Biralarımızı içerken, ß’nin yanındaki sarışına kur yapmasını ve mekandaki gürültüyü fırsat bilerek C.yle yakından muhabbet etmeye başladım. Benim böyle ortamlarda en sevdiğim şey; beğendiğim bir kız varsa onu ortamdan bir şekilde kopartarak, onunla neredeyse diz dize bir yakınlıkta muhabbet etmek. Tabii az önce bahsettiğim gibi, bunun için mekânın gürültülü olması ve ortamdaki diğer insanların birbiriyle ilgilenmesi gerekli. Yoksa kızı ortak bir muhabbetin döndüğü bir masada ortamdan kopartmaya çalışmak, seni daha da itici hale sokar. Eğer şartlar uygunsa, hamleyi yapmak için vakit kaybetmemek gerekir.

Masaya oturmamla olayı anlamam bir oldu. Bizim yavşak, yanındaki kızla ilk defa dışarı çıkıyordu ve kız da yanında başka bir kızı getirecekti. Ortamda bir erkeğe daha ihtiyaç olduğu ortaya çıkınca, bu bir “Double Date”e dönüşmüştü ve ß’nin aklına da ilk ben gelmiştim. Oturduğum yerden ne işlerin içine girmişim meğerse! Neyse ki, klagib tanışma ve kendini tanıtma muhabbetlerinden sonra ortamın gayet sıcak bir şekle bürünmesi sadece birkaç dakikada gerçekleştiği için, benim için hiçbir sıkıntı kalmamıştı. Kendimi muhabbetin ve C.’nin akışına bırakmıştım.

Eğilip “Amk evde oturup 31 çekeceğine şu masadaki kızla işi pişirirsin işte daha ne istiyorsun. Hesaplar senden tabii” dedi ve masaya doğru beni sürüklemeye başladı yavşak. Tam ß’nin elinden kolumu kurtaracaktım ki, yürüdüğümüz masadaki kızların bana doğru oturmuş olanıyla göz göze geldik. O an, resmen örümcek hisleri devreye giren Peter Parker gibiydim. Kızı görmemle hislerin yoğunlaşması bir olmuştu. Bu gece, o geceydi. içimdekini ortaya koyabileceğim bir gece…

10 15 dakika sonra ß geldiğinde, Tepe’ye doğru yola çıktık. Tabii yolda gibtiği bir sürü kadından bahsetti; ben bin beşyüzüncü kez onu bu muhabbetleri sevmediğim için onu azarladım, o da yavşak yavşak güldü. Kısaca ß’yle klagib muhabbet girişimizi tekrarladıktan sonra, Tepe’ye vardık. Gidenler bilir, oranın en canlı mekanlarından biri olan Newcastle’a oturduk. Baya büyük ve açık bir mekan olduğu ve yemek, alkollü-alkolsüz bir sürü içecek de bulunabildiği için, Newcastle yine hemen hemen doluydu. Tam “Gel lan Arabica’ya filan oturalım bak doğru düzgün yer yok” diyecektim ki, bizim yavşak ß’yi 2 kızın oturduğu bir masaya doğru el sallarken gördüm. Tabii göz göze geldiğimizde bana pis pis sırıtmayı da ihmal etmedi pekekent.

Dedim ve küfürler içinde hazırlanmaya başladım. Bu bahsettiğim arkadaş, “ß” diyelim adına, ülkenin önemli kurumlarından birinde çalışan bir binin önde gideni, üniversite yıllarımdan da en samimi arkadaşlarımdan biri. Gerçek hayatımın tümünü bilmese de, pek çok noktada benzeştiğimiz bir insan. O sebeple, sevgilimin olup olmaması ß’nin zerre umrunda değil; bu durumlar onun benimle takılıp binlik yapmasına engel olmuyor. Biraz da bunu bildiğim için, içten içe mutlu olmuştum aramasına. ß’nin ortamlarında illa ki enteresan kadınlar oluyordu ve ben enteresan kadınlara bayılırım.

Gelenek bozulmadı. Tam yemeğimi yiyip televizyonu ayarladığım anda, bir arkadaşım aradı:
- Nerdesin aq kaç gündür yoksun piyasada?
+Nerde olacam evdeyim lan. Noldu?
-Bırak evi şimdi, birazdan Tepe’ye geçicem seni de alayım takılırız.
+Hay amk ya tam sistemi kurmuştum! Siz geçin ben gelirim belki.
-gibtirtme sistemini lan sonradan gelmeyeceğini biliyoruz. Birazdan geliyorum hazırlan çabuk.
+Tamam aq tamam ya.

