Devamı için rez alirmisiniz beyler lutfen :(

okumadım

O zaman zombi gibmek şart oldu

Yolda giderken, Türk askerleri aralarında konuşuyorlardı. Çat pat
bildiğim Türkçe sayesinde anladığım kadarıyla bir hastalıktan söz
ediyorlardı. Çok umursamadım ama askerlerin telaşlı tavırları dikkatimi
epey çekmişti. Bu sırada biri bana dönüp Türkçe bilip bilmediğimi sordu.
Çok az bildiğimi söyledim. Bir çok şey söyledi ama yine anladığım
kadarıyla, ülkeme döndüğümde saklanmamı istiyordu. Sevdiklerimle
beraber saklanmamı söylüyordu. Tamam dedim ama nedenini
alamamıştım.
Bu konuşmadan yaklaşık 40 dk sonra, şoför koltuğundan bir bağırma
sesi duyduk. Araba ani bir fren ile durdu. Ön taraftan gelen bağırışmalar
oldukça telaşlıydı. Arkada benimle oturan askerler telaşla kamyonetin
kasasından atlamaya başladı. Aralarından biri bana dönüp beklememi ve araçtan indirdiler.

Askerler gözden kaybolunca silah sesleri
gelmeye başladı. Bir çatışma vardı. Ben bir gazeteciydim ve böyle bir
durumda sadece oturmak bana yakışmazdı. Yavaşça araçtan indim ve
askerlerin olduğu bölgeye doğru gizlice baktım. Gördüğüm kadarıyla yine
Türk askeri olduğunu anladığım 30 kişi, haddinden yavaş bir şekilde, tüm
vücutları kan içinde, beni koruyan askerlere doğru geliyorlardı. Üstelik
ellerinde silah yoktu. Fakat anlamadığı şey, neden kendi askerlerini
öldürüyorlardı. Biraz daha yaklaştım ve boynumda asılı duran fotoğraf
makinesi ile zoom yaparak baktım. Bunlar, farklıydı. Evet Türk
askerleriydiler fakat garip bir şeyler vardı. Zombi gibiydiler. Tam bunu
düşünürken Türk askerlerinden biri beni gördü. "Eğil" diye bağırdı. Ne
dediğini alamamıştım fakat namluyu bana doğru tutunca refleks olarak
başımı ellerimin arasına aldım ve yere yattım. Bu sırada asker 4 el ateş etti.
5 6 saniye durduktan sonra kafamı kaldırdım. Asker yanıma koşuyordu.
Korktum, sanırım yanlış bir şey yapmıştım ve onu kızdırmıştım. Yanıma
geldi ve beni 2 3 adım geçtikten sonra 2 el daha ateş etti. Arkamı döndüm
ve yerde biri yatiyordu. Türk askeri de başındaydı.

Neler olduğunu anlamadım. Türk askeri yanıma gelerek az olan
ingilizcesi ile bana zombi dedi. Anlamamıştım. Yerde yatan cansız bedeni
göstererek zombi diye tekrar etti. Ilk başta bunu Türkiye'de bir benzetme
sanmıştım fakat saniyeler sonra Türk askerinin arkasında ki zombiyi
gördüğümde her şeyin gerçek olduğunu anladım. Türk askeri ani bir
manevra ile döndü ve zombinin kafasına sıktı. Diğer zombiler de Ölmüştü.
Afallamıştım. Beni kaldırarak tekrar araca bindirdiler. Bu sırada yanıma
başka bir Türk askeri geldi ve Rusça konuşmaya başladı. Kendisinin binbaşı
olduğunu, adının Ercan olduğunu söyledi. Neler olduğunu sorduğumda ise
bana hikâyeyi anlattı. Bu durumu 2 gün önce öğrendiklerini ve emin
olmadan bu haberi yaymak istemediklerini, ancak virüsün çok hızlı
yayıldığını anlattı. Bu yüzden beni Rusya'ya geri yollayacaklarını, orada
kendime dikkat etmem gerektiğini söyledi. Hala inanamıyordum fakat her
şey gün gibi ortadaydı. Lanet Amerika, yine yapacağını yapmıştı.

Beyler devamı için rez***

4 yıl önce yani 2080 yılında, savaşın bize döndüğü dönemlerdi. 20
yaşında genç, tecrübesiz ve meraklı bir savaş muhabiriydim. Sıcak savaş
herkesi birçok konuda etkilemişti. Türkiye'de, özellikle Trakya denilen batı
tarafında savaş inanılmaz şiddetliydi. Çalıştığım MKRU gazetesi, beni savaş
muhabiri olarak Trakyaya yolladı. Buraya geldim ve yaklaşık 1 ay boyunca
burada savaş muhabirliği yaptım. Sanırım 4 5 kere ölümden
dönmüşümdür. Rusya'ya dönmeye 3 gün kala, Türk askerleri beni
bilmediğim bir nedenden ötürü tutukladı. Savaşın daha şiddetleneceği
düşüncesi ile hiç bir muhabiri orda tutmayacaklardı ve beni sınır dışı
edeceklerdi. Daha doğrusu ben öyle sanıyordum. Tutuklayıp araca
bindirdiler.

Rezz zombiler ananı gibsin

Türk askeri sonra beni tutup gibtiler asker aids bende zombi olup öldüm buda böle anımdır

Kimse yoksa yazmicam tek olmuyo.

Yaz amk

Eoieieke

Rez panpa