5 sene şizofren biriyle yaşadım

ufak bir detayı kaçırdım gün içinde kaydettiğim kamera görüntüsüne baktım, murat saat 1.00 gibi odama giriyor kafası öne eğik başımda bi buçuk saat bekledikten sonra elini havaya kaldırıyor, olay bu şekilde cerayan ederken bende bi sağa dönüyorum bi sola olayın olduğu dakika içersindede nefes nefese uyanıyorum bi kaç saniye böyle bekledikten sonrada murat'ı görüyorum zaten devdıbınıda biliyorsunuz.

bu kadar mı hadi be kardeşim devam et sonunu anladım murat ölüyor sen kız kardeşiyle evlenıyorsun herhalde ama bu kadar az yaz ma

bak seni giberim şunu yaz hepsini bitir ondan sonra paylaş at yannanına bak lan hergün 2 satır okuyurz gibtiricen en sonunda muratın bacısını

yaz sen kanka okuyoz biz bugünkü gibi cok part ve seri yaz

bu hızla 20 seneye anca biter hikaye

hadisene kikiii

rizörvıd.

rezervef

gece vakti bide ormanlık alan, otobüsün arkasından bakıp içindeki sessizliği dışındaki egzos sesinle kıyaslamam içim parçalandı resmen, murat'aa bakıyorum normalde kolay kolay sinirlenmem vurdum duymaz bi yapım var ama kendi içimde fırtınalar kopar hayatımda ilk defa birinin burnunu kırmak istemiştim hatta daha fazlasını , neyse bu durumda bile sakinliğimi korudum artık neyin var murat demektendde sıkıldım kafamın içinde çözüm aramaya başladım, yoldan tek tük araç geçmesine rağmen aracın içindekiyle empati kurup orman için 2 adam otostop çekiyor tabii ki almam amk in midir cin midir diye,

çözüm yok!!! tek medet murattaydı artık şakayla karışık kanka seninkilere söylesen uçursa bizi diye espri falan yaptım murat bozukdu ama cevap vermekten ekgib kalmadı kanka şuan yanımdalar dedi, ay dilimi eşşek arısı soksaydıda sormasaydım diye kendime kızdım, yapcak bişey yoktu gibe gibe yürüyecektik belki ilerde falan motel otel vs yer vardır diye, o gün allahtan yarım ay vardı önümüzü görebiliyorduk ama yine insan ister istemez tırsıyor bizdede öyle bi tırsma var, muratı önden yürütüyorum tabi muallak arkamda durması rahatsız ederdi beni bi kaç km yürüdükten sonra ormanın içinde çalı sesleri falan gelmeye başladı ikimizde olduğumuz yerde kaldık hareket etmiyoruz,

lan sağıma bakıyorum hafiften hava karanlık ay'ın yaptığı gölgeler var isteğin şekli ver cin mi dersin ayı mı dersin yani senin beyninin zevkine kalmış bişey, yavaşca ayağımı kaldırdım bi adım öne giderek murat ı hafiften ittirdim yürü devam et diye, bu arada tekrardan çalı sesleri geldi zütüm yese gircem ormanın içine bütün korkularımla yüzleşicem ama nerde, çalı sesini duydukca yürümemiz yavaşladı bu arada sesler dahada yaklaştı ve çoğaldı bi yandan ormana bakıyoruz bi yandan hızlı yürümeye başladık , ormanın içinden doğru hızlı bi atakla arkama düşücek şekilde bişey fırladı hemen arkamı döndüm onunla beraber diğerleride fırlamıştı,

THY uçağı 2013 de düşüyo olaylar 2006 da bitmiş oluyo daha yarıdayım bakalım başka hangi failler çıkıcak
yanlış yazmış beyler haber 2003 e ayit fail yok yani şimdiye kadar

