4 yıl

seko beklıyorum ona gore

Hadi monaco

gir panpa gir

upupuup

giremedim beyler dışardan geç geldim epey

detay:

" insan kayıplandıkça, acılarını silmek için para harcamayı arttırır, ama sadece para ve zaman kaybeder, elbet para biter zaman daralır, işte o zaman yine yanlızlığınla başbaşasındır. dün senle paranı yiyenlerin hiç biri yoktur. Telefonlarını açmazlar, yanına uğramazlar. yanlızsındır, ışığı kapatırsın, bi sigara yakarsın, radiohead çalar pcde, 2 kadeh doldurursun, biri kendine, biri karşında olmasını istediğine. bi ondan çekersin, bi karşındakinden dudakların dudaklarına temas etmişcesine alırsın tadını. sanki o an mutfaktan bişey almaya gitmişte bardağından otlanıyormuşsun gibi. 1 kadeh içim anında 2 içtiğin için hep x2 kombolu gidersin. kafan bulanır, yaptıklarına üzülürsün, andıkça daha beter içersin soluğu ya yatağında ya da klozette alırsın. binlerce liralık arabalar, evler yolalr tatmin etmez seni. hep fazlasını istersin. bi an sıyrılmak için bi uğraşın olmalıdır... "

buralardayım seko..

@1971 facete göremedim panpa

@1972 offline dım panpa, geliyorum..
edit: gitmişsin

--spoiler--

--spoiler--

beyler part giricem yarım saate

ve koydum müziği açtım sesi ev inliyordu, ama boşluktan, duşa girdim çıktım, kaç sigara yaktım bilmiyorum. dolaptan viski çıkardım, bardağa koydum. daha bir yudum almadan dışarı çıksam iyi geleceğini düşündüm. arabaya atladım, ortaköy'e kadar sürdüm. köprünün ağzına çıktım ordan. köprüyü geçtim. fenerin amçı vardı o gün kadıköye girilmez, direk bostancıya kırdım. bağdat caddesine hiç girmeden sahile indim. arabayı parkettim, sahil tarafında çimlere oturdum. bi sigara daha yaktım. biri geldi.

- sigaran var mı abi fazla?
- var buyur.
- sağol abi 2 alsam?
- al al. o ara 5 tane çıkarttım paketten. son 7 sigaraydı.
- abi çok o sende de yok hem fazla.
- arabada var benim bi paket daha.
- olmaz öyle bu birayı al abi.
- araba kullanıcam olmaz.
- abi arabaya koy bari.
- ya tamam anlaşıldı gitmicen sen var hadi.
- tamam.
- sağol abi.
- eyvallah.

çocuk bile anlamıştı kafamın tak olduğunu. arabaya atladım devam o arada telefon çaldı. arayan neslihan;

- efendim hayatım.
- solladığın arabalara da mı bakmıyorsun sen şaşkın?
- aaa

dikizden baktım, abisinin arabası durdum hemen sağda.
- hayırdır nereye?
- abimle çıktık hava almaya sen?
- geziyom öyle
- ta bizim evin ordan buraya?
- he burdan da izmir'e yardırırım
- dalga geçme.
- ciddiyim.
- neden?
- e napayım artık izmir'deyken daha fazla görüşmemiz mümkün en azından.
- lafı da giydirdin arada.
- ee olacak o kadar.
- neyse hayatım biz seni tutmayalım o zaman devam et.
- tamam varınca haber veririm.

sevgilim hala benim dalga geçtiğimi sanıyordu.

hiç durmadan deli danalar gibi bastım. izmir'e vardığımda saat 04:00 sularıydı. ne yapmalıydı? kordona indim incin top atıyor haliyle, sabah ayazı da başka bi hoş arkadaş izmir'in hırkamı aldım, yürüdüm az totalde geride kalan 3 yılı düşündüm. +58936895789 başlayıp eksilere gerilemiş olan ilişkimi ama huzursuz değildim bu değerlendirmede ilk kayıp riskindeki paniğimden eser yoktu. ege denizi, rüzgarı kadar hırçın kişiliğim, bi anda bu geceki hava kadar sakindi. ben bunları düşünürken saat 05:30 olmuştu bile bizimkiler 6da uyanırlardı. börek alayıp gideyim bari dedim. börekleri aldım, eve geçtim anahtarla girdim içeri hiç uyumamış olan bedenim sallantıdaydı ama çokta umrumda değildi. salona uzandım, annem uyanıp salona gelip beni görünce;

- hiiiii
- benim anne sakin.
- ödümü kopardın çocuk hoşgeldin.
- hoşbulduk anne, sıcak börek aldım soğutmayın.
- tamam kalksınlarda.
- abimi kaldırırım.

hemen odasına koştum.

