otogara giderken durup arkama baktığımda geriye hayallerimi yıkan bir şehir ve kadını gördüm koca şehirde.

oysaki her sokakta selenle yaşadığımız anılar vardı.. beni yolun ortasında kendine çekip öptüğü sokaklar geldi gözümün önüne.. belki bunlar ayrıldığım içindi ama üzüldüm.

kafamda başka sorular da vardı elbet. sevgilisi varken neden benimle konuşmaya geldi? neden gözlerimin içine bakarak güldü? tahmin edemiyor muydu hala onu unutamadığımı?

bu düşüncelerle otogara gittim. her zaman ki gibi cam kenarına aldım biletimi onun en çok sevdiği yere şoför koltuğunun iki arkasına..

pencereden dışarı bakarken birinin bana baktığını farkettim. selene çok benziyordu giysileri. ellerini birleştirmiş bulunduğum otobüse doğru bakıyordu. o an içinden öyle dualar ediyordum ki bu kız selen olsun diye çünkü yüzüne bakamamıştım daha heyecandan..

ve eveeeet. beni uğurlamaya gelen selendi beyler seleen. otobüsten nasıl indiğimi inanın hatırlamıyorum.