Anlatacağım ikinci kadın, bu sefer Ankara’dan. ismi C., üniversite 4. Sınıf öğrencisi. Birkaç ay önce tanıştığım birisi. C., 1.65 boylarında ne zayıf ne de kilolu diyebileceğimiz, dolgun bir kadındır. Onunla, bir arkadaş ortamında tanıştık. Bir gün, bir gece önceden indirdiğim House Of Cards’ın yeni bölümlerini izlemek için işten eve adeta uçarcasına gelmiştim. O gün için tek planım, yemeğimi yedikten sonra televizyonda geniş geniş diziyi izlemek ve bira içmekti; adeta bir terapi gibi. Ama bu tür planların en önemli özelliği, hep sekteye uğramasıdır.

Devam...

yalancıyı dilenci...
ben yokum çuğu

Rezerve edildi

Okurtttt

Bi ara bakilir rezz

Oku bakalım

tarafsızlığın kenarlarında konuşlanmış bekleyen kelimeleri bir araya getirerek en saçma cümleleri kurmayı istemek belki onulmaz çaresizliğimizin çekimserliğinden kaynaklanıyor gibi görülebilir diyebiliriz ya da hiç ağzımıza almadığımız kelimelerin ortaya çıkmasını bütün benliğimizle istememizden kaynaklanıyor diye düşünebiliriz ki düşünceler içinde boğuşmaktan kurtulmayı istemekle alakası da olabileceği gibi bırakılmak istenen bütün yazım alışkanlıklarının verdiği bıkkınlıklardan sıyrılmayı içimizden gelen büyük bir isyan ve tereddütün getirdiği reddediş duygusuyla kağıtlara karalama yaptıktan sonra buruşturup çöp tenekesine atmak şeklinde başarabiliriz gibi gözükse de aslında saçmalama isteğinin dışa vurumunun tarafsızlığıdır.

Wlla girişi bile beni etkiledi helal olsun..! Okuyacağım

Rezzzzzz

Rezervasyon

Her kadınla ilgili sadece ilk sevişmeyi detaylı anlatacağım, aradaki bağı görmen için; daha fazlasını isteyen olursa özelden yazsın, onlara ayrıca başka sevişmeleri de anlatabilirim. Salt bir erotik hikayeden farklı bu hikaye çünkü, içinde hayata dair bir sürü detay var.

D.'nin hikayesi şimdilik bitti ama hikaye devam ediyor... Yarın gece, Ankara'da yaşayan bir kadını anlatacağım. Yarın görüşmek üzere...

D.’yle kongre sonrası görüşemedik; farklı şehirlerdeyiz ve bazen o bazen de ben müsait olamadık. Ara ara iki arkadaş gibi mesajlaşmaya devam ediyoruz, onunla gündelik konuları konuşmak da bana iyi geliyor. Bakalım, belki bir gün gelir ve hikâyenin virgülden sonraki kısmını da deneyimleme şansına sahip olurum. Bunu isterim; çünkü o çok nadir bulunan özel bir kadın…

Onu temizlemek için ışığı açtığımda, etrafına bakıp güldüğünü fark ettim. Neye güldüğünü sorunca, “arkadaşımın yatağıymış bu!” dedi. Güldüm, “gibtir et” dedim, “yatağın bundan rahatsız olduğunu zannetmiyorum.” Onu temizlerken beni süzerek gülümsedi. Muzipçe “Aklında ne var” diyince gözleri büyüdü ve “Aman aman o değil, öldüm bittim!” dedi. Gülümsedim, ışığı kapatırken “merak etme, kısa bir süre için de olsa benden sana zarar gelmez” dedim ve yanına uzandım. Bana sarılarak, “karanlık ne alemde?” diye sordu. Takmıştı kafayı bir kere! “Resmen aydınlandım ben, karanlık filan kalmadı” diyerek güldüm. “Vaay” dedi, “karanlığın içinde aydınlık bulduk. Ying Yang gibi desene” dedi. “Evet” dedim. “Ying Yang gibi…”