4 yıldır ailemle konuşmuyorum sizce kötü

birşey mi. bana yaptıklarını hayatım boyunca unut(a)mayacağım.. hayatımı(zı) değiştiren bir karar verdiler. kız arkadaşımın ölümüne neden oldular. her zaman aklımda unutmuyorum , gözlerimi kapayınca kalbim sızlıyor. şu an bi kız arkadaşım var ve hamile. yaşımda 27.

kardeşimde hastaymış. babamla konuşmuşlar , tümörü var falan dedi arkadaşlarım.

liseliler gelipte canımı sıkmayın lütfen. gelin şurda iki dakka akıl verin , arada kaldım..

amk kısa bi özetini geçeyim , devdıbını birazdan yazarım kafam dağılsın biraz..

kız arkadaşımın ölümüne neden oldular. onları istesemde affedemem. kız arkadaşımda onu unutamadığımı biliyor. onun hayaliyle yaşıyorum. çok kötülükler yaptılar bize.

yurt dışına çıkmıştım , uzun süre ailemle ve sevgilimle iletişime geçemedim. ailem kız arkadaşıma yalanlar falan söylemişler.

13 haziran 2006

fransa'dan geldim. havaalanında beni bekleyen arkadaşlarımla evimize gittik. orada yarım saat oturduk. damla'yı görmek için sabırsızlanıyodum. bin patronlar kimseyle iletişim kurmayacaksın dediler yurtdışından. sadece bu telefonla bu iş adamlarını arayacaksın dediler. apar topar yolladılar fransaya.

sonra damlanın evine gittim. kapıyı vurdum kardeşi açtı. "naber kız" dediğim gibi sarıldı ağlamaya başladı. "beni bu kadar özleyeceğini bilmezdim" dedim. içerden babasıyla annesi geldi. suratları bir karış. babasının yüzü bembeyaz. ben daha hiçbirşeyi bilmiyorum.

gel oğlum içeri dediler konuşmamız lazım.

içeri girdim oturduk. evin içi karanlık . televizyonun üzerini kapatmışlar. pencereler kapalı falan. ben huzursuzlanmaya başladım. damla'nın nerede olduğunu sordum. annesi birden çığlık attı. ali dayıyla gizem hemen yanına koştular sus falan diyodular. sonra babası beni diğer bi odaya aldı.

-gel oğlum senle bi konuşalım

- konuşalım ali amcada damla nerde ?

-hele bi gel söyleyeceğim

hertarafta damlanın resimleri vardı , çamaşırları falan kat kattı.

- ali amca , ne konuşacaksın benimle.

-bişey söyleyeceğim ama sakin ol kemal.

- nooldu ki yav, damla nerde.

---oğlum damlayı geçen hafta toprağa verdik---

birden midemde bi kasılma hissettim , o kadar şiddetliydi ki , dişlerim kamaşmıştı.

nasıl olduğunu sormadan dışarı kaçtım hemen , midem bulanıyordu. kapının önündeki , büyük boya kutusuna benzer şeye kustum. gözlerimden yaşlar akıyordu. bayırdan yukarıya doğru yürümeye başladım. tam bayırın ucuna geldim ki , kafam kendine geldi.. hemen aşşağı doğru koşmaya başladım. öyle bir düştüm ki dizim parçalanmıştı.