31 çekerken yakalanma anıları

Lanet olası bir durumdu. Üzerinden çok zaman geçmedi. Ömrüm boyunca hatırladığım her an etim kemiğimden ayrılacak, düşünürken yüzüm ekşiyecek ve de istemsiz kahkalarım hiç olmadık yerde dikkatleri üzerime çekecek. Bu kahkahalar utanç kaynaklıdır.
Amcam kaza yapmıştı. Bütün aile amcamlara gitti. Bütün sülale amcamın ziyaretinde. Ben herkesin gitmesini sabırla bekledim. En son annem de evden çıkınca laptopu sağ tarafıma koyup donu indirdim. Ben sol el ile işi görürüm de... Sağ el ile pc'yi yönlendiririm. Girdim bir az ers sitesine. Kayla Kayden... Hatun kocasını aldatıyor. Kocası salondan bişeyler anlatırken kadın eski aşığıyla kapı arkasında vuruşuyor. Bu formatta çok film var sitede. Format gereği kadının kocasının olan bitenden haberi yok. Her neyse. Ben şap şap... Kadın ahh uhh... Derken kapı açıldı babam içeri girdi...
Nerden geldi lan bu adam!! Kapı sesi duymamıştım. Normalde gelenin gidenin sesini duyar, ona göre toparlanırdım. Bu babam da nerden çıkmıştı şimdi! Olacak iş değildi yani. Allah kahretsin.
Babamı görünce sen ne zaman geldin yaaa dedim. Utancımdan yerin dibine girdim. Babam napıyon len dedi. Bir daha utandım. Böyle işin anasını avranıdı gibeyim derler ya, aynen öyle. Kalkıp toparlansam babam dal taşak her şeyimi görecek. Dizlerimi göğsüme katladım. O an babam biriyle konuşuyordu. Ulan dıbına koyayım insan içinde bulunulan vaziyet gereği bir dışarı çıkar değil mi? Yok... Babam geldi önce ekrana baktı sonra kafayı uzattı penisimi görmeye çalıştı. O korkudan, o heyecandan, o utançdan penisim içine kaçmıştı oysa. Babam bir şey göremedi. Pis pis sırıttı. Ulan, dedi, herkesten beklerdim de senden beklemezdim. Güldü. Ben o an istemsiz kahkahalar atıyordum. Vaziyet ortadaydı. Ne deseydim? Zaten babamı görünce diyebildiğim tek şey sen ne zaman geldin ya olmuştu. Bunu düşününce de gülüyordum. Ulan... Ulan... Kaderimi gibeyim.
Halbuki o güne kadar hiç yakalanmamıştım. Bu konuda kendime çok güvenirdim. Ama babam da amma şeytan çıktı. Ulan nasıl geldin sessiz sedasız... Ve neden geldin? -Yemek yemeye gelmiş... Ulan... Ah ulan... Allah kahretsin. Aklıma geldikçe rengim sararıyor. Olur olmaz yerlerde babamla göz göze gelince bıyık altından güldüğünü görebiliyorum. O da şok oldu. Aklına geliyor sürekli biliyorum. Bunu bilme beni öldürüyor. Allahtan yemek yemeden önce filan ellerini yıkadın mı diye sormuyor. Ya bir de sorsaydı? Ya bir de sorsaydı!
Abartmıyorum, yakalandıktan sonra evden çıkıp amcamın ziyaretine gittim. Adam kaza yaptı ölümden döndü. Bütün sülale amcamın evindeyiz. Babam henüz yok. Millet babamı soruyor, ne zaman gelecek diye. Babamı arayanlar var, neredesin, nerede kaldın diye. Ben içimden inşallah gelmez diye dua ediyorum. Babam geldi sonunda. Bu da beni duygulandıran olay... Hiçbir şey olmamış gibi davrandı babam. Geldi yanağımdan makas aldı. Her zamanki içtenliğiyle napıyon baboş dedi. iyi babacım seni sormalı filan...
Sokakta yürürken kahkahalar atıyordum. Aklıma geldikçe de aynen böyle oluyor. Yazarken de güldüm durdum. Ama her nedense gece uyumaya çalışırken, gözlerim kapalıyken utanç krizleri geçiriyorum. Ve bu yakalanma olayına maruz kalanlara önerim : Paylaşın. Arkadaşlarınızla, abinizle paylaşın. Paylaştıkça travmanız geçecek. Kendimden biliyorum. Yalnız kaldığımda utanç krizleri, birine anlatırken gülme krizleri.
işin kötüsü ne biliyor musunuz? Babam 65'inden sonra gençlik yıllarından kalan küller alevlendi ve yeniden kumara başladı. Eskiden ortağı olduğu, sonra bıraktığı amcamın kahvesinde babamı sürekli kumar oynarken yakalıyorum. 31 çekerken yakalanmadan önce hesap sorabiliyordum. Artık o beni görünce ulan senden beklemezdim dercesine kafasını sağa eğip dudaklarını bükerek bana gülümsüyor. El sallıyor ve ben de gülüyorum. Yani artık babamın kumarına laf edemiyorum. Ne edeceğim zaten! Adam can sıkıntısından, vakit geçirmek için oynuyor. Hem kendi parası değil mi? Çok büyük miktarlarla da oynamıyor. Kime ne!