30 yaşına gelmek

adamın dıbına koyar doğrusu. sağdaki 2 nin 3 e dönüşmesini çaresizce izlersiniz. bir de hayatınızda bir düzen yoksa bi dikiş tutturamadıysanız gibi tuttuğunuzu anlarsınız. gençliğinizin o ümitli parlak bakışları gider ve geleceğe ümitle bakan zihniyetinizin yerini ümitsizliğin pislik korkusu alır. bir sonraki adım 40. yaşınızdır. sonra 50 ve ölüme doğru giden bir çok korku dolu yıl. bunun bilincinde olmak ağır bir yüktür. iradesiz ruhlar bundan kaçar. ölüme gittiğini değersiz bir cesed olana kadar aptalca silik bir hayatı yaşacağını kabul etmez. sonra bilincini susturması gerekir. bunun için insan ruhunu zedeleyen bir çok şey yapar. zehirli bir elmayı yemek gibidir bu. ısırdığınızda lezzet sandığınız bir tat alırsınız. ancak bu tat uğruna yedikleriniz midenize tarifsiz ıstıraplar verir.bu elem ve acıların sonucu karanlığın uzun tırnakları beyninizi lime lime eder. işte böyle hissettirir 30. yaşa girmek. ben böyle hissediyorum.