rezleri alın beyler birazdan başlıyacam anlıyacağınız üzre reenkarnasyonlarımı anlatıcam,
ve size bunları nasıl hatırladığımı anlatıcam.

sadece benim entrylerim için yukarda "sahibi"ne basınız..

ilk önce bunun nasıl olduğunu anlatıyım,
bilirsiniz bebekliğimizi felan hatırlamayız nasıl geldik gittik felan,
hiç bi taku hatırlamıyoruz, bunun sebebi daha gelişmemiş olmamızdanda kaynaklanıyor,
eğer hafızamızı zorlarsak geriye dönebileceğimizi garanti ediyorum,
çünkü ben yanlışlıkla bişeylerin olduğunu hatırlıyorum,
beni susturmadılar benimde bilincim sürekli gezinti halindeydi,
ruh'un var olduğuna herkes inaniyor, böyle bişeyde zaten var
21 gramcık şey sadece fakat bu ruh biliçinsiz,
sadece bir enerji göç eden bir enerji,
biz öldüğümüzde onu hissetmiyoruz,
çünkü bi bilinci yada kütlesi yok,
ben ilk çağlarda bi keşiş sayesinde,
meditasyonda bilincimi kontrol etmeyi öğrendim,
fakat herşeyi tam olarak hatırlamıyorum,
hani bazı anılarınız olur,
korktuğunuz veya sevindiğiniz şeyler,
onun gibi şeyler hatırlıyorum,
fazlasını hatırlamıyorum zaten hepiniz 10 dakika öncesini ayrıntılı anlatamazsınız.

ilk yaşantım:
bi dağ yolcuğundaydık fakat kalabalıktık,
çok susadığımı hatırlıyorum,
atlar ve tozlar vardı başka hiç bişey yoktu,
kafama sert bi cisim çarptı veya vurdular bilemiyorum,
ama o acıyı hala hissedebiliyorum,
sonra etraf karardı,
uyandığımda yanımda birisi vardı,
bana bağırdığını hatırlıyorum,
siyah ve kırmızı giyinmişti,
vücudum çok ıslaktı galiba terlemiştim,
ve aceyip bi sıcaklık hissediyordum,
başımda ağrıdan patlayacak gibiydi,
bana bişey içirdiler kafamıda sıkıca sardıklarını hatırlıyorum,
bana bişeyler söylüyorlardı ama anlamıyordum,
bişeyleri unutmaya başladığımı farkettim,
ordan birisi kulağıma bişey fısalmaya başladı,
tekrar etmemi söyledi,
bende tekrar etmeye çabalıyordum,
ne olduğunu bilmiyordum ama duman vardı,
ve pis bir koku vardı etrafta,
ben öleceğimin farkındaydım,
vücudum gitgide ağırlaşmaya başladı,
kendimi dışarı doğru itiyordum,
sanki ruhum dışarı çıkacakmış ve ben onu bilinçli olarak hissedicekmişim gibi,
öyledi oldu,
birden ani bir sıçrama geldi,
etrafta hiç bişey yoktu bembeyazdı,
ciddi anlamda beyaz görüyordum,
gözünüzü kapattığınızdaki karanlığın beyazını düşünün,
ne olduğunun hala farkına varamadım,
sonra gözlerimin düzelmeye başladığını farkettim,
kendimi yerde yatarken gördüm,
yanlışlıkla bişeyler yaptığımı farkettim,
fakat benim üstümü kapatmaya başladılar,
ben durdurmaya çalıştım vücuduma dönmeye çalıştım,
ama başaramadım,
öldüğümü ve bu şekil kaldığımı sandım,
fakat bişeyler görmeye başladım,
farklı ruhlar yada cinlerdi hatırlamıyorum,
sonrası büyük bi panik ve başka vücutta bulamıyorum kendimi,
çünkü diğerleri gibi ilk doğduğum zamanı hatırlamıyorum,
ondada zamanla hatırlamaya başladım.

