30 yaşında öğrenci akbili ve 30 bin lira borç

kaç kere öss ye girdin amk . bıkmadın mı denemekten

edit:imla

başa dönelim şimdi; bunları iyi dinle liseli bin. 17 yaşında dünyanın dıbına koyacak kadar enerji vardı içimde. hayat ben nasıl istersem öyle olmak zorundaydı. afrika'da zulularla kanka olabilirdim eğer istersem. 100 metre rekorunu kırmak işten değildi. gerekirse dünyayı ateşe verebilirdim. hayatım dünya'yı dolaşarak geçecekti. venezuella'lı güzel bir hatundan çocuk sahibi olacaktım. petrol tüccarlığı yapabilirdim, belki romancı olurdum. ne istersem onu olurdum ulan. güç bendeydi, içime sığmayan bir güç taşıyordum. kurt cobain'in kabrine gidip 3 kulhuvalla 1 elham okuyacak nascar yarışları için karavan kiralayacaktım.

neyse ben gibtir olup yatayım, akşam devam ederiz. gibleyenlere iyi sabahlar.

abi sen ezerken bu parayi sevenlerin yapma etme demediler mi? sevgili olur, aile olur. topunuz mu penguen şapşallığındasınız?

@20 sabrinin ortasını bekle belki ölürsün.

anlat lan

reserved

reserve üslup güzel

30 yaşında adama ayda 2 bin lira veriyosa ailesi o aile taşaklıdır babanı sömür bin bize ne ağlıyosun yada giydir borcu kıza kaç amk

@23 bildiğin baba parasıyla şımarmış bi gavatsın yani amk

yarra yemişsin panpa

bi yerden altıpatlar bul tek el ense kökünden sık ve alnından çıksın yarrağa yan basmışşın boşuna uğraşma güzel kardeşim

oklahoma'nın da eline verdiler. bir parça daha yazayım, bir sigara içeyim öyle yatayım.

dediğim gibi amaç hayat hikayesini kusmak. 24 yaşında range rover 4 ev yapmış adamın başlığının altına öğrenci akbili 30 bin lira borç başlığı iyi giderdi öyle yaptım. 30 bin lira para mı lan bin? çıkar desen çıkaramam tabi de borç dert edilir mi hiç? neyse ben hikayemi anlattıkça anlayacaksın paranın pulun ne yarak kürek bir şey olduğunu. ben devam edeyim...

ailem beni hiç yönlendirmedi. ne oku adam ol dedi, ne de okumazsan adam olamazsın dedi. ilk okul 1. sınıfın ilk günü siyah önlüğü giyip kendi başıma gittim okula. babamın "sen kaça gidiyorsun bu sene?" demişliği vardır. veli toplatısında veli düzeyinde hiç temsil edilmedim. zaten derslerim de hiç kötü olmadı. davranış açısından da yaş grubumda her daim kanaat önderiydim. hiç soran olmadı amk "senin annen baban yok mu?" diye. ortayı liseyi anadolu lisesi'nde okudum. belli ölçüde çakal biriydim. iktidar nasıl yönetilir içgüdüsel olarak iyi biliyordum. sindirdiğim adamı arıza çıkarmadan azapta tutmayı beceriyordum. sindiremediğim adamı sınıf takımı kozuyla zapttediyordum. "zeki ama pek çalışkan değil." bir öğrenci, okul takımı kaptanı popüler bir ortam çocuğu, saçlarını geriye yatıran yeşil gözlü havalı ve görece yakışıklı haliyle karşı cinsten pek çoğunun genç kız rüyası haliyle kendi küçük dünyasında büyümenin ne demek olduğunu sorgulamayan liseli bir bintim.

off ulan ne yorucu şeymiş bu. devam ederim akşama. haydi kalın sağlıcakla.

@23 hangimiz öyle değildik amk o yaşlarda

resverd

bi gibim olmaz 30 bini kapatırsın.
ama bence kıza bi şerefsizlik yapma hani nasıl olsa borç onun üzerine deyip kızı terk etme. bence tabii.
borçtan öte bi de şerefsiz olursun.
borçda bi gibim yok ödenir amk.

Reserved

reserve

ufaktan başlayalım binler...

liseyi okuduğum ilçe deprem bölgesindeydi. 99 depremiyle birlikte herkeste travmatik haller baş gösterdi. insanların yüzlerinde ablaklık davranışlarında agresiflik ortaya çıktı. okul, binası hasar gördüğünden geçici olarak bir ilköğretim okuluna taşındı. hiç abartmıyorum binler lise 2 ve son sınıf olmadı gibi bir şeydi. herkes harıl hurul öss'ye çalışıyordu. ders saatlerinde dahi test çözülüyordu. gibeyim yapacağınız işi ben gidiyorum demek istiyordum. içinde bulunduğum ortamda yabancılaşmaya başladım. ortam bini gitti yerini melankolik ve epey romantik ergen aldı. bendeki bu değişimi fark eden de yoktu. peder akşamcıdır, eve gece gelir, sabah işe gider, pek görüşmezdik. annem mahallenin şen şakrak ev gezmecisi, altın günlerinin aranan forveti, memleketimin yılın 7-8 ayını yazlıkta geçiren burjuvasıydı. fen bilimlerine yatkın biriyim. pederden aldığım en büyük genetik kıyak budur. benim için anlamak ve uygulayabilmek kafi gelir. halen de öyledir. test sorularını hızlı çözmek hiç skimde olmadı. polinom çözmek, öklit bağıntısı kurmak, kaldırma kuvvetini hesaplamak zevkli şeyler liseli panpalarım. ben çok zevk aldım bunlardan. ama gel gelelim soru tipi ezberlemek için aynı konuda 500 tane test sorusu çözmek benim için çok saçma bir şeydi. yapmadım da zaten. öss'ye hazırlanmadım diyemem, hazırlandım. ama bir yarış atı gibi değil fen bilimlerine ilgili bir ergen gibi hazırlandım. benim daha çok ilgilendiğim şey varlığıma anlam yüklemekti. var olmak nasıl tanımlanabilirin peşindeydim hep. romanlar okuyup günlükler tutuyordum. günlüklerde sürekli kendimi sorguluyordum.

bir sonraki parça ukrayna-fransa maçından sonra. takip edenler varsa reserve bıraksınlar ki yazma şevkim artsın.

ufaktan başla bin