31 sonrası baldıra devrilen yarrak

okudum herkes pkumalı bir nevi hayata özet geçmmiş

Saolun panpalar

okudum, pişman değilim

aynı belgeseli ben de seyrettim "piton avcıları2"

işte o an yazısı olmuş reis

Duygulandım amk

reyiz sabah sabah gene hüzünlendirdin

inşallah gibin kopar

Gözlerim doldu bin

güzel anlatmışsın bu kez.

ilk üç paragraf anlamlı ama konuya giriş anlamsız olmuş.

eksi

vay amk

ağlattın bin

bunun kafa bi harika dostum

reservv

hayatım boyunca hep başka insanlar için sevindim üzüldüm ağladım beyler. başkalarının dertlerini kendimden önce önemsedim. eminim aranızda benim gibi olanlar vardır.

artık hayata bakış açım yaşım ilerledikçe değişti ve kendimi önemsemeye ve kendim için sevinip üzülmeye başladım.

beni son zamanlarda en çok üzen şeylerden biride başlıkta yazdığım şey.

az önce belgesellerde lavukların yakalayıp avuçlarında kafasını tuttukları bir piton gibi elime avucuma sığmayıp bıraksam sağa sola saldıracakmış gibi sert, ıslak ve iştahlı şekilde savrulan yannanımın 31 sonrası sertliğini kaybedip tam küçülmeden hemen önce sağa yada sola doğru devrilip baldırlarımın üzerine düştüğü an..

daha yaşayacak yılları olan fakat vurulan bir balta sonrası kendini yere bırakan kavak ağacı gibi, olmadık bir anda gol yeyip hayatı, herşeyi, kendini izleyen milyonlarca kişiyi gibtiredip kafasını ellerinin arasına alıp kendini yere bırakan kaleci gibi devrilişi ve düştüğü anda ki saniyenin bilmemkaçta biri kadar kısa sürede baldırlarıma bıraktığı titreşim..

hayattan umudunu kesmiş kaldırımda yatıp etrafa boş gözlerle bakan şarapçı gibi etrafa bakışını sonra bana doğru dönüp iç geçirişini hissediyorum adeta. sanki dışarda o kadar ilik gibi karıya rağmen yıllardır tek hissettiği sıcaklık elim olan zavallı yannanım o an dile gelip çekme ananı bacını gibeyim çekme o karıyın dıbına koyayım çekme diyecekmiş gibi geliyor.

az önce gibimin etrafını silmek için kullandığım tuvalet kağıdı rulosundan bir yaprak daha koparıyorum. bu sefer gözlerimi silmek için