(bkz: facebook u gibertip medyayı sallamak/#128039243) gibertme başladı

çocukluğumdan bir alıntı :
7-8 yaşındayım akşam saat 21 gibi annem evdeki biriken çöpleri atmam için dışarı gönderdi, bizim oralarda hayat hava karanlık olduktan sonra durduğu için sokakta bi allahın kulu yoktu, çöp kutusuda bi mahalle aşağıdaydı neyse attım çöpleri geri geliyorum, mahallede çeteleşen köpekler arkamdan doğru bana koşmaya başladılar o panikle en yakınımdaki apartmanın içine kaçmak için koştu ama huur çocuklarının kapısı kapalıydı hemen arkamı döndüm bütün köpekler karşımdaydı ısırdı ısırcaklar, karşı koymam bişey ifade etmeyeceğini biliyordum o korkuyla yine bütün sakinliğimi koruyarak köpeklere doğru ben size ne yaptım evdeki kemikleri bile size verdim karşılığı bu mu? falan sanki karşımda insan var , belki insan olsa anlamazdı ama köpeklerin havlaması durmuştu fazla geçmedende yavaş yavaş geriye doğru gitmeye başladılar.

karanlıktan tam seçememiş olsamda kurt olabilir çakal olabilir bu tarz bişeydi, hepsi birden hırlıyorlardı yıllar önceki anım aklıma gelsede bu riski göze alamazdım elimdeki bavulu sallayarak birazda bağırarak geri geri adım attırmayı başardım ama kaçmadılar tabii ki, bi yandan uzaklaştırmaya çalışıyorum bi yandan yerde ay'ın ışığında dal parçası seçmeye çalışıyorum murat binininde yardım etmesini bekliyorum ama hiç bi destek yok, en sonunda aradığım dal parçasını buldum bavulu hemen yere atıp bu binerin üzerine saldırdım bi tanesinin sağ boyun tarafına vurmamla sesindeki o incelik beni rahatlatmıştı ama bunlar gitmeye pek gönüllü durmuyorlardı, bi kaç defa daha sopayla vurdum ama yine nafile en sonunda sopayı bi tanesinin karnına doğru hızlı bi şekilde batırdım sopa tam girmesede karnıkta ufak bi yarık açmaya yetmişti o acıyla hemen kaçmaya başladı diğerleride bi kaç saniye bana baktıktan sonra uzaklaştılar, gidişlerini seyretttikten sonra arkamı döndüm murat bini yok bavulu yerde ama kendisi kaybolmuş, o sırada yoldan geçen aracın ışığıyla yolu takip etsemde o ortamda bulunan tek insan bendim.

hadi panpa bekliyoruz

anlat panpa cok sardi

olum şu flashbackler yannan gibi oluyo benden söylemesi lost terk amk

olm 3 gün bakmadım biriksin diye daha 10 tane entry girmişin
adam gibi uzun uzun yaz ya da özet geç bitir git
otobüse diyemediniz mi mola yerinde yada yerleşim yerinde indirsin diye ortalık yerde indirmiş aq böyle bi kekoluk görmedim
neyse seriii

MURAT DiYE BAĞIRMAYA BAŞLADIM O AN AKLIMA HiÇ BiR FiKiR GELMiYORDU NEREYE KAYBOLDU DiYE DÜŞÜNÜRKEN 2 KiŞiNiN VERDiĞi HUZURDA KAYBLMUŞTU BENDE, aklımı gibim nasıl düşünemedim ki telefonum vardı, hemen cebinden çıkardım 155 i aradım telefon çalmadan kapanıyordu telefonum çok az çekiyordu ondn aramadığını düşünüp biraz yürüdükten sonra tekrar aradım yine aynı şey sonradan aklıma gelmiş olması nedeniyle biraz geçikme yaşamış olsamda ormanlık alan yüksek ihtimalle jandarmaya bağlıydı az çekmesine rağmen bu sefer telefon çalıyordu telefon açıldı karşımda genç bi ses, sorununuz ne falan soruyor durumu anlattım şuan ormanın içinde yol kenarında tekim arkadaşım vardı kayboldu falan dedim tam olarak nerde olduğumu sordu amk orman yolu ismi mi olur tarif edemedim aklıma otobüs geldi hangi şehirde olduğumuzu bile bilmiyordum