- ohoooo hala mı uyku.
- kapat ben seni arıcam.
- ne araması be.
- kapat dıbına koyim daha kalk... lan noluyo ne arıyon burda.
- geldim öyle.
- uyu uyan sonra konusuruz gözlerinin haline bak vay dıbına koyim.

kahvaltı ettik onlar fabrikaya gitti bende derin uykuma daldım.

uyandığımda annem neslihan'ın aradığını söyledi. kalktım aradım.

- hayatım sen kaçta izmirdeydin?
- 4
- neden haber vermedin?
- uyuyosundur diye düşündüm.
- evet uyuyordum. çünkü dalga geçiyorsun sandım eve geldim ama yoksun.
- sen yokken kalamazdım orda.
- hea ben eve dönene kadar izmirdesin yani.
- evet.
- tamam döncem yarın.
- yarın gelirim o zaman.
- tamam hayatım.
- hadi öptüm.
- bende.

telefonu kapatıp, kendi kendime dedim ki;

"ulan hatun herşeyi böyle zorlamayla yapacaksa beraber olmamızın ne anlamı var?" işte kayış koparan cümledit bu beyler sizi nolursa olsun moduna sokar.

izmir'de 4 gun üstüne planlar yapmıştım. biliyordum dönmeyecekti eve. fabrikaya gittim. işler tıkırında gidiyordu. istanbul teslimatlarına ağarlık verilmişti. izmir'de işler durgun muydu? hemen ofise çıktım abimin yanına

- naber abi?
- iyi sen?
- iyi aşağda takvime baktım da izmir teslimatı yok denecek kadar az hayırdır?
- bu ara durgun oğlum işler.
- hımmm. bi kaç ihale?
- babam müdahale ediyor sıkıldım iyice.
- 4 gun buralardayım koşturalım birşeyler.
- tamam uyarda hayırdır dıbına koyim?
- hayır şer bilmiyorum artık aga.
- ben giderim istanbul'a
- ne?
- ayrılırsanız, ben giderim istanbul ofise.
- o gün gelsin düşünürüz.

babam girdi o arada ofise, babam "b" abim "s" ben "be"

b- ne kaynatıyonuz lan?
be- hiç ne var ne yok falan gibi işte.
s- he öyle.
b- ya bırakın bu ayakları ne planlıyorsunuz?
be- baba izmirdeki iş düşüşünü gözledim, abime de dedim ki bi kaç ihale mi yapsak hatırlatsak piyasaya kendimizi?
b- oğlum istanbul'daki teslimatlar yetişmezse ne tak yicen?
be- e bitmiş sayılır.
s- aynen bende dedeim ama.
b- oğlum bu adamlar istanbul işin yetiştirmek için bi ton uğraşıyolar, 50 tane işi aynı anda sokmayın fabrikaya. sonra biz zararlı çıkarız. şu istanbul işleri bitsin el atarız burdakilere de rahat olun.
s- iyi sen öyle diyosan öyledir.
be- vardır bildiğin.

birazcık kafamı dağatmıştı fabrikadaki geyik. çıktım telefon çaldı. baktım neslihan.

- efendim hayatım
- ben yarında gelemicem.
- noldu?
- istemiyolar işte izin vermiyorlar.
- ah işte soktun bizi bu çukura bravo
- ne alakası var?
- yok mu sence?
- ya ailem onlar benim.
- 2de 1 şunu söyleyip duruyorsun yetti be. ben neyinim o zaman, istediklerimi düşündüklerimi söyleyemeyeceksem ben niye hayatındayım.
- bana ilk defa bunu diyorsun.
- evet çünkü aynı şeyleri duymaktan bıktım usandım. senin için ailemle papaz olup istanbula taşındım. sırf daha fazla zamanımız olsun diye.
- vur vur yüzüme vur.
- vurmak istesem çok başka şeyler vururdum açtırma ağzımı.
- perşembe günü evde olcam umarım evde olursun.

deyip yüzüme kapadı.

abime perşembe günü döneceğimi söyledim;

- neden la?
- perşembe döncekmiş hatun.
- dönemez.
- nasıl bu kadar eminsin ki?
- sen onu bunu bırakta alış yanlız yaşamaya dışarda buluşmalara artık.

vay amk abim ciddiydi hemde hiç olmadığı kadar. adam okuyordu ilişkimizi resmen. aradım hemen neslihan'ı

- perşembe gelecek misin kesin?
- şimdilik öyle görünüyor noldu ki?
- haftasonuna kadar kalayım diyodum.
- tamam o zaman haftasonuna kadar kal, pazartesi geleyim.
- tamam hayatım.

şaşırmıştım atarlanmamıştı. ilginç bi şekilde kabullenmişti bence artık evde kalmak istiyordu.

bugün bu başlığın tam 60. günü olmuş amk

vay anasını ya neler olmuş azcık uzak kaldık

@1984 nerdesin amk sen akç gündür?