Konser sonrası tanışmıştık. Sarı saçlarını, yeşil gözlerini görür görmez etkilenmiştim.Ama sanki kız avında gibi gözükmemek için pek bakamıyordum ona. Arada ortamda konuştuğunda bakmak için bahanem oluyordu, kafamı kaldırıp yeşil gözlerine konuşması bitinceye kadar kitleniyordum.Ben ona bakınca o da bana kitleniyordu.
Bir sonraki konsere kadar görüşmedik de konuşmadık da.Ta ki alakasız arkadaşlarla alakasız bi mekanda aynı masaya oturuncaya kadar.O gün numaralarımızı aldık.Çok nadir konuşurduk. Uzun süre sessizliğin ardınan bir gün "özledim seni" diye bi mesaj gördüm ondan gelen. Sevindim deli gibi ve ben de benzer bir şey yazdım.O günden sonra sevgili gibiydik seni seviyorum derdik birbirimize sarılırdık gezerdik hediyeler alırdım ona her zevkimiz aynıydı müzik kitap film hatta beraber ps3 bile oynardık.
Ama beyler gün geldi çıkma teklifi ettim ona ve o ne dedi biliyor musunuz? "Ben seninle yapamam"
O günden sonra ne bir yeşil göze ne de iki çift söze kanarım.
Başkalarının duygularıyla oynamak bence en kalleşçe şey ya sizce ?

o sarı saçlarını kavrayacaklar, yeşil gözlerinin içleri döl dolana kadar attıracaklar, seni seviyorum dediğin reddeden kız aşkım aşkım diye inleyerek gibilecek

Deli gibi aşık olduğunuz deli gibi özlediğiniz insan şuan başkasına bende seni çok seviyorum aşkım * diye mesaj atıyo fazla abartmayın aq