45 yaşında şişko kadın düşürdüm netten

Hayat basit bir rüyadır aslında. Büyük sözlerin altında kaldığınız zaman canınız çıkabilir. Öyle gerçek bir rüyadırki; "soyut" dediğimiz şeylerin acısını hissederiz en derinden. Ağlıyarak rahatlıyabiliriz bazen, kimimiz bir sigara yakar, kimimiz alkol ister damarlarında. Bir rüya olduğunu bilmeli hayatın! işte o zaman korursun kendini tüm soyutlardan. Yüzündeki korku ifadesidir düşmanına en zayıf noktanı belli eden. Soyutlandığın zaman bu soyutlardan işte o zaman en cesur ifadeyle başın yukarda gezersin. Kimi zaman her hikayede kendini ararsın ve aslında bir hikayenin içinde olduğunu anlarsın. işte bu rüya bu hikayedir, bu hikaye hayattır. insanları tanıdıkça insanlık kavrdıbını yitirirsin içinde. 21. yüzyılın modasıdır bu. Hani demiş ya şair "En fazla bir yıl sürer yirminci asırlılarda ölüm acısı.". 21. yüzyılda yaşıyoruz, birgünü bulur mı acaba? insanlık öleli çok olmuşta yasını tutan yok.
En büyük hastalık nedir bilir misiniz? Size inanılmamasıdır, hemde en ihtiyacınız olduğu anda. Ürkek bakarsınız o zaman her yüze. En çok o zaman açık verirsiniz düşmanınıza. Diyememki "Bilmezsiniz siz sevilmemenin acısını!". Çünkü; bilirim kabuğunuzun içinde binlerce acı yatar. Kopup kurtulmak istediğimde hayattan ne yapmalı? ilerlemediğiniz bir yolda yürüdüğünüzü farkettiniz mi? Bir kısır döngünün içinde yaşadığınızı? Monotonluğa bu kadar mı alıştınız? Sadece birkaç doğruydu istediğim. Yüzünüzü saklamamalıydınız, maskelerinizi çıkarmanız gerekirdi. Hanginize git diyebilirdim? O kadar cesaretim hiç olmadıki. Yalnız kaldığımda kendimden korktuğumu bilmelisiniz artık. Tek isteğim beni yalnız bırakmamanızdı. Tüm gerçeklerinizle kabullenmeye hazırdım.
Bazen hepinizin kendi hayalgücüm olduğunu düşünüyorum. Gerçekten var mısınız? Peki hayallerim bana neden bu denli ilgisiz? Kifayetim, manevi düşüncelerden ibaret. Şimdi arşta arzdayım meleklere. Mecazi sayfalara işlemişim kaybolan tüm harflerimi. Kalemi kağıda kattıkça içim acımış sürekli. Garip bi tat var ruhumda bugün. Ekşi vurdu yüzüme, acıdım. Ben en büyük hayalperesttim sizler için. Realperest bir hayalperest, evet hayalin içindeyim. Eğer siz benim hayalgücümseniz neden bu kadar realsiniz ve neden bu kadar ilgisiz? Sizler için ne olduğumu yıllarca düşünüp durdum. Kendi yerime kocaman bir hiç koymaya karar verdiğimde, en değerliniz tutmuştu elimden. Şimdi yok ve biliyormusunuz şimdi iğrenç bi hava teneffüsündeyim. Gözlerim kapandığında "Ah yazık!" diyenlerin dertlerini hep merak ettim. Madem bu kadar ilgisizdiniz, neden ilgilendirdi sizi bu kadar ölümüm?
Hepimiz yedi milyarlık bir cahil ordusunun erleriyiz. Dünya ise koca bir cahiliye. Zaman çok yavaş ilerliyor. Ya ben hiperaktifim ya da bu cahiliye hiperpasif. insanlar haramparanoyak olmuşlar artık. Hepsinin korkusu aynı. Sadizmi kanınıza işlerken, mazoşist tavırlar sergiledim. Kelimelerimi duyanlar "Ey küçük çocuk! Bunlar senin neyine?" dediler. Bense sizin farketmediklerinizi merak ettim hep. Şimdi hepiniz gidebilirsiniz. Birşeyin farkındayım artık! Ben yalnızca benim. Ben kim miyim? Ben inanmadığınız Realperestim...