ikinci yaşantı:
bunu çok iyi şekilde hatırlamıyorum ama,
bi amlı olduğumu biliyorum,
ergenlik çağlarımda olduğumu biliyorum,
beni evlendiriyorlar,
genç bi kızım, benim içime girip çıkan adamı hatırlıyorum,
uzun sakalı ve uzun bi saçı vardı,
çok korkmuştum o zamanlar,
korkudan ne zevki hatırlıyorum nede başka bişeyi,
fakat bişeyler kilit şekilde gözlerime gelmeye başladı,
tam o ciks anında farkettim bunu,
görmeye başladım hatırlamaya başladım,
hayal ettiğimi farkettim ama değildi,
benim başka bi amlıyla ciks yaptığımı gördüm,
sonra o dağı görmeye başladım,
hissetmeye başladım,
neler olduğunu hatırladım az çok ama hala inanmıyordum,
mümkün olacağı hiç aklıma gelmezdi,
hangi inanca mensuptum bilmiyorum ama reddediyorduk,
şamanlık ve keşişlik yoktu bizim kabilede,
ondan başka görmemeye başladım,
bidaha olmadı yani,
ama hamile olduğum zamanlar yine bişeyler görüyordum,
bazende rüyalarımda oluyordu,
ama hep aynı şeylerdi,
bebeği doğurduğumu hatırlıyorum,
çok acı çekiyordum,
bi türlü çıkartamıyordum,
çok terlediğimi hatırlıyorum,
bebek galiba ters çıkıyordu,
bacak aramda,
büyük bi yırtılma hissettim,
acıyordu,ve kan aktığını hissediyordum,
ve ben o sırada yine hatırlamaya başladım,
neler olduğunu ilk hayatımı,
o korkuyla herşeyi birden hatırladım,
neler yaptığımı biliyordum ve tekrar yaptım,
ama içimde endişe vardı acaba,
keşişlermi yaptı diye,
fakat denedim ve ruhun vücuttan ayrıldığına şahit oldum.

üçüncü yaşantım:
burada erkektim ağaçlardan bişeyler topluyorduk,
kaç yaşlarındaydım hatırlamıyorum fakat baya gelişmiş bir bireydim,
hayvan felan avladığımızı hatırlıyorum,
büyük bi ağaç vardı,
cidden çok büyüktü,
ilgimi çekmişti çıkmayı düşündüm fakat sonra vazgeçtim,
karşıma büyük bi hayvanın çıktığını gördüm,
çok korkmuştum,
ne yapacağımı bilemiyordum,
ve yanımdaki insanlardanda ayrılmıştım,
sırf o ağaç yüzünden nerden geldiğimi unuttum,
her taraf birbirne benziyordu,
burada koştuğumu hatırlıyorum,
o kadar koşmuştum ki,
ciğerlerim patlayacaktı,
boş bi yerde sonsuza kadar koşuyordum,
bi yandanda bağırıyorum,
belki sesim duyulur ve yardım ederler diye,
yine hatırlamaya başladım,
kadın ve erkek olduğum zamanları görmeye başladım,
neler yaptığımı farkettiğimde,
pes etmiştim ve yere kapaklandım
o hayvanı tam hatırlamıyorum,
ama büyük dişleri vardı hızlıydı,
bacağımı kopardığında ki o hazza inanamazsınız,
beni yavaş yavaş yemeye başladı,
yine terleme ve sıcaklık hissettim,
ölmeye başladığımı farkettiğimde,
ruhu ayırabildim.

