Sosyal ortam, insan ilişkileri, kültür, eğitim, sanat? bunlar ne durumda dostum. Evet ekonomi yerlerde, sıkıntı olduğu apaçık belli. bu durum hayatı ne kadar olumsuz etkiledi? neler değişti.
Şimdi ben orda yaşarken %100 olmasa da kendime göre insanlar bulup, arkadaş olup sohbet muhabbet rahatça ederdim.
Şimdi gördüğüm/anlatılan o ki toplumun cehalet seviyesi artmış, gençler bir gibe yaramaz şekilde, canlı bomba gibi sokaklarda. Adaptasyon sürecim uzun olucak. Onu biliyorum da bana bunlardan bahsedin.

aynen kardeşim. Trafik kazası geçirdim, ameliyat oldum. aracın sigorta firması karşıladı, fizik tedavilerle birlikte 210bin dolar hesap çıktı. Allahtan sigorta ödedi.
Akabinde kronik bir problemden dolayı 4 gün hastanede yattım. Olay kronik olduğu için, sigortan tam olsa da, kronik hastalığın olduğu için o hastalıkla alakalı %40 ını ödetiyor. Sağlık sistemi de doktorları da tak gibi. Ortalama 45bin dolar sadece %40ına ödedim:(
Türkiye sağlık ve doktor anlamında, ilgi alaka anlamında buraya bin basar(özel hastaneler sadece)
böylelikle tedavim ve biraz da kafa dinlemek için dönme kararı aldım

artık aynı gemide sayılırız kardeşim. en geç 22 gün içinde ordayım. Ne diyeyim hepimize geçmiş olsun

oregon hayalimdeki şehir kardeşim. Yerleşmek isterdim bir gün. Böyle birşey olduğu hakkında bilgim yok. Eğer varsa da oraya taşınmam ve bu sıkıntılarla hayata başlamak yeterince stresli. Türkiye daha kolay ve rahat geliyor.

valla gel panpa gel de, umarım seferberlik emrin falan yoktur..
yani tedavi diye gelip kendini suriye topraklarında bulma da

güzel kardeşim ordan gözüktüğü gibi değil işte. Tamam kal burda hadi evlendin, kartını pasaportunu da aldın. Bi kere hiçbir sosyal güvencen yok. Göçmensin. Göçmen olduğun için iyi bir gelecek kurma şansın azalıyor. Hadi kurdun diyelim, kurduğun düzenle burda başına herhangi birşey gelirse gibi tuttun demektir. Ben 3 yılda pasaportumu aldım, hayatımı kurdum. Ev, iş araba düzenli bir hayatta yaşarken başıma trafik kazasıyla başlayan değişik bir sağlık sorunları silsilesi musallat oldu. Ve burda paran olsa da, pgibolojik yalnızlık, kendine iyi bakamaman vb sebeplerden bu kararı gibe gibe alıyosun. canın gidiyo olm. mecbursun. 2 aydır evdeyim. Çalışmıyorum ve harcadığım paranın giderlerin haddi hesabı yok. He oraya döndüğümde tutunamazsam, tekrar burdayım. Ama bu sefer 6 aylık periyotlarda çalışıp 6 ay ülkemde yemek üzere. Zaten türkiyede çalışmadan da çeşitli yollardan elde edeceğim gelirlerle maaşlı bir beyaz yakalı gibi güle oynaya yaşarım. 3 yıl boş yapmadık, kendimize yatırdık bizde. Ondan korkum yok.