26 mart 2010 melisa mızın rahmetli olması

arkadaşlar ben melisa'nın kolejden arkadaşı alev. yıllar sonra kendisiyle ekşi sözlük'te tekrar karşılaşmıştık. inci sözlük şifresini bana vermişti. bunları ellerim titreyerek yazıyorum.

söylemesi zor ama dün gece melisa'yı kaybettik. mercedes'iyle boğaziçi köprüsünde duran ve hiç tereddüt etmeden köprüden atlayan melisa tüm gece boyunca yapılan aramalardan sonra bu sabaha karşı bulundu.

yalısına bıraktığı notu "bunun sorumlusu ismi o harfi ile başlayan zalimdir" şeklinde bitiren melisa'mız, cenaze töreninin de fakirlerin ibadethanesinde değil, taksim st. antuan kilisesi'nde yapılmasını istemiş.

hepimizin başı sağ olsun diyorum. geceden beri ağlıyorum...

ccc alev ccc.

alev giderin var mı

amı hala ölmemeişse gibebilirmiyim

(bkz: fakeimi kaybettim hükümsüzdür)

memidik,
şu an melisa'nın bebek'teki evindeyim. anne, baba ve kız kardeşi new york'tan geliyor. annesi jülide hanım, onlar gelene kadar burada kalmamı, cenaze işlemlerini organize etmemi ve hanımefendilerini kaybeden hizmetçileri teselli etmemi istedi.

melisanın soyadı mızın mıydı lan ben bozkurt falan sanıyodum

belki saf bir anadolu çocuğuyum? belki koskocaman bir yüreğim var naaşını gibtiğimin kahpesi.. hiç düşünmedin mi bu ülkede hala domates bibere ekmek banıp yiyen mazbut delikanlılar olduğunu ha? hiç aklına gelmedi mi? sen, amındaki kılları cımbızınan alıp erkek arkadaşına yediren sen, hiç düşünemedin mi bi an ciddiye alıp moralimin bozulacağını, gençliğinin baharında bir kızın anasının dıbını gördüğünü duyunca üzüleceğimi? hepimizin bir yari yokmu? dıbına tavşancık ismini verip sevgiline blackberrynden mesaj atarkene ağzındaki amalgamı yarraaaamın sacred tepesiyle sökeyim vijdanını gibtiğimin kevaşesi. iç anadolu şivesi ile gibeyim seni bir de o ağzının jargonuna uygun italyan yokuşu yap bana bunun üstüne göğüs aranı zımparalayayım. sinir ettin beni ya ızdırabını gibeyim senin dıbının iç yüzü jartiyerlerdeki şeffaf yapışkan yüzey gibi olmuş yannan manyaaa kot pantolonunun fermuarı olayım dıbının kılları bana sıkışşın. huur.

ilacımı getirin lan

aq yeri tiyatroya dönmüş
öldüyse anısını, ölmediyse ta anasını gibiim be

gebersin kaltak sende geber amk

cin ruhiye huursu da öldü mü

Oh yahu kurtulduk bı kahpeden daha

daha fazla üstüme gelme, yeter!

ozipcan,
ömür boyu bu vicdan azabıyla yaşayacaksın...

yeter yeteeeeeeer, dayanamıyorum...

sen küçüksün özlemezsin kefen bile giyemezisn melisa...

http://www.youtube.com/watch?v=ZLUXaO3MJJA

memidik,
son kez cevap yazıyorum. gayet açık belirttim; "buraya gelip de ne yapacaksın?". bulunduğum yerin adresini sana verme zorunluluğum bulunmuyor. senin de bana inanma zorunluluğun bulunmuyor.

iyi dileklerin için teşekkürler. kaybol.

şakaysa giberim, gerçekse... nayır, nölemez!

huur evlatları. velet oldugunuz o kadar belli ki. 500000 defa dedik her takun sakasını yapın ama ölümün şakası olmaz diye. ama o zütünü gibtigimin ebeveynleri sizi nasıl yetiştirmişse kafanız almıyor

besiri gibtim olm,
duygulu yorumların beni etkiledi. yürekten teşekkür ediyorum. melisa sizin gibi değerli insanlar sayesinde asla unutulmayacak...

ölüm de var sonunda, gülüm de var... ne günlerimiz geçmişti onunla, yazık etti kendine.