Ulan kesin aldatti sonra pisman oldu ondan kaciyo

Rezervasyon 136

Okulun kapısına kadar eşlik ettim.
Okulun kapısından girerken olmayan gibine bile takmadı beyler arkasına bakmadan gitti.
Döndüm geldiğim güzergahtaki metroya binip gittim.
Bu olaydan sonra görüşmedik baya bir süre.
Birkaç kere yazdı aradı ama umursamadım.
Son yaptığı şey zoruma gitmişti.
Birgün annesi aradı.
Naber nasılsın yolun bu tarafa düşerse gel görüşelim gibisinden muhabbetler yaptı.
Yakında okula gidecektim mezuniyet işlemleri için.
Gittim görüştüm kızların ikiside yoktu.
Beklediğimin aksine kızlarla ilgili bir muhabbet olmadı kalktım gidiyorum.
Yenge bir zarf uzattı içinde 9 bin TL civarı bi para.
Zarftan çıkardım parayı fırlatıp attım siz beni ne sandınız diye.
Mekandan çıkarken Patron geldi arkamdan.
Yanlış anlama bu para bizden birşey değil senin paran dedi.
Tazminat bilmem ne dedi ve parayı sokuşturdu montumun cebine.

işi bıraktığımda çıkışımı yapmamışlar geri döner vs. diye sigortam devam ettiği için günüm birikmiş felan ondan tazminatı bu kadar fazla tutmuş.
O paranın kuruşuna hala dokunmadım.
Okulda işlerimi halledip izmire geri döndüm.
Ufaklığın ne işler karıştırdığı bi yandan aklımı kurcalıyordu.
Daha önce gittiğim adrese gittim kapıyı çaldım.
Ev arkadaşı açtı.
Ufaklık nerde diye sordum.
O burdan taşındı dedi.
Aradım telefonu değiştirmiş.
Ulaşamadım.

Dedim ki bundan sonra dünya yansa gibimde değil aramıcam sormucam.
Ararsa açmıcam yazarsa cevap vermicem.
Birkaç defa mesaj attı farklı farklı numaralardan engelledim.
En sonunda annesinin telefonundan aradı.
Memleketteyim izmir'e gelince görüşelim diye.
istemiyorum beni birdaha arama çık hayatımdan dedim.
Ağlamaklı bir sesle;
"Lütfen herşeyi açıklayacağım" dedi.
Son kez dedim kabul ediyorum.
Ama geçen seferki gibi olursa inan ki birdaha beni görmeyi bırak ulaşamazsın bile.
Konuşma bitti şimdi haber bekleme zamanıydı..

Baya uzun bir süre iletişime geçmedi.
Sonra birgün aradı.
"Whatsapptan attığım konuma gel." dedi.
Çıktım gittim cehennemin dibi kadar uzak.
Hedefe ulaştığımda durdum baktım apartmanın ikinci katında balkondan bakıyor.
Motogibletten indim.
Apartmana girip 2. kata çıktım.
Kapı açık bekliyordu..

Sarılmak istedi izin vermedim.
Hak etmiyorsun dedim ağladı.
Anlat dedim dinliyorum.
Ben dedi durdu.
Devam et dedim.

Ufaklık: Gitmek zorunda kaldım.
Fsociety: Neden?
Ufaklık: Öyle gerekti.
Fsociety: Açık konuşmayacaksan gidiyorum ben ufaklık

dedim kalktım.
Tuttu kolumdan tamam dedi otur anlatıcam.
Oturdum hiçbirşey söylemedim.
Diktim gözlerimi üstüne bekliyorum.

Ufaklık: Bak Fsociety senin bana verdiğin değer o kadar ayrı birşey ki ben buna karşılık veremedim.
Fsociety: Bıraksaydın da onun kararını ben verseydim. Bu söylediğin gidişinin bir sebebi değil ancak bir bahanesi olabilir.
Ufaklık: Haklısın Fsociety..

deli oldum amk hadi la hadi

amk her saniye sayfa yenilemek nedir tırnak bitti amk

Fsociety: dıbına koyayım ki haklıyım. Ama haklı olmama rağmen elimde hiçbir gib yok.
Keşke senin gibi haksız olsam da kendimce bildiğim birşeyler olsa.
Ufaklık: Fsociety dinle.
Biz seninle yakınlaştığımızda herşey çok güzeldi.
Hep öyle kalmasını o kadar çok isterdim ki.
Ama olmadı yapamadık.
Fsociety: Yapamadık değil yapmadın!
Ben senin için o kadar çabalarken gibtir olup gittin yıllarca peşinden koştum.
Sen her ulaşmak istediğinde ulaştın peki ya ben?
Her aradığımda numara değiştirdin.
Her geldiğimde evini değiştirdin.
Bu muydu senin çok güzel diye tabir ettiğin şey?
Böyle mi bitmemesini istiyorsun sen!

