http://www.ninefinestuff....baby-ghost-photo-card.jpg

daha o zamanlar korku kavramı yok tabi. hep gece görürdüm. yarım metreden küçük. simsiyah saçları, iğrenç kıllı kulakları var. uzun kollarının üstüne ilerliyor goriller gibi. ailecek akşamları oturduğumuz o salona hiç girmezdi kapının 1-2 metre arkasından arada bakar benim onu gördüğümü görürdü.

sonra diğer odalara giderdi. korku kavramı yoktu belki o zaman bende yaştan dolayı ama korku kavramından çok yanımdaki aile üyelerinin bu varlığı görmediğini bilmediğimden eğer onlar izin veriyorsa korkmamam gereken birşey diye düşünürdüm.

şimdi 5-6 yaşına kadar anne babamla neden uyumak istediğimi daha iyi anlıyorum. çünkü herkes uyurken geceleri o uyumazdı. yaramaz bir hayvan gibi kendi kendine konuşur evi karıştırırdı.

bunları hep anlık hatırlıyorum. caps caps hatırlıyorum yani.