arkadaşlar merhaba. bu kızla 3.5 sene önce tanışmıştık arkadaş vasıtası ile. çok hanım hanımcık, güzeli tatlı, becerikli bir kızdı. 
bi üniversitede hukuk 3. sınıf öğrencisiydi ve açıktan sosyal hizmetler bitirmişti. aynı zamanda da aşcılık üzerine dersler veriyordu. 
neyse öyle ha diye kaynaşmak olmuyor. merhaba merhaba. şimdilik. sonra gel zaman git zaman kaynaştık. espri falan yapıyorum ortamı neşelendiriyorum. benim arkadaşın manitası da bu grupta. manitası, arkadaşa "nuray senin arkadaştan hoşlanıyor galiba sürekli ondan bahsediyor, buluşalım falan diyor" demiş. arkadaş da geldi bana yetiştirdi. facebook'tan falan arkadaştık. birbirimize şarkı falan yolluyorduk, öyle esprileşiyorduk. sıradan şeyler işte ama numarasını almamıştım henüz. numarasını da aldım ben bunu duyunca. gün boyu sıklaşan mesajlaşmalarımız artık sanki zorunlu hale gelmişti. hani birbirimize günaydın, iyi geceler mesajı atmamız, ne yaptığımızı sormamız, ailemizi, özelimizi anlatmamız sıklaşmıştı. sevgili gibiydik sanki ama sevgili değildik. 5 ay boyunca bu böyle sürdü ve ben 5. ayın sonunda kendisine sevgilim olmasını söyledim deniz kenarında. sarılarak kabul etti. hava soğuktu binler. kız öyle bir sarıldı ki içim sıcacık oldu. ben de sıkı sıkı sarıldım. aşık olmuştum zaten kıza. o da bana aşık olmuş. 
benim anlamadığım ise bu kızın daha önce sadece bir erkekle çıkmış olması ve onunla da karakterini beğenmediği için bir hafta içinde ayrılmış olmasıydı. sonra kız kendini bir şeylere vermiş. ders falan çalışmış. özel ders falan vermiş işte. kültürlü de bir kız. hem çalışkan hem zeki. 
benim düşünceme göre o da benim gibi birini buldu, kaçırmak isteiyordu. güvenilir, yardımsever, sevecen, çevresi geniş çalışkan biriyim ben de tabi. e tipimiz de düzgün çok şükür. e tabi bence kıza layık değilim ama o beni çok seviyor. 
şimdi gelelim konuya. bu kız mezun oldu. avukatlık falan uğraştı bir şeylerle işte. biz nuray ile 3 yıl boyunca yüzeysel olarak seviştik sadece. yüzeysel dediğim öpüşme, elleşme falan işte. 
kıza yatmayı kesinlikle teklif etmedim çünkü ben ciddi düşünüyorum. zaten aileler de tanıştı. ara ara görüşmeye başladılar. biz de evlilik düşünüyoruz her şeyi yoluna koyunca. 
ayrıca ben de aileden olsa gerek muhafazakar biriyim. aşırı da değer veririm sevdiğime. o yüzden bu güzel anı ilk gecemize sakladım. mum eşliğinde falan güzelce böyle. kıza kendini özel hissettirecek şekilde. işte bunlar benim hayalimdi. 
neyse dün gece "hasan" yazmış." efendim aşkım" dedim saat 23 sularında. "aşkım, sevgilim sana ben bir şey söyleyeceğim ama utanıyorum" dedi. "bir tanem söyle utanma" dedim. biraz uğraştıktan sonra, aramızda utanılacak bir şeyin olmadığına ikna ettikten sonra "ben kendimi sana bırakmak istiyorum" demiş. "nasıl yani?" dedim. "ben seninle beraber olmak istiyorum anla işte" demiş. 

bundan sonraki mesajlar çok özel arkadaşlar. ben şimdi ona aşırı değer veriyorum. bunu kendisine de söyledim ve bana kendini ilk gecemizde bırak dedim. yani düğün gecesinde. 
"asıl sen bana değer vermiyorsun" dedi. kızla yatmamamın sebebi ona değer vermememmiş. 
aramıza soğukluk girdi beyler aşırı derecede korkuyorum. ben bu kızı kaybedemem ama ben bu kızla evlenmeden de birlikte olamam. kötü hissederim. 
şimdi siz olsanız ne yapardınız? nasıl bir yol izlemem gerekiyor?