef edilmesiydi babam yinede şükür etmesini bilen bi insandı kahrolmamıştı ama üzülmüştü, sizin gibi benimde aklımda yanan lambanın içinde murat vardı ama hiçbir kanıtım olmadan onuda şuçlayamazdım,

edward norton

bu bininde din'le falan hiç alakası yoktur normalde hep merhaba falan der, aklı fkri gibişte olan bi tipti, tabii son zamanlarda çok değişmişti, yeni halinede alıştım sorun yoktu yani, aleyküm selam dedim, biraz sessizlikten sonra kalktım ışığı yaktım, hacı tv'yi kapada uzun zamandır sohbet etmiyoruz bi kaç kelam edelim dedim zaten aklımda bin tane soru var son zamanlarda yok hastane falan derken bayadır sohbet etmemiştik,