+7
Dost derken köpeğimi kast ediyorum.. Gerçi şu zamanlar da dost diyebileceğim pek kimsem de yok orası da ayrı bir konu.
ilk geldiği günü hatırlıyorum ya dışarısı soğuk olduğu için eve, kutunun içerisine koymuştuk ama annesinden ayrıldığı için sürekli durmadan ağlıyordu. En sonunda dayanamayıp amcama zütürmüştüm gece boyunca onu da uyutmamıştı..
Her ne kadar dişi köpek peşinde koşup haftalarca eve gelmese de bana baya sadıktı. (3 tane de oğlu oldu bu arada)
Motorun peşinden gelme dememe rağmen km lerce koşması, ben bir yere gittiğim zaman orada beni saatlerce beklemesi.. Çalıştığım zamanlarda iş dönüşü beni karşılaması.. vs vs
Ayrı kaldığımız aylar sonrası beni gördüğün de bir sevinci vardı ki anlatamam..
Bu yaşına kadar bir çok hastalık atlattı ama son 1 hafta için de durumu daha da kötü hale gelmişti.. Yürüyemiyordu, yemek yiyemiyordu.. Kuyruğunu bile sallıyamıyordu.
Bu öğlen üstü yattığı yerde can verdi.. Bir nevi acılarından kurtuldu desem yalan olmaz.
Kendisine son bir borcum olarak el arabasına koyup , benim peşimden koştuğu o arazilere kadar zütürüp gömdüm.