9 yıl artı 7 gündür yok. Öyle bişey ki bu gibtiğimin 'ilk aşk'ı, bazen birinden hoşlanıyorum, biri giriyor hayatıma belki birini seviyorum..

Sonra azıcık canım acıdığında kendimi eski şarkılar eşliğinde Neslihan'ın fotoğraflarına bakarken buluyorum.

Sanki herkes limanmış da tershanem Neslihan'mış gibi, ne zaman bi limanda karaya otursam demir alıp O'na gidiyorum..

En kötüsü de gittiğim tershanemin yerinde yeller esiyor gemimi o eskimiş, terkedilmiş, gibik geçmiş zaman diliminde tamir etmeye çalışıyorum.

gibik bikaç yama atıyorum duygularıma. Hoş! yama atacak yeri de kalmadı duygularımın..

Seviyorum sandığım herkesten bikaç dakika Neslihan'ın resimlerine bakarak vazgeçebiliyorum. Diyorum ki;
'-Yarram, sen Onun gidişine dayandın bu gib kafalı karıların tribi, kaprisi, gibtirip gidişi koyar mı sana?'

Koymuyo beyler.. Keşke koysa, aşık olsam, evlensem hatta çoluk çocuğa karışsam.. içanadolu'da gibik bi ilçede 26'sına merdiven dayamış işini eline almış, evi arabası olan kazmanın tekiyim.

Uzaklaştıkça o'ndan, sanki ben benden eksiliyormuşum gibi bi his patlıyo içimde.. Sevmeyin amk, zütü başı dağıtıyoruz sevince biz.