30 oldum

doğum günün kutlu olsun panpa

ne diyeceklerki panpa hayatini sorgula eksileriyle artilariyla masaya yatir o na göre kararlarini ver kendine inanman lazim tabiiki öncelikle. benim de mesela yas 30 senden kötü durumdayim. yabanci bir ülkedeyim dilini adam gibi bilmiyorum issizim ve burda tek bir arkadasim bile yok.

doum günün kutlu olsun mirim, artık orta yaş sayılıyosun ben 4 sene önce girdim şimdi ömrün yarısındayım , bundan sonra 30 dedinmi sana harbi büyük olarak bakılacak, genç olarak görmek seni zor, o 20 li yaşlardı, hoşgeldin brada

mutlu yıllar

31 olsan çekilmezsin amk 30 da kal

@1 doğum günün kutlu olsun panpa

@26 nerdesin panpa? yardım edek mi?

sonra lise sona kadar olan dönemde eğitim anlamında pek bir değişiklik olmuyor genel olarak. lise için
sınava girenler aynı sıkıntıyı ortaokul döneminde (şimdi onu da ilkokul yapmışlar gerçi) tekrar yaşıyor.
eğitim açısından fark var ya da yok pek far ketmez, aşık olmayı bu dönemde öğreniyoruz. genel itibariyle
hayatımızı çok etkileyen bir insan olmasa da o dönemimizin tek odak noktası oluyor kalbimiz ve içindeki.

lise sonuna geldiğimizde tüm camia eli gibinde ya da dildoyu sıkıca kavramış vaziyette dikiliyor
karşımıza. işte belki de en büyük yol ayrımlarından birine daha giriyoruz. genel olarak 'ne olmak
istediğimizi' değil de 'ne olmamızın beklendiği'ni gözlemliyoruz. istisnalar vardır tabi, tümüyle saygı
duyarım öylelerine ama genel olarak 100% bir şekilde geleceğimizden bir haber yürümeye devam ediyoruz.

mutlu yıllar panpa

@21 eyvallah panpa darısı başınıza

eve geldim, bir şişe kayra buzbağı açtım ve kanepeye uzandım. ilk defa bir doğum günümü
yalnız geçiriyorum sanırım. 30 yılda ilk defa. sanırım hayat bugünden sonra başlıyor benim
için.

çal keke çal, duygusal olsun.

panpa 364 içinde öleyim mi aq? gerçi gidişat..

ne hayatta ne de burada giblenmiyorum.

beyler 10 yaşına kadar hayat, yaş vs. kavramlarınız yok. tek bildiğiniz güzel bir pasta ve bir çok
hediyenin geldiği bir gün. kimse de durup sorgulamıyor o yaşlardayken. zaten gibimiz daşşağımıza denk
hayatı doya doya yaşıyoruz. çok geçmiyor zaten üzerinden.

kolej vs. sınavları için zütümüzü yırtmaya başlıyoruz. sorgulayamıyoruz da bunca bunalımı neden
yaşadığımızı. tek bildiğimiz ailemizin 'bir sınava' hazırlanmamız gerektiğini bize söylemesi. "baba
neden bu kadar çok çalışmam gerekli ki?" ne olacak bunu kazanırsam demiyoruz. aslında fena bişey
değil ama hayatımızın ilk yol ayrımlarına bu sayede varıyoruz. düşünsenize daha ilkokulun son senesinde
hayatımızı büyük ölçüde değiştirecek bir sınava giriyoruz.

@15 sağol panpa, amlı olsak millet milf diyecek lan.

@11 sağol panpa, ölene kadar mokoko

ben 1 saatte koxpla 30 oluyom aq

@2 o ne panpa anlamadım?

beyler hiç düşündünüz mü acaba, çevrenizdekilerin ne kadarı bu hayat oyununu şifre kullanmadan
kazanarak bitirecek? ya da kendinizi tarttınız mu bir güzel?

"oha lan iyi ki varım" dediğiniz günlerin sayısı "böyle hayatın aq"lara nazaran ne kadar ağır
basıyor? ben son 3 senemi gibip attım sanırım. öncesinde iyiydi belki herşey ama şimdi aynada
solumaya devam eden bir et kütlesinden gayrısını göremiyorum.

ailem ve eski sevgilim harici kutlayan olmadı lan daha. nolacak benim sonum. bu kadar mı oç
bir insanım ki bir dostum yok acaba? yoksa "sorun bende değil sende" mi demem lazım hayata
bilemiyorum. hiç enerjim yok, keyfim yok. sorgulasam mı kendimi ne yapsam? zaten 9 aydır
yalnız ve genel itibariyle kendimi sorgular vaziyetteyim, bugünlük ara mı versem?

'komiser şekspir' filmindeki gibi çıkıp "çok yalnızım be atam" diye isyan etmem mi lazım? ne
kadar çok sor işareti var şu iki paragrafta. bir tak bilmiyorum, hiç bi gibim öğrenmemiş
gibiyim resmen. yazık lan bana. onca sene okutulan derslerde buna dair bir çözüm göstermemiş
dıbına soktuklarım, ya da hasta olup gitmediğim bir gün hayatın anldıbını çözmüş söylememişler.
her halukarda şimdi kimsenin giblemediği bir ortama boş boş yazıp döşüyorum.