4 yıl

Neslihan'ın sınavları bitti geldi. Bodrum'a gittik görüşme için aynı departmanda olmuyor dediler. Olmuyorsa bende giderim diye çektim resti. Müdür oğlum saçmalama falan dedi ama nafile. Babamı aradım "artık dedim şirkete geliyorum." istifayı yazdım. şirkete geçtik babam neslihan'ında çalışabileceğini alsancaktaki showroomda birine ihtiyacı oldugunu söyledi. Kayınpederi aradık. Onayı alamadık. "o kadar uzun boylu değil be oğlum" dedi. üstelemedim. ama fikir geldi tabi

aradım tekrar.
- Peki izmirde bi iş bulsak bizle kalmayacağı lojmanının olduğu bi otel mesela baba?
- öyle olur
- tamam o zaman dedim ve kapattım

Babamın arkadasının küçük bi oteli vardı. Neslihan'da zaten turizm okudugu için çok rahat satış pazarlama departmanında çalışabilirdi üstelik lojmanı da vardı. Hemde bizim yazlığa 3 sokak. nasıl sevindim anlatamam size.

Herşey hallolmuştu. onayda alınmıştı yazın beraberdik. Hele ki ben fabrika da olacağım için çok sıkıntı da olmayacaktı.

devam edicem beyler gibleyen varsa

devam et aga

Ertesi gün fabrikaya gittik. Abimin ofise 1 masa daha atıldı benim için. Abimin tüm sorumluluklarını ben devralıcaktım abim zaten 3 ayda işleyecekti beynime hepsine. Kontratlar ihaleler ödemeler falan ilk gün iş olmaz dedi masayı düzenledik bilgisayar bağlandı yeni dahili hat telefon çekildi. pazartesi ilk yönetim kurulu toplantıma bile katılacaktım. Abim önüme bi dosya yığıntısı koydu. bunlar geçmiş işler çözersin zaten bakarak dedi. görmen için söylüyorum dedi. Abimin askere gitmesini pusu da bekleyen biri daha vardı. amcamın oğlu "Serhan". Fabrika da çok az payları olmasına rağmen görseniz fabrikayı işletiyolar sanırsınız. Sadece %12si amcamın %8i serhanın %25i benim %25i abimin %30u babamın üzerineydi şirketin otomatikman yönetim kurulu toplantılarına bile gelmiyorlardı. Amcam bir gün dedi ki; eğer serhan o koltuğa oturmazsa hisselerini satacağız dedi. Babam peki satın dedi. hemen bi alıcı ayarlandı babam tarafından amcamlara bizim alacağımız belli edilmeyecekti. Komisyon ödendi aracıya ve o %8i de aldık. Artık amcam hiç bişey söyleyemiyordu. final zamanı geldiğinde yüzük bahanesiyle tek tek hocaların hepsinden ödev aldım. sıkıntısız 3. sınıfta bitti. Neslihan'da bitirip gelip iş başı yaptı. Abimin askerliğine 2 ay kadar kalmıştı.

işe iyice yoğunlaşmıştım, neslihanla cumartesi pazarları beraberdik sıkıntısız gidiyordu. Benim benzin paramı da artık şirket gideri olarak gösteriyorduk. Amcamdan yana bi muhasebe müdürümüz vardı. Yönetim kurulu toplantısında bir gün araç plakalarını ve harcadıkları benzin miktarını söylüyordu. konu döndü dolaştı benim harcadığım benzine geldi tahmin edersiniz çok gezdiğim için çok harcıyordum. işte 35 ... kafamı kaldırıp baktım. 4510 tl ile en çok harcayan şirket binek otomobili olmuştur. Birazcık kısmamız gerekiyor diye girdiğinde babam susturdu ve şöyle dedi;

" bu masadaki bardakların parasını kim veriyor?" cevap "siz efendim"
" peki ya ofis masrafları?" cevap "siz efendim"
" peki ya bardakların içindeki sular?" cevap "siz efendim"
" peki ya maaşlarınız?" cevap "siz efendim"
" hayır değil işte, onları serkan veriyor, bu şirkette abisi kadar payı var, abisi kadar söz hakkına sahip. Sen şimdi bana diyorsun ki kemer sıkmamız lazım, dosayalara bakıyor kendi çocuklarım şirket açıldığından beri en yüksek karımızı yapıyoruz. Ben salak değilim, eğer ki çok kemer sıkmak istiyorsan benim oğlumun harcadığı benzinle değil kendi maaşınla yapabilirsin" dedi. Oha babama bak lan hiç böyle görmemiştim. yuh amk gibti attı 2 dakika da.

