Neyse öyle böyle üniversite bitti. Mezuniyet töreni hediyesi şu bu. Bi o tenrik ediyo bi öbürü hayda hurra derken ulan bi baktıkli aslında taku yemişiz. Tabi ilk başlarda bi heves var hemen iş başvuruları ilk görüşme. Aileden bir takım elbise hediyesi tabi görüşmede giymeye..

Sonra yavaş yavaş o heves yerini ulan ne zaman olacak bi iş kaygısı almaya başladı. Görüşüyosun cevap yok görüş cevap yok diğeri olumsuz diğeri yine öyle. Sonra kendinden şüphe etmeye başlıyosun acaba neden. Neyim ekgib. Oldu olacak öyle böyle moral bozmayalım falan filan ama hiçbitak olmadı. Tam bir sene işsiz işsiz oturdum evde. Haziranda okul bitti eylül gibi artık bu olay can sıkmaya başladı. Ondan sonra ne yapsak ne etsek diye sıkıntıdan her türlü sınava hazırlandım. Evde göze batmiyim diye aldım alıştırma kitaplarımı dışarı çıktım güzel havalarda dışarda çalıştım. Arada kütüphanelere gittim. Bir de yanıma benim gibi bi arkadaş buldum. çayımızı kahvemizi alıp gidip çalışıyoduk. Ne biliyim öyle tam bir sene geçirdim. Kanki şu sınavada girelim. Buna da girelim ziraat sınav açmış vakıf şu zaman aman kaçırmayalım. Ales yds bilmemne durmadan bi ona bi ona. Sınav parası istemeye utanıyodum artık :D ucuzda değiller yani adamlar bildiğin kar amaçlı yapıyolar resmen. O arada tabi Hayvan gibi kilo aldım sıkıntıdan.

O kadar çalışmaya Sınav sonuçlarım iyidi, iyi olmayanlar da fena değildi açıkçası. Banka sınavları olsun yds ales en son girdiğim kpss olsun vs..

Bir sürü mülakata girdim. Bir sürü bankayla görüştüm. Sorularına cevap verdim. Elim yüzüm düzgün diksiyonum iyi. Bankalar dışında satış işlerine başvurdum ki çalışan sirkülasyonunun yüksek olduğu işlerdir aslında. Satış temsilcilikleri de olmadı.

anlat amk yeni mezun bir işsiz olarak bekliyorum

Bu arada takip özelliği gelmiş sözlüğe ben uzun süredir giremiyprum. Takip ederseniz bi kısmına daha sonra devam edicem çünkü yarın iş var yine.

Rez aldim pnpa devam et

Artık çitayı iyice düşürdüm mağaza bilmemnesi bilmemne kasiyeri onun cıcısı bunun bıbısı gibi işlere de başvurmaya başladım. Saçma sapan herşeye başvurmaya başladım. Grafik tasarım photoshop, illustrator, indesign iyi biliyorum pratik şekilde kullanabiliyorum o tarz işlere de başvurdum. Yine yok. Başka bildiğim özel şeyler var ilgi alanım olduğu için öğrendiğim onlarda bi işime yaramadı. Ha tabi bunlardan önce tam 160 başvuru yapmışım kendi alanımla alakalı. Muhasebe banka vs. o hepimizin bildiği iş şaapma sitesinden. Bireysel gidip başvurduklarım, sorduklarım hariç.

Yahu onlarda bile bi işe giremedim ya. Görüşüyorum şu bu yine yok. Büyü mü yapıldı bişey mi oldu ne oldu akü diye dalga geçmeye başladım artık falan filan derken bir seneyi çoktan geçmişyi bu çile. Fakat sonunda bi iş buldummm!!!

Partların seri at rez aldirma

Bir yere kadar, sende kendimi gördüm. Neredeyse benzer hikayeler

Asgari ücret, haftada 6 gün 10ar saat orada olacaktım. Tamam dedim başladım yapacak bişey yok bunca süre sonra 70 saat deseler de tamam derdim. Hatta afedersiniz şey bile deseler ya neyse... Öyle böyle başladık işe git gel hergün. züt kayması ayak ağrısı o olması şıyu buyu düşe kalka çalışıyodum işte o kadar. En azından işsiz değildim bir işim vardı artık ve ilk ciddi ciddi çok ciddi işimdi. O yüzden hevesliydim, sevdiğim bir sektördü. iyi kötü devam ettim.

Ama problem şuydu ki hiçbir şekilde önümü göremiyodum. 2 ay deneme süresi var. Kapıya koyulma şansım yüksek çünkü sezon bitecek işçi ihtiyacı azalacak. biz seni denedik olmadı diyip gönderebilirler. Sonuçta yapılabilir çünkü sırada bi ton adam var. Ayrıca devam etsem bile benim asgari ücret maaşla. Hadi zam yapsınlar 300 lira yine geçinme şansım yok.

Kira doğalgaz elektrik su internet telefon zaten asgari ücret tutar istanbulda. oda en ölü en leş evi tutarsam ki yine zor. Sigarayla yol parasını da eklersen eksiye düşüyorum zaten. Ailemin evinde kalsam iki üç sene çalışsam her ay 1000 kenara atsam elimde olacak para 30.000 olsun. Yine ne tak yicem o parayla? işsiz kalma şansım da çok yüksek zaten bu sürede. Bi garantisi yok. Ayrıca tüm bu hesaplar sıfır eğlence sıfır sosyal hayat ekstra hiçbir para harcamama üzerine. Kıyafetti bişeydi telefon düşer kırılırdı falan allah göstermesin yani.

