4 yıl

güzel bi akşamdan sonra ailesi neslihan'ın kalma konusu açıldı. Onlar okul relaxtı aga. devam sıkıntıları yoktu. Zaten kimse iplemiyordu artık onun okulu bitirmesini evlenince de bitirirsin nolcak diyolardı. Artık bende iyice adapte etmiştim kendimi evlenmeye okulu bitirip askere gider gelir diyordum. "kalsın" dedi babası "ne kadar istiyorsa" dedi. "Sağol baba" dedim. yine reflex olarak. herkes bi anda bana baktı, ama kimse yadırgamadı. Neslihan'da o masadan sonra benim aileme de benimle aynı hitap kelimelerini kullanmaya başladı. Günler güzel geçiyordu, kavgasız gürültüsüz devam ediyordu hayatımız, artık aynı odada kalıyorduk neslihanla, kimse karısmıyordu. Vize zamanı gelmişti. Bahar vizeleri hey yavrum hey sıçtık doğru düzgün derse bile gitmiyordum. Notları topladık hocalar yüzüğü gördü kaybının sebebi belli oldu falan derken, taklayla atlattık vizeleri de sıkıntısız. Soluğu istanbulda aldım vizenin bittiği gün.

selam yarram anlatmaya devam et.

ılk bulduğum uçakla istanbula attım kendimi, havaalanından çağrı karşıladı. Eve vardığımızda, yemek normal düzeyde sade hazırlanmış, sıradan bi aile yemeğiydi. Extrem bi muhabbet olmadan, akşam yemeği tamamlanmıştı. Salona geçtiğimizde ise saçma sapan bi dizi vardı tvde o izlenmekteydi. bu sessizlik beni tırstırmıştı. sonunda birşey patlamasa iyiydi. sakin bir oturuştan sonra, çağrı "öldük mü lan?, hadi çıkalım" dedi. çıktık bastık bostancı'ya birşeyler içtik falan saat öldürdük. yine güzel gidiyor, herşeyin bozulmasından korkuyordum. Akşam eve döndük herkes uyuyordu yatak organizasyonu bizim neslihanla yatmamız için ayarlanmıştı. yattım sarıldım uzun zamandır. böyle başbaşa sessiz bi yerde kalmamıstık elimi beline doladım. bir öpücük aldım. Elini sardım artık ellerimiz kavradıkca gördüğümüz parlayan yüzüklerimiz vardı. çok iyidi lan. anlatamam o mutluluğu size sabah oldu. Kahvaltı hazırlanmış ondan sonra uyandırılmıştık.

02.30da bi kaç part daha girip kaçıcam

uppiiiiii

hay amk ya ulan kahvemi alıp geldm okumaya

beyler kusura bakmayın hatun geldi. Yazamadım o yuzden yarın arayı kapatıcam merak etmeyin.

kahvaltımızı ettikten sonra bostancıya indik. oturduk konustuk, geleceği planladık. Korkularını dile getirdi. "ya bırakırsan beni" diye başladı cümlesine ve şöyle devam etti;

"ya sensiz kalırsam, sıkılırsan benden yada yaşadıklarımızdan. Ben sensiz yaşayamam. hıçkırıklarımda boğulur giderim. tek yaşama amacımsın, tek dalımsın. Seni çok seviyorum hayatım" dedi. sıkıca kavradım elini "bak hayatım" diyerek başladım cümleme

"bugün elini tutuyorum, yarında tutacağım, önümüzdeki yaşadığım bütün yıllar boyunca da. Ancak beni ya bırakırsan diye bi daha bi cümleye başlayıp benim kalpten ölümüme sebep olma. Önümüzdeki güzel zamanlara, çocuklarımızın güzel yaşdıbına adıyorum ömrümü nefes aldığım her dakika. Bana ne olursun ya ile başlayan cümleler kurma. seni yaşamımdaki herşeyden çok seviyorum" dedim. Bunu söylerken gözlerinin içine bakarak konuşuyordum. Gözleri dolmuştu ama tutuyordu. Ağlamamaya çalışıyordu. Daha sonrasında tutamadı zaten, dalgaların kayaları döver gibi gelip gittiği o gün sevgilimin göz yaşları yanaklarını dövüyordu. ona göre mutluluktandı bu, bana göre ise endişeden. Kafadaki soru işaretlerini hiçe sayarak bastım bağrıma kokusunu tüm ciğerimi kaplayacak kadar çektim içime.

