3 haziran 1963

ne zaman bir aşkım daha karşılıksız çıksa hep şu şiirle avuturum kendimi;


tahir olmak da ayıp değil zühre olmak da
hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil,
bütün iş tahirle zühre olabilmekte
yani yürekte.
meselâ bir barikatta dövüşerek
meselâ kuzey kutbunu keşfe giderken
meselâ denerken damarlarında bir serumu
ölmek ayıp olur mu?
tahir olmak da ayıp değil zühre olmak da
hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil.

seversin dünyayı doludizgin
ama o bunun farkında değildir
ayrılmak istemezsin dünyadan
ama o senden ayrılacak
yani sen elmayı seviyorsun diye
elmanın da seni sevmesi şart mı?
yani tahiri zühre sevmeseydi artık
yahut hiç sevmeseydi
tahir ne kaybederdi tahirliğinden?

tahir olmak da ayıp değil zühre olmak da
hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil.

teşekkürler nazım hikmet..

burada şair gibişten bahsediyo aslında.
şairin şiarini gibeyim
incinin şairi neyzen tevfik binidir ne nazımı amk. gay misiniz

nihal atsızın şiirlerini okusanız nazım falan boşa zaman geçirmişiz dersiniz ruhsuz muallakler

bi üşüme geldi.

@55 nazım'ın özeti mi olur bin.

ccc nazmi reis ccc

@136 verdim şukunu. ne şiirci çıktınız amk. inciyi bırakın şiir okuyun

@136 kurabildiğin cümlelerden çıkardığım sonuca dayanarak söylüyorum.sen şiir falan okuma. takıl kendi dünyanda

necip fazıl gibti attı nazımı gezmesn ortalıkta ben şairim die

nazıma karşı anarşiklik yapamayan incicinin te a.q geberdi gitti bolşevik iti iyi de oldu

yuru be deve endamini goreyim
sensiz gecen gunlerin ejdadini gibeyim
mejnunmuyum bir am icin collere duseyim
verirsen seni, vermezsen anani gibeyim.

saygiyla aniyoruz.

pablo neruda'nın yakın dostu için yazdığı ağıt;

güz çiçekleri̇nden nâzim'a çelenk

niçin öldün nâzım?
ne yaparız şimdi biz
şarkılarından yoksun?
nerde buluruz başka bir pınar ki
onda bizi karşıladığın gülümseme olsun?
seninki gibi ateşle su karışık
acıyla sevinç dolu,
gerçeğe çağıran bakışı nerde bulalım?

kardeşim,
öyle derin duygular, düşünceler yarattın ki bende,
denizden esen acı rüzgâr
kapacak olsa bunları
bulut gibi, yaprak gibi sürüklenir,
yaşarken seçtiğin
ve ölümden sonra sana barınak olan
oraya, uzak toprağa düşerler.

al sana bir demet şili kasımpatlarından,
al güney denizleri üstündeki ayın soğuk parlaklığını,
halkların savaşını, kendi dövüşümü
ve yurdumun kederli davullarının boğuk gürültüsünü
kardeşim benim, dünyada nasıl yalnızım sensiz,
çiçek açmış kiraz ağacının altınına benzeyen yüzüne hasret,
benim için ekmek olan, susuzluğumu gideren, kanıma güç
veren dostluğundan yoksun.

hapisten çıktığında karşılaşmıştık seninle,
zorbalık ve acı kuyusu gibi loş hapisten,
zulmün izlerini görmüştüm ellerinde,
kinin oklarını aramıştım gözlerinde,
ama parlak bir yüreğin vardı,
yara ve ışık dolu bir yürek.

ne yapayım ben şimdi?
tasarlanabilir mi dünya
her yana ektiğin çiçekler olmadan?
nasıl yaşamalı seni örnek almadan,
senin halk zekânı, ozanlık gücünü duymadan?
böyle olduğun için teşekkürler,
teşekkürler türkülerinle yaktığın ateş için

bir kırmızı gül dalı eğilmiş üstüne
bir kırmızı gül dalı şimdi uzakta
okşar yanan alnını Nazım Ustanın...

Haziranda ölmek zor be Usta

noluyo lan O_o

@128 beyler adam haklı

hrrrrraauwwwwvvvv (kükrüyorum, kardeşçesine)

bugün pazar

beyler bundan boyle inci' de nazım başkan' a yamuk yapanı yaşatmayalım.
nazım başkan bizim sosyalimizdir, kutsalımızdır diye adeta kükreyelim.
kükremeyenin ta anasını gibeyim.

ve ben ömrümde ilk defa gökyüzünün, bu kadar benden uzak, bu kadar mavi, bu kadar geniş olduğuna şaşarak, kımıldamadan durdum., sonra saygıyla toprağa oturdum...

http://fizy.com/s/19y2p6#s/17htf1

...

ne güzel kokuyordu laleler
sövdüler saydılar muallakler
yaşamak kardeşçesine

dörtnala gelip uzak asya'dan
akdeniz'e bir kısrak başı gibi uzanan
bu memleket bizim.

bilekler kan içinde, dişler kenetli, ayaklar çıplak
ve ipek bir halıya benziyen toprak,
bu cehennem, bu cennet bizim.

kapansın el kapıları, bir daha açılmasın,
yok edin insanın insana kulluğunu,
bu davet bizim.

yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür
ve bir orman gibi kardeşçesine,
bu hasret bizim...