4 yıl

@2388 yok yapmadım daha

nese anlat hikayeyi sonuna kadar da o zaman tavsiyemi yaparım

@2392 eyvallah

la bana cvp vereceğine yazsana amk

@2393 dosyalarla uğraşıyorum amk 2den sonra yazacam

burdayız bitene kadar yaz seko...

45 dakikaya burdayım

daha 15 dk var aq gel artık hadi

geldim başlıyorum

oh sonunda bekliyoruz panpa

abimi çekip kounşmayı planladım. ama kafa bi rahat kalmıyor ki amk. resmen düğün modu bizimkiler hep bir şeyler var akan engel tanımıyorlar bildiğin evlendirecekler lan beni. abimi çektim sonunda;

- aga noluyo böyle kimse bi tak demiyor bana?
- kendin kaşındın seko
- aga ne kaşınması ya.
- o zaman vur yumrugunu dıbına koyim noldu lan 2015'e de.
- doğru dedin. kalktım ayağa

"neslihan!" koştu geldi elinde mavi bi kumaş var.

- bu nasıl?
- o ne?
- perde rengi.
- ne için?
- evimiz için.
- e zaten bordo perdellerimiz yok mu bebeğim?
- evlenince onları mı kullancaz?
- 2015'te düşünürüz aşkım. yüzü düştü anladı ne demek istediğimi ağlamaya başladı.

abee bi part daa verenmii?

abim çıktı hemen odadan kumaşı attı elinden, bana baktı... sadece baktı boş boş. ağzından şu kelimeler döküldü;

- sen beni sevmiyorsun artık.
- o nerden çıktı bebeğim?
- çocuklarımız olacaktı. deren koşucaktı, derin bana sarılacaktı. sesi titriyordu. göz yaşları yanaklarından süzüldü. elimle çenesini tutarak kaldırdım.
- ben seni nasıl sevmem aşkım?
- düğünümüz izmir'de olacaktı. beni dinlemiyordu delirmiş gibiydi. birşeyler mırıldanıyordu. o hışımla çıktım odadan bağarmaya başladım;

"beğendiniz mi yaptığınızı? delirtttiniz kızı hepiniz. biriniz ikiniz değil hepiniz. tak vardı bırakmadınız bizi kendi halimizde yaşayalım tak vardı evlenin diyecek. tak vardı sevgilimi benden nefret ettirmenize."

ben bağrırken dedem kalktı. omzumdan tuttu.

"sana kimse zorla evlen demiyor. dün niye bağarmadın böyle? nerdeydi aklın? herşey güzelken iyi deme? zoru gördün mü koy suyu? aferrim sana aferrim. bırakın sizde elindekileri bunun ağzına uyup iş yapmayın." abime baktım omuz deviriyor napayım der gibi. montu aldım çıktım telefonu kapattım. deli danalar gibi basıyorum dikize baktım abimde gelmiyor. şimdi hem ailemin hem sevgilimin nefretini kazanmıştım.

artık gidecek bi evim sığınıcak limanım sevdiğim yoktu. herşeyin başladığı yere otogara sürdüm arabayı, o güzel kızın bana ilk baktığı ana döndüm. melek gibi salınırken, bal gözlerine ilk baktığım yer. ilk kez kalbimin tüm zamanlardan farklı attığı yer. mevsim yazdan dönmüştü kışa geliyordu. şimdi ise yaza yaklaşıyorduk. doğum günü yaklaşıyordu neslihan'ın bilemezdim bunun beraber kutlayacağımız son doğum günü olacağını.

bu arada hikaye 28 mart gecesi sona erecek. bilginize

o değilde yaz panpa sen. aq 28 ine çok var yazacakların az mı ?

hafif esen rüzgar artık gözyaşlarımı tutmama engel olamıyordu oturdum köşeye ağlamaya başladım. ayakta durcak gücüm kalmamıştı. akşama kadar dolandım eski evimize baktım mutlu olduğumuz günlere yeller vardı şimdi yerinde. şu kavşakta sarılmıştım ona, bi sonrakinde el frenini çekip korkutmuştum. şu marketti ona çikolata aldığım, şu yoldu yürürken kucakladığım bu sahildi elele gezdiğimiz, şimdi rüzgarın kumu kaldırması gibi hafif. arabaya bindim. tüm anılarımı canlandırıp mutlu olmaya çalışıyordum. hava kararmaya başlamıştı. eve gitmeyecektim. kararlıydım lunaparkın oraya çektim arabayı koltugu yatırdım uykuya daldım. sabah daha gün ağarmamıştı cama vuran bi el açtım camı polis,

- buyrun memur bey.
- ihbar var.
- nedir?
- bizimle merkeze kadar gelir misiniz?
- geleyimde noldu?
- aracın plakası ihbar edildi.
- araç benim.
- buyrun beyfendi merkeze.
- tamam geliyorum.
- arabayı arkadaş alır.
- hop yok öyle bişey kalsın.
- peki.

merkeze gittik komiser odasına çağardı ulan suçumu bile bilmiyorum. komiser dedi ki;

- nerdeydin sen?
- lunaparkın ordaydım.
- ailen çok endişelenmiş.
- niye endişelenmişler ki?
- dünden beri yokmuşsun.
- doğrudur.
- şimdi yanına bi arkadaş vericem doğru eve.
- yok gerek yok ben giderim.
- var var. gitmeyeceğini ikimizde biliyoruz. hay amk polis nerden çıktı ya?

@2405 bu seviye de yazacam panpa

Panpa onu bunu bırakda Kuşadasında da mı okuyodun üniversiyeyi doğru söyle

amk bi rahat da vermezler sanki atıcan uçurumdan kendini