dördüncü yaşantı:
burda savaşçı ve çok güçlü olduğumu hatırlıyorum,
uzun yıllar boyunca hizmet ettiğimi biliyorum,
vücudumda ağır yaralar vardı,
heyecanla bu işi yapıyordum,
en çok bu yaşantımı hatırlıyorum,
çünkü öyle bişeydir ki,
en güzel şeyleri bundan yaşadım,
2 tane çocuğum olduğunu,
ve çok güzel bi kadınım olduğunu hatırlıyorum,
çocuklarımın yürüyüşünü bana baba dediklerini,
ve benim o mutluluğuma inanamazsınız,
her savaş korkulu geçiyordu bu yüzden,
herşeyim vardı ama savaşçıydım,
ölebilirdim ama savaşmayıda seviyordum,
bu babamdan gelen birşeydi,
ataların neyse sende o oluyorsun,
savaşçıysa savaşçı, doktorsa doktor,
atalarımıın ve babamın izinden gitmek bana gurur veriyordu,
hemde yaşadığım topraklar için mücadele ediyordum,
herşeyim vardı,ben yine rüyalar şeklinde olan bitenleri hatırlıyordum,
birilerine anlattığımda ise benle dalga geçtikleri için bidaha anlatmamıştım,
benim gibi bi insanı aşağılamaları güzel olmuyordu,
bende içime attım fakat yine tam olarak ne olduğunu hatırlamıyorum,
eski yaşantılarım kafamdaydı ama burda hep rüya olarak gördüm,
birden gözümün önüne düşen şeyler olmadı,
bilemiyorum belkide ölüme yaklaşmadığım için diyecem,
fakat işim ölümle ilgiliydi,
nasıl olduğunu hatırlamıyorum,
nasıl gördüğümüde hatırlamıyorum,
fakat çok yürüdüğümüz ve çok susadığımızı hatırlıyorum,
bi atın üstündeydim ben,
komutanmıydım yoksa normal bi asker mi bilemiyorum,
sadece attan düştüğümü ve karnıma kılıç'ın girdiğini hatırlıyorum,
yavaşta yere yığılmıştım,
kıpırdayamıyordum,
o yaşananların gerçek olduğuna inandırmaya çalıştım kendimi,
galiba yaptım yoksa şuan burda olmazdım,
en son hatırladığım herkesin birbirini kestiği ve kan kokusu.

beşinci yaşantı:
bunu hiç unutmuyorum buradada keşiştim,
doğu tarafındaydım,
kendimi hiç görmedim,
kendimizi görmemiz uğursuzluk olarak bilinirdi,
nasıl bi görünüşüm vardı hiç bilmiyorum,
ama diğerlerini hatırlıyorum,
uzun saçlar ve kurdelalar hatırlıyorum,
ve birsürü çekik gözler,
hangi ülke bilmiyorum ama,
her taraf keşişti ve sürekli kendimizi geliştirdiğimizi hatırlıyorum,
çok fazla iş yapardık, tapınaklara giderdik,
dövüş öğrenirdik,
orada biriyle tanıştım,
fakat bizden değildi,
benimde onlardan olmadığımı söylüyordu,
ne dediğine dair bi fikrim olmadı,
fakat konuşmaya başladı,
bişeyler anlattı,
ustalarımızın yalandıklarını bana doğrulatıyordu,
yaşantımın hepsini öğrenmem için bana bişeyler yapmaya başladı,
söylediklerini yaptık ve eski yaşantılarımın hepsini hatırlamaya başladım,
neler olduğunu tam olarak hatırlıyordum,
fakat dediğim gibi korku, heyecan gibi şeyler vardı sadece,
bana kimseye söylememem gerektiğini söyledi,
onunda bunları yaşadığını ve benim ruhumu gördüğünü söyledi,
kendimi geliştirmem için yardım etmesini söyledim,
biz bununla çalışırken bizi bulduklarını,
ve yalanlayarak bizi yaktıklarını hatırlıyorum.

bi kaç saat işim var geri dönücem beyler burda olduğunuzu gösterin

altıncı yaşantı:
bi kanyonda oturduğumu hatırlıyorum,
çok şiddetli bi rüzgar esiyor, yanımda bi kaç kişi olduğunu hatırlıyorum,
düşerek öldüydüm galiba tam hatırlamıyorum,
yüksek biyer hatırlıyorum sadece bide hızlı kalp atışları,
galiba düşerek öldüm kısa sürmüştü bu hayatım.

