Beyler troll değil çok ciddiyim. Utancımızdan birbirimizin yüzüne bakamıyoruz. Çok garip bir duygu.
Daha önce evde kedi beslemiş değilim.
Bunu daha yavruyken aldık 4 aydır bizimle.
Bugün evde yalnızdım rahatça 31 çekiyim dedim. Bilgisayar başında horozu gırtlaklarken kapı aralığından aniden bu girdi içeri. Beni görür görmez duraksadı orada. Öyle bir göz göze gelişimiz vardıki böyle bir dram filmlerde yok beyler. Hayal kırıklığına uğradığı çok belliydi. Bi bana bakıyor bi elimdeki malafata bakıyor adeta benden tiksiniyordu. Ben ise tuhaf bir suçluluk duygusu içerisindeydim. Bir süre böyle bakıştık sonra odayı terkedip çıktı. inanın öyle moralim bozulduki boşalmadan 31 ı yarıda bıraktım.
Şimdi herkes evde ama benden uzak duruyor. Göz göze gelmekten bile çekiniyoruz öyle diyim size. Her zaman üstüme zıplayıp benle oynayan o hareketli hayat dolu kedi şimdi sessiz durgun ve yüzüme bile bakmıyor. Babama yakalansam bu kadar utanmazdım amk
Bu hayvanlar neyin ne olduğunu anlıyormu bu tavırlarının sebebi ne olabilir. Kendimi huurluk yapmış gibi hissettiriyor bana