artık yönetim kurulu toplantıları benim sunumlarımla geçiyordu muhasebe müdürüne güvenmediğim için tüm kontrolleri ben yapıyordum ama yine de yetişemiyordum. Bu süreç cumartesi çalışmalarını beraberinde getirdi. Neslihan'ı iyiden iyiye sinir etmeye başlamıştı ilgilenemiyordum. Bir cumartesi ofiste tüm dikkatimle çalışırken neslihan'ın sesini duydum ofise gelmişti. Lap diye girdi içeri, hayatım derken, nerdesin ne yapıyorsun sadece pazarları yüzünü görebiliyorum artık diye bi sinir patlaması yaşıyordu. Çözüm basitti benle çalışabilirdi. Abimde artık gelmiyordu işe çünkü, son zamanlarını tatil yaparak değerlendiriyordu. konu kayınpedere açıldı. Kayınpeder onayladı 1 şartla neslihan'ın ananesi gelecek ev tutacaklardı. böylece yazın onlarda gelebileceklerdi. iş yeri sorunlarını özel hayatımıza hiç yansıtmadık. Bir gün ofiste çalışırken neslihan hesaplarda birşey farketti(bu arada ikimizde muhasebe dersi aldığımız için çok rahat kalkıyorduk altından kafa basıyor yani.) her ay ortalama 1000 tl kadar yevmiyeler geç yatıyordu ama fabrikanın hesabından olması gerektiği zamanda çıkıyordu. Yani bu demekti ki, bizim muhasebeci repo yapıyor, gecelik faizi indiriyordu. Hemen babama haber verdik. Babam şirkete geldi gösterdik. Babam muhasebeci bini çağırdı. Bu ay yevmiyeleri serkan halledicek dedi. O ama nasıl olur efendim izin veremem ya ekgib yatırırsa falan dedi. Bundan sonra hep serkan yatırıcak sende gelen mahkeme ihbarıyla uğraşıcaksın dedi. Nasıl yani oldu oç. "Biliyoruz" dedi babam sakin bi ses tonuyla ama zaten ben iyice bilenmiştim hala mal mal sırıtıyodu anasını gibtiğimin evladı ceketi cıkardım. oturuyordu arkasına geçtim. "sen" dedim sert bi ses tonuyla, babamı kandırmışsın, abimi kandırmışsın, beni kandırmışsın. Bi tek kimi kandırmadığını biliyorum" dedim. Babam da anlatmak istediğimi amcamı aradı hoparlörü açtı masaya koydu

- Napıyorsun Samet?
- iyi abi sen?
- bak biz ne bulduk?
- ne buldunuz abi?
- senin muhasebecin repocu cıktı oğlum.
- nasıl yani?
- basbaya gel gösteriyim evrakları.
bi 2 saniye sessizlik oldu.
- Cevap versene it diye bağardı. Hemen fabrikaya gel, hisse senet takibatlarını da getir.

Amcam geldiğinde herşeyi bildiği yüzünden belliydi, neslihan'a "sen biraz çıksana güzelim ailesel mesele" dedi. Neslihan tam hareketlendi babam eliyle durmasını işaret etti.

- Senden daha yakın olan biri ailemdendir samet kız kalıcak
- abi nasıl herşeyi biliyor mu?
- o buldu zaten samet hiç hata olacağını tahmin etmediğiz, kontrol etmediğimiz, yevmiyelerden çıktı.
- şimdi nolcak?
- bilmem muhasebe müdürün söylesin.
Tam birşey söyleyecek gibi davrandı ki ben devraldım.

"Amcacım şöyle olacak ki zaten repoodan kazandığınız para hisse senetlerine ortalama tekabul eder, yani hisse senetlerini devredeceksin, olay mahkemeye taşınmayacak" dedim. Kabul edip hisse devirleri yapıldı. Babam hisselerde yeni düzenlemeyle annem dahil 4ümüze %25lik pay ayırdı. akşam neslihanları davet etti. sorun kalmamıştı yeniden mutluluk.

Evde adeta şenlik havası vardı, Yemek yendi babam cebimden bi hediye paketi çıkartıp neslihana uzattı. Neslihan kızardı ama falan dediyse de babam inatcıdır, verdi paketi. pakette, kırmızı kadife bi kutunun içinden baş harflerimizin olduğu bir gerdanlık çıktı. neslihan kabul edemem falan dediyse babam "sen bana bugun milyarlarca liralık emek ve para zaiyatından kurtardın bu az bile dedi. Ananesi kayınpederleri aramış, o da babamı aradı konuştular babam neslihan gibi bir kız yetiştirdiği için teşekkür etti.

Zaman sorunsuz giderken, abimin askere gideceği gün gelip çatmıştı abisini askere gönderenler bilirler nası bi acı olduğunu. Hemde acemilik mardin kızıltepe, usta birlik mardin savur dağ karakolu.

biraz mola beyler

tamam bekliyoruz bağımlı yaptın bizi bin

geldim beyler

3 gündür senle yatıp kalkıoz hadi sonu vardır bu hikayenin inşallah biz evlendik deme hiç heycanlı olmaz sonu...

@314 evlenmedik hayır ama hayatımı gibmeye devam ediiyo misafir geldi part giremedim amk :(

takipteyiz panpa bitir artıkhikayeyi iyice meraklandırdın

olum mutluysan niye hayatını gibsin ki ? bu kadar şey yaşamışsın daha napıcan mis gibi kız işte

@316 daha 3. yıla geçmedim
@317 sorunlar baş göstermedi daha az sabredin şu misafirleri yoliim yeni yıla entryle başlarım.

mıuhasebe müdürünüzü gibim panpa. para çalma o.ç diyecektim.

ulan seko gibtin belamızı yeni yıla senle giricez verdim şukunu bin kurusu nedensiz yere kanım ısındı sana

@320 reel isminizi bilmesemde bende size ısındım. istanbulda olan varsa adres vercem gelin amk

gerçek ismim mehmet izmirliyim hikayedeki anlattığın izmir özdere vb tüm yerleri biliyorum