yedinci yaşantı:
burda kadındım ve italyadaydım galiba,
çünkü okul vardı galiba tam bilmiyorum ama,
gri bi şehirdeydik, güneş görmemiştim,
başka biyerde olabilir mesela londra,
tam hatırlamıyorum neresi olduğunu tabelaya bakmadım,
bu yaşantım çok kötü geçmişti,
sokakta kaldığımı ve yerden yemek yediğimi felan hatırlıyorum,
sonra bi adam beni zütürüyordu,
kolumu çok sıkmıştı acı çekiyordum,
yalvarıyordum beni bırakması için bırakmamıştı,
beni bi yere zütürdü ıssız biyerdi,
tecavüz ediyordu, çok kötü hissediyor ve ağlıyordum,
ben direnmeye başladıkça o bana vuruyordu,
sert sert vurmaya başladı,
ben adamın suratını çizmiştim,
oda bana sürekli vurmaya başladı,
artık gücüm kalmamıştı,
kafamı yere vurdu kanadığını ve çok ağrıdığını hatırlıyorum,
sonrasını anlatamama gerek yok heralde yine hatırlamalar ve ruhun bedeni terk edişi işte artık bu mevzulara girmiyeceğim çünkü mevzuyu uzatıyor artık anlamışsınızdır heralde.

sekizinci yaşantı:
burda hatırladığım bi önemli nokta var ateş saat'inin yanımda olmasıydı,
ve benim onu sürekli izlememdi galiba engelliydim,
çünkü yürüdüğümü ve düzgünce konuştuğumu hatırlamıyorum,
engelliydim fakat herşeyin farkındaydım sadece konuşamıyor ve yürüyemiyordum, felçte olabilirim,
abim bana bakıyordu, sürekli benimle ilgilenen oydu,
ve abim evliydi yanlız karısı onu aldatıyordu,
bende hiç bişey yapamadığım için sadece izliyordum,
abimin karısının çok azgın bi kadın olduğunu hatırlıyorum,
arkadaşlarıyla felan yatıyordu ve hepsi benim gözlerimin önünde oluyordu,
yine aynı şeyler olurken ben ayaklanmaya çalışmıştım kollarımla birlikte,
onlarda benim bazı şeylerin farkında olduğumu farkettiler,
biyerden düştüğümü ve kalçamı kırdıktan sonra öldüğümü hatırlıyorum.

dokuzuncu yaşantı:
ya din adamıydım yada dindar biriydim,
sürekli büyüler yapan biriydim,
şamanda olabilirdim çünkü kabile şeklindeydik,
bende totemler yapıyordum,
her gece ateş dansları felan yapardık,
ben yine bunları hatırlamaya başladım herkese,
böyle birşeyin var olduğunu kabul ettirdim,
kabilemiz çok az kişiydi,
ve bunlara nasıl yapacaklarını öğretmeye başladım,
fakat sonradan hatırlıyacaklarınıda anlattım,
bunları bi taş'a kazımaya başladık,
yaptıklarımızı anlattık,
çok araştırdım fakat o taşlara bi türlü ulaşamadım,
eğer hala kalıyorsa hala yapabilecek insanlar olabilir,
öğrettiğim insanların çoğuyla genelde karşılaşmaya başladım diğer yaşantılarda sadece o kabileden olduğumu söyledim şaman veya dinci olduğumu söyleseydim daha fazlasını istiyeceklerdi,
yıllarca hiç kimse bize inanmadı,
büyücülüğü yasakladılar,
hemen herşeyi bizde hatırlamadığımız için bizlerde yıllarca kendimizi yalanladık.

onuncu yaşantım:
çok kalabalık biyerdeydim,
taş taşıdığımızı hatırlıyorum,
büyük pazarların ve insanların satıldığını hatırlıyorum,
benimde onlardan biri olduğumu ve bağlı olduğumu hatırlıyorum,
vücudumun siyah olduğunu hatırlıyorum,
galiba siyahiydim ve köle pazarında satılıyordum,
ama sonradan zengin oluyordum,
heralde beni satın alan kişi ölüyordu ve herşeyi bana kalıyordu,
öldürsem hatırlarım öldürmüşte olabilirim,
güzel ve büyük develere bindiğimi hatırlıyorum,
yanımda çok fazla malzeme vardı,
galiba takas için zütürüyordum,
birinin yolumuzu kesip herşeyi almaya çalıştığını ve o sırada ben müdahale ederken,
bana vurup yere düştüğümü sonrada kolumu kırdığımı hatırlıyorum,
önümüzün çöl olduğunu bilmiyordum,
galiba susuzluktan yada açlıktan ölmüştüm,
çok acı çektiğimi hatırlıyorum fakat,
ne sebebpen dolayı öldüğümü hatırlamıyorum.

