''Kainat ağacının en güzel meyvesidir insan...
Evren insanı netice vermek için daha baştan tasarlanmıştır. Plan öyle mükemmeldir ki, hiç bir tadilat geçirmemiş, yap-boz olmamıştır.
Evren; toplam 13.7 milyar yıldır insanı beklemiştir.
Evrenin toplam ömrünü 10 gün yapsak, insan yeryüzünde son bir SANiYE de görünmüştür.
Yani 9 gün 23 saat, 59 dakika, 59 saniye insansız geçmiştir.
Başka bir ifadeyle bu kadar süre evren insan için hazırlanmış durmuştur.
Güneş sistemine benzer yıldızlar (Galaksimizde 2 bin kadar) tesbit edilse de bildiğimiz kadar bir tek şu ARZ'da /Mavi Gezegen'de yaşam var.
Niye Evren bu şekildedir? Bu kadar büyüktür? Ya da yaşlıdır?
Başka türlü olsaydı sen bu soruyu soramayacaktın. Çünkü var olamayacaktın. Sen bu soruyu sorabilesin diye evren bu kadar büyük ve bu kadar yaşlı. Mesela;300 bin sene daha genç olsaydı henüz Âdem Baba (Homo Sapiens sapiens) yeryüzü cennetlerinde dolaşamayacaktı.
Dünyamız bu yüzden evrenin merkezidir..
Yeni paradigmaya göre dünya değil, içinde insanın yaşadığı dünya evrenin merkezidir. Coğrafi, topografik olarak değil, yaşamın gerçekleştiği yegane gezegen olduğu için!
izotropik evrenin ayrıcalıklı bir köşesi yoktur.
Bu yüzden Blue Planet evrenin biricik incisidir...
Kefenin bir terazisinde Semavat / tüm uzay, diğerinde sadece arz /dünya!
Her bir insan başına yüz milyar yıldızın düştüğü muazzam büyüklükte bir evren..
Bir kedim bile yok diyen nankör insan!
Nolursun kendini küçük, hakir görme!
Hiç bir yere sığmayan, ama bizim küçücük kafamıza sığan evren!
Sonsuz denilecek kadar büyük, ama sonsuz olmayan evren!
Ve insan; meleklerin secde ettiği eşref-i mahlukat!
Kainat ağacının en güzel meyvesi..
Hulefa-i fil arz! Yeryüzüne en son teşrif eden varlık!
Değil mi ki: Ekabir meclise sonradan, en son teşrif eder.
Her bir insan bu yüzden çok değerlidir!
Zira her biri bir yaradılış şaheseridir!
Allah'ın (kendi varlığına işaret eden) en büyük ayetidir.
Bir masumun kalbini kırmak, Beytullah'ı yıkmaktan daha büyük bir cürümdür, bu yüzden!
insan: Allah'ı ve O'na verdiği sözü /ahdi unuttuğu için insan oldu. Unutkanlık onun hamurunda var. Nisyan ile ma'lûl...
Oysa her şey onun için daha baştan planlanmıştı...
Bu koca evren projesi onu netice vermek için tasarlanmıştı.
Heyhât.. Varolmanın ağır sorumluluğunu unuttu gitti.
Bu büyük evren insan için
Ya insan niçin?
Niçin o var?
Var edildi? ''