olum bir sakin olda kız tam açıklama yapsın aq

kanser miymiş lol kanser olduğunu öğrenmiş sen üzülme diye şeyapmış

Fsociety: Aslında konuşulacak birşey kalmamış Ufaklık.
Sen burda ne dersen de bunca geçen zamanı geri getirmeyecek.
Bunca kaybedileni yerine koymayacak.
Şimdi gelsen bile hiçbirşey eskisi gibi olmayacak.

Ufaklık: Haklısın..

Fsociety: Lanet olsun ki haklıyım.
Anasını avradını gibeyim ki haklıyım.
Hakkını hürriyetini gibeyim böyle haklılığın.

Ufaklık: Dinle Fsociety sadece dinle..

Ufaklık: Ben seni çok seviyorum.
O günden beri hiç eksiltmedim.
Ama kötü şeyler oldu Fsociety.
Başta ablam, sonra annem, babam.
Yakınlarım, arkadaşlarım.
Hepsi seni haketmediğimi, sana layık olmadığımı senin sevginin bana çok fazla olduğunu söyleyip durdular.

Bir kelime daha etmeden bitirene kadar dinledim.

Ufaklık: Bir süre eleştiren herkese karşı çıktım. Herşeyin karşısında durdum.
Ama yenildim Fsociety yenildim.
Tek başıma karşı koyamadım.
Zamanla onlara hak verdim.
Sen o kadar saf ve temiz seviyordun ki beni ben sana layık olmadığımı düşündüm.
Ne olacaktı zaten. Ben annemin kızıydım.
Annesinin babasını en yakın arkadaşıyla aldattığı bi kızım ben Fsociety.
Zamanla kendimi senin yanında aşağılık gibi hissetmeye başladım.

Devam panpa devamm

Ufaklık: Seni çok seviyordum ama bu yetersizdi.
Ben hayata geldiğim günden itibaren ailem tarafından lekelenmiş bir kızdım.
Seni haketmediğimin farkına vardım.
Şartların böyle olmamasını olmasını hiç istemezdim.
Senden uzaklaştım. Uzun bir süre içime kapandım.
Kimseyle konuşmadım. Bu pgibolojiye kendimi adadım.
Layık olduğum tarzdan insanlarla tanıştım.
Senden sonra bir çocukla flört etmeye başladım.
Sözde sevgilimdi. Ama ben ona hiçbir zaman o sevgili kategorisinde yer vermedim.
Zaten senden sonra kim hakedebilirdi ki hayatımdaki o mevkiyi?
Torbacının tekiydi. Uyuşturucuya bulaştım.
Hergün ölmek için bir öncekinden daha yüksek doz almaya başladım.
Olmadı Fsociety ölemedim. Bu lekelenmiş hayatta daha çekeceğim çile varmış demek ki dedim..

Ufaklık: Ben seni belki senin beni istediğinden çok daha fazla istiyorum.
Ama gel demeye ne yüzüm var ne cesaretim.
Benim için bunca şeyle savaşmak zorunda değilsin.
Sevmek bu olsa gerek. içinde bulunduğum pisliğe seni karıştırmadan uzaktan sevmek belki de yapılabilecek en doğru şey.
Sakın beni yanlış anlama Fsociety.
Seni her zaman sevdim.
Haddimden çok, yaşımdan büyük sevdim.
Ama layık olduğum gibi bir hayatım var şimdi.
Belki sana yaptıklarımdan sonra bu halimi görmen gizliden gizliye keyif almanı sağlayacak bilemiyorum.
Ama bir isteğim var.
Seni herşeyden, herkesten çok sevdiğimi sakın aklından çıkarma olur mu?

Ağlıyordum lan dıbına koduğumun gözleri görmek için değil ağlamak için yaratılmıştı sanki.
Duygularımı ifade edebileceğim ne kelime vardı ne de başka birşey.
Geberene kadar ağlayacaktım.
Söyleyebileceğim ne bir kelime vardı ne bir cümle ne de yapabileceğim başka bir eylem..