308 numaralı odayı anlatıcam

ve ilk gariplik;

bir gece kalktığımda kaloriferlerin yanmadığını muallak müdürün bizi gece soğukta bıraktığını titreyerek öğrendim. hemen kalkıp üstüme kazak almak için dolaba gittim. karanlıkta hem bir yere çarpmamak hemde ses çıkarıp milleti uyandırmamak için çok dikkatli ve sessizce dolaba ulaşmaya çalışıyordum. o anda koridordan gelen fısıltıları ve iniltileri fark ettim.

kendi içimde ikilemlerde kalsam da merakımı yenemeyip kapıyı sessizce açtım. ancak kapının eski ve yağlanmamış olmasıyla iç kemiren bir gıcırtı duyuldu. bırakın odadakileri üst kattaki binler bile uyanmış olmalı diye düşünürken hiç bir tepki duymamak beni çok şaşırtmıştı. fısıltıların geldiği yöne doğru karanlıkta duvarı tuta tuta ilerledim. arada duvarın yanında kapılara denk geliyor ve tokmaklarını tutarak zifiri karanlıkta yönümü tayin ediyordum. birden kapı tokmağı diye tuttuğum şeyin yumuşak ve pütür pütür bir şey olduğunu fark edip elimde sıktım. bu içinde iki tane top olan içi su dolu balon gibi bir şeydi. kafamı kaldırdım bir anda bütün ışıklar açıldı.

korkunç gerçeği o an anladım o sessiz çocuğun taşşaklarını tutmuştum.

derin fısıltı;

gevezenin gidişinden sonra yurttaki herkesin aklında aynı soru patlak vermişti. o gece neler olmuştu. bunu düşünmekten geceleri kimse de uyku kalmamıştı. bu arada sessiz çocuk yurttaki yeni yetmelerden birine çok sıcak davranıyordu. bu yeni yetme inançlı düzgün çalışkan ama ezik bir çocuktu.

sessiz çocuğun kulağına gitmesin diye yeni yetmenin yanımızda olmadığı zamanlarda bu olayın dedikosunu yapar hale gelmiştik. kimsenin bir tak bildiği yoksa da zütlerinden uydurmadıkları rivayet kalmamıştı. yine bunları konuşup kafamıza taktığımız bir gece gözüme uyku girmedi ve kalkıp 308 numaralı odanın kapısına gittim. bu sefer hazırlıklıydım ne olursa olsun korkmayacaktım. kapıyı dinlemeye başladığımda içeriden fısıltılar duydum. ne olduğunu anlamak için kapıya iyice yaslandığımda kapı sessizce aralandı. fısıltılar sanki içime işliyordu sanki beynimin içinde fısıldıyordu. o anda sessiz çocuğu tavana bakıp bir şeyler söylerken gördüm. içimde korkudan çok bu ne gibim yiyor amk sorusu vardı. cesaretimi toplayıp yaklaştım tavana bakıp "bir,iki, üç,dört" diyip bi kaç saniye susuyordu. sonra tekrar dörde kadar sayıyordu.

birden bana baktı gözleri alev alevdi. içimi korku kapladı ödüm patlayacak gibi oldum sanki karşımda bu dünyadan olmayan bir varlık gözlerime bakarak fısıldadı -bir, iki, üç, dört. bir an sustu ve devam etti -beş tam beş tane bal deresi bal 100 tl. derin bi sessizlik oldu ve sonra...

-polen de yokmu dıbına koduğum diyip suratına bakıp sinirle şamarı yapıştırdım.

gibtir lan gerçek satanist ayin yapmaz. adam ruh hastasıymış satanist değil, her taku da satanistlere atmasanız şaşarım zaten amk.

gazete küpürünü koy yavşak

@30 yaratıcılığına hayranım amk ahahahaha

olm hızlı yaz çok merak ettim.

hızlı yaz lan

hızlı yaz lan

hızlı yaz dıbını gibtirtme!

sadece son yazdıgını okudum. devdıbını yazsan da okumam amk, şu saatte yazılacak şey mi bu !

reserved amk. işi yetiştiremedim

@41 hevesimi şevkimi gibtin açtım ferre izliyorum eğlencemin dıbına koydun gibiyim seni

hızlı yaz panpa sabah dersim var.

reserved amk. hızlı yaz biraz.

aradaki entry leri okumadım direkt uzunları okudum ne yannan bi hikaye lan bu dedim amk daha yeni fark ettim
iyice kafam sulandı sabah sabah

reserved

o geceyi de anlat

asıl korkutacak kısımları atlıyosun ben ders çalışmaya gidiyorum amk

bu hikaye gibi sallama olmayacaksa dinlerim.
sallama mallama ama etkilendim yine de.

sadece

(bkz: #75229897)