30 yaş sendromu

bak ciddiyim evlilik sözeşmesi yaptır karına çaktırmadan imzalat sonra boşa yolla anasının evine. olduğun yerden taşın uzaklara belki yurt dışına saçları uzat sakalları uzat göçebe gibi yaşa hayatını birde motor al kafadaşlarını bul hayatını doya doya yaşa 60 yaşına geldiğinde zaten herşeyin bitmiş olur geri dönersin dersin karıcım affet bunalım falan 2 haftaya kafalarsın sonra çoocuklar da affeder onlar çalışır sen yersin

motor ve göçebe fikri güzel ayrıca

eşşek kadar adam olmuşsun burda ne işin var amıcık git karını gib olmadı kızını

panpa ne işi kurdun söylede ona göre yorum yapalım

hayatta yapmak istediğim birçok şey var. hepsini yapmak için olanaklar yaratmak istiyorum.
ama hayallerimin peşinde koşarken bir baktım bu hayalleri birlikte yaşayacak kişiyi aramayı unutmuşum.

bu dünyanın ta dıbına koyayım

Kendine bir hobi edinebilirsin. Tek kişilik planlar da yapabilirsin arada. Sonuçta güven varsa yenge bir şey demez.

özet geç amk

@14 panpa bana diyorsan eğer ben yalnızım zaten. fotoğraf çekmeye felan çıkıyorum bazen ama nedense hiçbişey tad vermiyor amk. keşke hiçbir amacım olmadan dünyayı dolaşma şansım olsaydı amk. bu ülkede köle gibi çalışıp birilerine bakmak zorunda olmak çok koyuyor insana.

Evet beyler. Yaşım 30 oldu. Evliyim birde 4 yaşında evladım var. 5 sene önce kendi işimi kurdum. Evimi ve iyi bir araba aldım. Hiç kimseye muhtaç etmedim ailemi. Ama çok mutsuzum şu aralar. Bağzı şeyleri yaşayamadan hayata erken atıldım.Çok fazla çalıştım hep iş amk. Keşke diyorumda daha geç evlenseydim. Daha çok gezip tozsaydım. Keşke hayatı daha çok yaşayıp ondan sonra sorumluluk alsaydım.Şimdi biryere gitsem bir plan yapsam hep 3 kişilik yapmak zorundayım. istediğim yere gidemiyorum mesela... ikilemler içerisinde kaldım.Bu gece hayrola...

28 yaşındayım, bırakın çocuk yapmayı hala evlenemedim. saçlarım beyazladı. yeni yeni meslek edinmeye ve para kazanmaya başladım. şuan bir kızla tanışsam, 1,5 yıldan önce evlenemem. evlensem en az 2 yıl beklerim çocuk için, çocuk dünyaya gelse, 33 yaşında bir adam olurum muhtemelen. 50 yaşında ölmeyi planlıyordum (ciddiyim) ilk çocuk 18ine gelmeden ben ölmüş olabilirim. elinizdeki şeylerin özellikle ailenizin ve daha da önemlisi çocuklarınızın değerini bilin. genç yaşta baba olmak iyidir. yapacaksanız yine yapın çapkınlığı. gezecekseniz yine gezin, onlarla veya arkadaşlarınızla. inanın onlar pranga vurmuyor size, siz kendi kafanızda yaratıyorsunuz prangaları. hayat bir aileyle çok daha güzel yaşanılabilir. neresinden baktığınıza bağlı...

@17 arkadaşım bu ülkede hayat standardı herkesin aynı değil kusura bakma. çoluk çocuk sahibi olmak hoş güzel şey de artık bir ömürboyu birlikte olacağın insanı seçmek bile büyük şans. 8 sene sevgili olup evlenip 1 senede ayrılan insanlar var bu ülkede.

ben de yavaş yavaş giriyorum bu sendroma amk. bu aralar çok bunalımdayım panpalar. herşey üzerime geliyor. valide evlilik baskısı yapıyor amk. ben daha evlenmek istemiyorum, hayatımı yaşamak istiyorum. ne yapcam amk :(

81 liyim panpa...

yani seninle aynı yaştayım...

hayatım boyunca hep çalıştım... 93 yılından bu yana sorumluluk taşıyorum iş anlamında...

babam varlıklı birisi 45 yıldır tekstil hazır giyimle uğraşıyor... üretim yapan fabrikası satın mağazaları falan var...

üni. bitene kadar bende aynı şekilde şirkette çalışıyordum. inş. müh. olduktan sonra babam kendime sermaye verdi ve üni. son sınıfta evlendim...

benimde 4.5 yaşında bir oğlum var ve allah nasip ederse bir ay sonra bi kızım olacak...

bende aynı sendromu yaşıyorum... ve naaptım biliyo musun? üni. sınavına girip işletme okumaya karar verdim ikinci öğretim...

sırf bu sendrom yüzünden, sırf evin monotonluğu yüzünden, sırf 4 kişilik plan yapmamak için 4 yılımı harcamaya karar verdim... sadece hafta sonlarını ayıracağım aileme...

pişman mıyım? 1 haftadır okula gidiyorum kendimden 10 yaş küçük cocuklarla okumak haricinde pişman değilim...

bence sende dene

bağzıdan sonra okumadım

yaş 30 sen hala elizabeth

bağzıdan sonra okumadım

bağzıdan sonra tıkandım

bağzı'yı okuduktan sonra devam edemedim.

Otuz yaşına basan her erkeği az çok saran sendrom bana da musallat oldu. Şunu diyorsun otuzuma geldim, doğru dürüst işimi kuramadım, evlenemedim...
Ayrıca artık adam olduğun için daha az tölare edilen bir insan olursun. Ailen evlende bir yuva kur diye gözünün içine bakar. Gelecek adına karamsarlık çöker üstüne. Kalabalıklar içinde yapayalnız hissedersin kendini. Bu arada en fazla intihar 30 yaş grubunda görülüyormuş. Muhtemelen bunun nedeni otuz yaş sendromudur.