onbirinci yaşantım:
burada muhabbet tellalıydım yani pekekenttim karıları satıyordum,
genelde ilk benim elimden geçiyorlardı,
bazılarını köle olarakda satıyordum,
zenginlik içinde yaşarken,
yeni bir hatunun geldiğini hatırlıyorum,
turuncu saçlıydı,
ona dokunmaya kıyamamıştım,
cidden aşık olmuştum,
kimseyede dokundurtmak istemedim onu,
onu karım yapmaya karar vermiştim,
pekekent bi adamın karısı olamazdı ama ben kararlıydım,
zenginlik içinde yüzdürecektim onu,
fakat o bana vurdu ve kaçmaya çalıştı,
bende sinirlendim ve buna vurdum,
bu kafasını yere çarptı ve kanamaya başladı,
endişelendim ne yapacağımı bilemedim,
sonra biyere onu gömdürttüm,
zamanla acı çekmeye başladım,
neler yaptığımı farkına vardım,
fakat çok geç olmuştu,
bir gün sürekli yanıma çağırıp halvet olduğum hatunu çağırdım,
tam halvetlenicekken bu kafama sert bi cisimle vurdu,
ve penisimi kestiğini hatırlıyorum,
galiba kan kaybından yada acıdan ölmüştüm.

onikinci yaşantım:
yıldırımdan korktuğumuzu hatırlıyorum,
galiba moğoldum ve çok güçlüydüm,
baya iri yapılı bi adamdım,
sürekli törenler hatırlıyorum kutlamalar vardı,
ama neyin kutlması bilmiyorum,
sonra savaşa gidiyordum,
ön saftaydım ve elimde ağır bi kılıç vardı,
ufak bi ordudaydım,
yanıma birisi geldi ve bana bazı şeyler anlatmaya başladı,
korkuğunun farkına vardım,
eski yaşantılarından bahsetti bende ona inanmadım,
alay etmeye başladık,
savaşı biz kazanmıştık,
galiba biyeri feth etmiştik,ve toprak vermişlerdi bize,
bizde orada kendi medeniyetimizi sürdürdük,
her korktuğumda ve mutlu olduğumda oluyordu,
sonra bişeyler görmeye başladım,
rüyalarıma girmeye başladı,
kadın olduğumu gördüm,
keşişler görmeye başladım,
adamın söylediklerinden etkilendim diye takmamaya başladım,
uzun yıllar boyunca böyle rüyalar ve kabuslar gördüm baya yaşlandığımı ve hastalandığımı hatırlıyorum sonrası malum.

onüçüncü yaşantım:
çocuktum oyun oynarken, beni kaçırmışlardı,
biyerde bağlıydım,
günlerce yemek ve su içmemiştim,
hastanlamaya başlamıştım,
sonra beni çıkarmışlardı,
elimi ve kolumu bağladılar,
ve beni bitane adamın yanına zütürdüler,
ateş hatırlıyorum, çok sıcaktı,
sonrasını hatırlamıyorum,
galiba beni yaktılar,
ne sebebten dolayı yaktıklarını hatırlamıyorum.

burada olduğunuzu belirtin lan ona göre devam edicem

Sene bin doküzyüz çift sıfır(1900)
Tabi o zamanlar siz yoktunuz.Sen bilmezsin. Deden bilmez. Dedenin dedesi hiç bilmez ama baban iyi hatırlar. Yine bi Salı günü Cuma namazından çıktık eve geldik. Tabi o zamanlar su yoook, elektrik yook mum ışığında televizyon izliyoruz.O sırada Fatih Sultan Mehmet aradı. Harp çıkmış. harbe çağrıyolar. Hemen atladım atıma yola çıktım.Çölde kar diz boyu atın üstünde yürüyorum. Birden karşıma düşman askerleri çıktı. Hemen indim attan çektim kılıcımı 2 el ateş ettim. Düşmanı bacağından vurdum kolunu alçıya aldılar. Onlarda benim atı yaraladılar. Bunun üzerine hemen bende atladım mercedes ime yola koyuldum. Arabada bir gram benzin yok son surat savaşa gidiyorum. Sonunda harbe yetiştim ve savaşı kazandık.