bi süre sessiz oturduktan sonra "fenere kadar yürüyelim mi?" dedi. "tamam" dedim. sahilden çıktık yürüyerek 45 dakika civarında fenere vardık her fırsatta fotoğraf çekiliyorduk. odamı biraz daha dolduracak malzeme topluyordum kendime. Fenere vardığımızda yorulmuştu. bi cafeye oturduk kahvelerimizi içmeye başladık. bu arada sezon yaklaşıyordu. gitmem gereken bi işim vardı. Kışı çalışmayarak atlatmıştık ama yazın mecbur çalışıcaktım. Gelip bodrum'da benimle çalışmasını benimle kalmasını istedim. Amcabey'e sorulacaktı. akşam için kararlaştırdık. biraz daha oturup kalkıp moda tarafından kadıköy'e kadar yürümeye devam ettik. kadıköyden dolmuşa binip eve döndük. Zaten akşamı etmiştik. yemek askeri gazinoda diye bi not vardı dolap üzerinde. hazırlanıp hemen yola cıktık beklememişlerdi bizi rahatsız etmek istememişlerdi. hemen bastık kışlaya vardık. Haber verdik. Gelip bizi kapıdan aldılar. herkes epey süslüydü. birşey mi kutlanıyordu acaba falan derken bizim kayınpederle, kayınvalidenin evlilik yıldönümü çıktı. ilginçti epey o kadar evli kaldıktan sonra insanların birbirine öle bakmaları süper birşeydi. Bizimkiler evlilik yıldönümlerinde başbaşa oldukları için belki bilmiyorum ben ama epey kalabalık kutlandı yıl dönümü bizim bodrum işini konuşmak bir sonraki güne kalmıştı. Bi atraksiyonda çıkmadı zaten sorunsuz döndük eve. Neslihan'ın sınavları başlayacağı için ben dönücektim ertesi akşam.

sabah kalkıldı. kahvaltı son kahvaltı oolduğu için hepberaberdik. tam zamanıydı konuşmak için bodrum mevzuunu hemen açtım konuyu dedim böyle böyle olsun istiyoruz. Amcabey "tamam da senin çalıştığın otele neslihanı alacaklar mı bakalım?" dedi. "ben ayarlarım efendim" dedim. "e tamam o zaman" dedi. "ayrı kalıp beynimizi yiceğinize takılın" dedi. sınavlardan sonraki hafta için görüşme ayarladık. yani sadece 10 gun ayrı kalıcaktık yine demekti bu. ben o aksam döndüm 10 gun yanlız kalacak olmanın üzüntüsü ama 10 gun sonra kavuşacak olmannın verdiği heyecan vardı.

bugünlük bu kadar. Hüseyin yüzünden yazamıyorum. Tüm dikkatimi dağıtıyor.

özet geçin amk insan bu kadar okur mu ...

@233 kimse okusun diye yazmadım 4 yıl önce başlayıp çok yeni biten bişey. Özeti zaten bu
edit: daha anca 2 yıl bitmek üzere

Seko bişey sorucam ya.Hikaye 4 yıllık diyosun, daha 2 yılı anlatmışsın ayrıca.. başlarda bostancı traffic'e gittik dedinde. Benım hatırladıgım kadarıyla traffıc 2010da açıldı. Senın hesaba göre bu 2009a falan tekabül ediyor. Mekanı yanlış hatırlıyorsun sanırım.
Ayrıca hikaye güzel. Kafamda böyle soru işaretleri olsada merakla beklıyorum. Yalan gerçek kımın umrunda. Guzel bı hayat veyahut guzel bı hıkaye. Ikısındede takdir ettim yanlış anlama olmasın. Kolay gele *

@235 traffic sahil kenarında 2010da acıldı suadiye otelin ordan yukarı cıkınca hemen sağdaydı eskiden ama aynı sahiplerimi farklı mı bilmiyorum.

@236 hmm, kusura bakma o zaman ben bilmiyorum daha öncedende var olduğunu. neyse beklıyorum devdıbını. reserve

@237 hüseyin kafamı gibmeye devam ettiği için yarın devam edeceğim.

bağımlı yaptın bizi seko * bişy sorucam sende honda mı var ? kaza yaptığın yer mavişehir carrefourun arkası mı ?

seko bende peguot var kapışalım mı? şaka bi yana hikaye sardı merklandırdın bin

fakeysede iyi yazmışsın gerçeksede dıbına koyam buraya yazcagına kitap yazsana amcik

@239 golf vardı izmir - söke( o zamanlar neşetiye de bitiyordu otoban) otobanın viyaduk tırmanısında yaptım kazayı.
@240 audi var şimdi bana farketmez, her türlü *
@241 kitap yazmak aklıma geldi ama sıkıntılı iş, isim bile değiştirmeden yazıyorum.

bi kahvaltı edip yazıcam beyler.