Benim tabi ev tutma evlenme vs. herşey suya düşüyor. Okumaya harcadığım zamana üzülmeye başlıyordum. Keşke bir mesleği çok iyi öğrenseydim diyodum kendi kendime. Mesela tamircilik vs. Yada meslek lisesine gitseydim keşke diyodum. Tornacı, tesisatçı, fayanscı, elektrikçi, bişey olsaydım diye dövünüyodum. En azından atlar yurt dışına giderdim.

Elimdeki iktisat diploması bi şeye yaramayan bi kağıt parçasıydı benim için artık. Hala da bi faydasını görmüş değilim o diplomanın. Çevre baskısıyla alınmış, üniversite mezunuyum diyebilmek için alınmış bir kağıt.

Yurtdışına gitmek için başvurulara bakıyordum. Aradıkları her zaman teknisyenler. Kaynak, tesisat, torna teknisyeni o teknisyeni bu tekniyseni. Allahın Kanadası fayansçı koymuş listeye. iktisatçıyı napsın adamlar haklı.

Aslında lise zamanı meslek lisesine gitmek istemiştim. Anadolu lisesi kazanamadım istanbulda. Mesleğe gidiyim dedim tercih ettiklerimden biri geldi. Sevinmiştim açıkçası ama sevincim kursağımda kaldı. Bütün aile akrabalar onlar bunlar. Meslek olırmu üniversite okuyamaz. O zamanlar katsayı muhabbeti vardı tabi hatırlarsanız. Üniversite okusuuun o olsuuun bu olsuun.. Yok düz liseye gitsin ünide okusun aynı bölümden orda da var. Yav abicim aynısı diyorum yav muhabbetleri.

Tabiki imkansız değil ama ben ders çalışmayı sevmiyordum ve hala sevmiyorum. Neden ihtiyacım olmayan şeylerle vakit kaybedeyimki. Ben aslında direk ilgim olan şeye yönelmek istemiştim. Neyse...

Bu tabi bu yurtdışına gidememe. Diplomamın bi kağıt parçası olması bana iyice dert oldu bu türkiyenin plansız programsız büyümesi. Eğitim sisteminin olmaması. Büyümenin gerektirdiği doğrultuda gençlerini yetiştirememesi gibi derin konular düşünüp duruyordum. Her ile üniversite kurduk diye övünüyorlar. Bakıyorsun ne var ünide. iktisadi ve idari fıttırı fakültesi. Bir bölümde örgün öğretim ve ikinci öğretim toplam 200 mezun verse. Bunun iktisatı var işletmesi var ekonometrisi var çeko var var o var bu var. 1000 mezun versin hadi. 81 ilde sadece bir üniversite olsa 2 3 8 üniyi geçtim... 81.000 iibf mezunu eder. Senin ülkenin neresi de istihdam edeceksin bu kadar iibf mezununu? Kaç tanesi iş bulabilecek? Kaç tanesi ülke ekonomisine katkı sağlayabilecek. Nasıl yürüyecek bu iş bi açıklayın.

Yurtdışı yurtdışı diyip durduğuma bakmayın aslında öyle çok hevesli ve niyetli değildim çekip gitmeye. Şu an düşünüyorum hikaye baya bi uzun olacak. Devam. Hem ülkenin sistemsizliği hem çevre baskısı nedeniyle bulunduğum durum beni çok sinirlendiriyordu gerçekten. işime gidip geliyprdum belirsizce. Evlenme planı demiştim. Bir kız arkadaşım var o da çok uzun süre işsiz kaldı. Şimdi çalışıyor. Bir yandan onun da etkisi. Problemler. Herkes gergin ve sinirli. Şu anda ülkenin genel hali bu zaten ya.

Tezimi yazarken kalkınma planlarını çokça okudum. Bir ton beş yıllık kalkınma planı yapmışız. Hepsinde aynı şeyler yazıyor. inanmıyorsanız açın bakın. Net cümle böyle olmasada sağlık cihazlarıyla alakalı bir bölüm vardı. Cihazları dışardan alıyoruz aga.. Eee? E para gidiyo bide bunlar bozuluyo. Memlekette bunu tamir edecek adam yok dışardan çağırıypruz. Parça da yok onuda dışardan alıyoruz. Habire para gidiyp mesleki eğitime önem vermemiz lazkm diyo. 5 sene sonrakine bakıyosun. Ulan kopyala yapıştır birebir aynı problem. 5 sene sonraki yine aynı. inanmayan bakabilir. Vaktim olunca bulup editlerim bıraya.

Bu arada konudan sapıp ekeştiriye dalıyorum ama gerçekten sinirim bozuldu 25 yaşında işsizlikten şunu yaptı 24 yaşındaki üniversite mezunu bunu yaptı gibi haberlerden bıktım. Artması da beklenen ve olağan birşey bu şartlar altında...

Arkadaşlar şimdilik benden bu kadar. Yarın devam edeceğim. Belki gündüz toptan hepsini yazar gece gönderirim. Karşıma çıkan bir fırsatla(şimdilik öyle bilin) nasıl işi bırakıp gittiğime vs geliyoruz. Görüşmek üzere

Rezerved panpam sardi

reserve ama kısa kes panpa

iyi aktarmışsın be. Emin ol şu bunları gerçekten yaşayan çok insan var.

dinliyoruz hocam lütfen anlatmaya devam et

Rezz baba bekliyoruz

26 sene ne yaşadım be brader bu kadar uzun yazacak