4 yıl

lan seko ya, biraz hızlı yaz

tamamini bi gecede okudum yeni uye olabildim seko buyuksun !

seko reyiz bundan sonra full burdayım biraz uzak kaldık ama olsun

arkadaşım kaza yaptı bu gece part atamayacağım bilginize.

edit: geldim herif iyi amk

huzurlu bir gece geçireceğimizi düşünüyorduk ta ki saat 9 civarında kapı çalana kadar. gelen neslihan'ın abisi ve babasıydı. sanki adam dövmeye geliyorlar amk. amcabey daldı içeri "neslihan" diye gürledi. neslihan annemle beraber çıktı. hal böyle olunca amca bey biraz sakinleşmişti ama kararlı kızı zütürecek.

- gidiyoruz neslihan.
- gelemyeceğim.
- burda kalmana izin veremem.
- nedenmiş?
- evde kalman gerek çünkü.
- sebep?
- öyle istiyorum çünkü. böyle dediğinde gerilen sinirlerim patladı.

"siz istiyorsunuz diye aynı şehirde yaşadık, beraber yaşamak için isteğinizi bekledik. yapacağımız herşeyde izninizi aldık. ama siz tatmin olmadan ısrarla bir yenisini istiyorsunuz."

tekrar gürledi;

"neslihan bu gece benle geliyor, dışarı çıkmasını da yasaklıyorum. çok istersen gelir evde görürsün." tam ağzımı açtım sıçma pozisyona geçecektim ki annem tuttu. bakışıyla sus dedi resmen. neslihan bana bakıyor bişeyler dememi bekler gibi.

- amcabey, izninize sığınarak rica ediyorum ki neslihan burda kalsın?
- hayır!
- bakın rica ediyorum.
- hayır demesiyle annem atladı beyler,

"siz değil miydiniz kızını izinle bize gönderen? siz değil miydiniz izninizle beraber yaşamalarını kabul eden? şimdi nerden çıkıyor bu? ne istiyorsunuz? çocuklar evlenecekleri tarihi bile belirlediler size mi kalmış bozmak?" annem çok sinirliydi, bi o kadar da sakin konuşuyordu, çünkü neslihan'ın ailesinin varlığımızdan dolayı beni istediğini savunuyordu. tartışma büyüyecek gibi olunca neslihan'ın abisi denedi bu kez,

"baba bak serap teyze'de gelmiş kalsın kız" amcabey bu kadar baskıya dayanamadı, yarın görüşürüz diyerek kapıyı çarptı çıktı.

rezerved. okuyacağım.

yarının fırtınalı olacağı daha şimdiden belliydi. aşk göğüs gerebildiğimiz kadar bizimdi. ne kadar taşlanmış bi kot kadar dandik olsa da yine moda olacaktı. bekleyecektim ve görecektim. hayatımın sendromlarını taşlama makinesine gömecektim. en azından inanmaya başlamıştım herşeyin düzeleceğine zamanın tekrar lehimize çalışacağına, beni tekrar sımsıkı saracağına, ağzını doldura doldura aşkım diyeceğine, elele yine gezilere gideceğimize. sevincimi belli etmeden ona sarılacak, tüm sıcaklığımı kılcal damarlarımın sıcaklığına kadar aktaraacaktım. herşey güzel olacaktı.

http://goo.gl/21Q0m

bi ara devam

panpa bunun ailesi bence senin kızlarını onlardan uzaklastırdıgını düşünüyo ondan böyle davranıyolar bence

panpa sen simdi söylemesen de ben tahmin edebiliyorum o özge gelecek anahtarı vermeye dahi olsa gelecek ve neslihan da bunu mutlaka görecek sana (her ne kadar sen geçmişte neler yapsan da) ben senin için ailemi karşıma aldım sen neler yaptın diyecek ve ayrılacaksınız. sen de diceksin ki ben bu kadar kıskanç bi kızla neden bu kadar sene beraber oldum, neden katlandım bu kadar sene ona ama demiceksin ki ben neden özgeyle yattım.

"gitmesek mi"ye katılmakla birlikte, neslihanı intikam vs gibi duyguların ele geçirip saçma sapan şeyler yapacağını da düşünüyorum ben.. bir nevi "nasıl oluyormuş görmüş" duygusu.. yine de bekliyoruz tabi..

@2217 her gün sordum kendime neden özgeyle yattım diye...

[o.o]
/)__)
-"--"-

@2218 nerdesin sen ya?

ertesi gün özge'nin gelip anahtarı kıskançlık tribiyle anahtarı evin ortasına atıp gelmesinden korktum amk. yalan yok. ama korktuğum gibi olmadı. telefonum çaldı arayan özgeydi.

- sek
- efendim.
- anahtarı nasıl vercem sana neslihan görürse?
- nerdesin sen?
- bostancı
- 1 saate ordayım.
- tamam.

evden işim var bahanesiyle çıkıp bostancı yolunu tuttum.

bostancı'ya vardığımda hafif rüzgar vardı, üşüten cinsten değil. özge'yi görseniz sahil yolunda klip çekiyor sanki saçlarını savurttura savurttura yürüyor. beni etkilemeye çalışıyordu galiba. yanına gittim.

- altta bi fon müziğin ekgib he.
- ne diyon be?
- klip diyom aman neyse.

avucu sımsıkıydı. anahtar ordaydı belli vermek istemiyordu.

- hadi özge.
- kalmasını isterdim.
- kalamaz.
- eve girdiğimde bu lafını hatırlatacağım.

ben bunu bir kinaye olarak algıladım tabi. anahtarı kaptığım gibi eve bastım. annemle muhabbet falan derken telefon çaldı. arayan çağrı;

- seko
- efendim.
- neslihan'ı almaya geliyorum.
- akşam çözdüğümüzü sanıyordum.
- çözememişiz evde katliam vardı.
- nasıl yani?
- babam esti gürledi.
- ya ne diyeyim bilmiyorum ki.

o anda ışık yandı kafamda bize izmir'de müdahale edemiyorlarsa neden istanbul'dayız.

neslihan'a döndüm;

- izmir'e gidelim.
- ne zaman?
- bugün orda karışamıyorlar.

anneme baktım;

- ne dersin?
- olur oğlum nasıl istersen
- hazırlanın bi saate o zaman.

çağrı'ya gideceğimizi haber verdim.

çağrı tok bi ses tonuyla;

- beni bağlamaz hacı ama büyük sorun çıkar demedi deme.
- bişey olmaz şimi arayacak neslihan sizinkileri.
- siz bilirsiniz iyi yolculuklar.
- sağol.

neslihan annesini aradı izmir'e gideceğimizi söyledi. 2 dakika sonra babası aradı beni;

- gidiyormuşsunuz.
- evet.
- sordunuz mu?
- sorcaz mı?
- siz bilirsiniz ne diyeyim.

artık yola dökülme zamanı gelmişti.

ovv panpa bu amcabey cok sorun cıkarıcak gibi görünüyo cok fena gazlamıslar onu

başlayamadım bi türlü şu hikayeye amk

gece devam panpalar 2 civarı burdayım